Komenda Główna
Państwowej Straży Pożarnej

7 maja 2024 r. w Komendzie Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej w Opolu uroczyście odsłonięto tablicę poświęconą pamięci płk. poż. Zdzisława Filingiera, zasłużonego dla Opolszczyzny i kraju strażaka, długoletniego Komendanta Wojewódzkiego Straży Pożarnych w Opolu.

W podniosłym akcie odsłonięcia tablicy uczestniczyli: córka pułkownika Filingiera Pani Joanna Biesiada i wnuczka mł. bryg. Katarzyna Linette-Granat, a także podsekretarz stanu w MSWiA Wiesław Leśniakiewicz oraz komendant główny PSP nadbryg. dr inż. Mariusz Feltynowski i opolski komendant wojewódzki PSP st. bryg. Paweł Kielar oraz zaproszeni goście.

Uroczystość została poprzedzona złożeniem kwiatów na grobie płk. poż. Zdzisława Filingiera na cmentarzu przy ul. Cmentarnej w Opolu.

Śp. płk poż. Zdzisław Filingier w jednym z wywiadów, którego udzielił za życia, podsumował je słowami: „Miałem jakby dwa życia - jedno wojenne, drugie strażackie. W obydwu z nich, mówiąc słowami poety, nie głaskało mnie życie po głowie i nie pijałem ptasiego mleka ...”.

Po uroczystym odsłonięciu tablicy st. bryg. Paweł Kielar, opolski Komendant Wojewódzki PSP zaprosił uczestników uroczystości na konferencję pt. „Zachowanie i upowszechnianie historii i tradycji pożarniczych w województwie opolskim. Dziedzictwo nestora polskiego pożarnictwa płk. poż. Zdzisława Filingiera”. 

Podczas spotkania prelegenci (bryg. w st. spocz. Henryk Stroński oraz mł. bryg. dr Krzysztof Sobkowicz) opowiedzieli odpowiednio o: życiu i działalności płk. poż. Zdzisława Filingiera oraz historii Zawodowej Straży Pożarnej 1950-1991 w woj. opolskim, a także odbyła się projekcja filmu TVP Opole – benefis z okazji 90. urodzin płk. poż. Zdzisława Filingiera. 

Fakty z życiorysu płk. poż. Zdzisława Filingiera 

Płk poż. Zdzisław Filingier urodził się 2 stycznia 1922 r. w Warszawie. Jego rodzina mieszkała w Międzylesiu, gdzie spędził dzieciństwo i wczesne lata młodzieńcze. Wychowany w duchu tradycji patriotycznych. W latach 1935-1939 uczęszczał do gimnazjum w Warszawie, gdzie należał do 91. Mazowieckiej Drużyny Harcerskiej im. Tadeusza Kościuszki, w której był kolejno zastępowym zastępu pożarniczego, później przybocznym i ostatnim do wojny drużynowym. Od 1939 r. podjął pierwszą pracę w gazowni miejskiej w Warszawie, jednocześnie uczył się w Szkole Technicznej na Wydziale Budowy Maszyn. Gdy rozpoczęły się działania wojenne we wrześniu 1939 r., wraz z drużyną harcerską był zaangażowany w dozorowanie linii telefonicznych, nasłuch radiowy, transport rannych, zbieranie i skrywanie broni i amunicji oraz urządzanie cmentarza wojennego w Międzylesiu. Na bazie drużyny harcerskiej powstała komórka organizacji podziemnej, początkowo Szare Szeregi, a potem Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej. W czasie pierwszych miesięcy okupacji skończył tajną podchorążówkę Armii Krajowej w zgrupowaniu „Obroża” i został skierowany do Kedywu do Oddziałów Specjalnych. Brał udział w wielu akcjach sabotażowych, zapoczątkował rolą podpalacza! Wraz z kolegami wzniecił pożar w składzie makulatury z takim wyliczeniem, aby ogień przerzucił się zgodnie z kierunkiem wiatru na pobliski las i objął płomieniami niemiecką fabrykę amunicji. Trafił do oddziału 25. pułku piechoty Armii Krajowej Ziemi Piotrkowskiej, działającego na Kielecczyźnie i w Górach Świętokrzyskich. Pod pseudonimem partyzanckim „Roszak” został dowódcą plutonu w 5 kompanii II batalionu, dowodzonej przez mjr. Józefa Wyrwę.
Działalność bojową zakończył podstępnym rozbrojeniem oddziału przez sojuszników w walce z okupantem – czerwonoarmistów, w połowie stycznia 1945 roku. Po wojnie szykanowany przez organy Urzędu Bezpieczeństwa. Uciekając przed prześladowaniami, zatrudnił się w nowo tworzonej Zawodowej Straży Pożarnej w Bytomiu. W 1949 r. ukończył Szkołę Oficerską w Warszawie i został dowódcą zmiany. W latach 1956-1959 pełnił funkcję zastępcy komendanta Szkoły Podoficerów Pożarnictwa nr 1 w Nysie. Gdy decyzją władz centralnych w 1959 r. przeniesiono szkołę do Krakowa-Nowej Huty, został przeniesiony do służby w Wojewódzkiej Komendzie Straży Pożarnych w Opolu na stanowisko oficera ds. operacyjnych, a następnie został powołany na stanowisko zastępcy komendanta wojewódzkiego. Z dniem 1 maja 1968 r. objął stanowisko komendanta wojewódzkiego Straży Pożarnych w Opolu. Kierował ochroną przeciwpożarową Opolszczyzny przez ponad 21 lat. Zmarł 9 listopada 2015 r. w wieku 93 lat. 

Z biografią polskiego pożarnika mogą się Państwo zapoznać na stronie Komendy Głównej PSP: https://strazpozarna.ink/Z_Filingier 

Opracowanie: Wydział Prasowy KG PSP 
Zdjęcia: kpt. Łukasz Nowak, KW PSP Opole