Generalna Dyrekcja
Ochrony Środowiska

Lagarosiphon major fot. Maciej Gąbka

 

Nazwa polska: Lagarosyfon wielki

Nazwa łacińska: Lagarosiphon major (Ridley) Moss

Nazwa angielska: Oxygen-weed

 

Kategoria stopnia inwazyjności: średnio inwazyjny gatunek obcy

Kategoria stopnia rozprzestrzeniania w Polsce: gatunek występuje w uprawach i hodowlach

 

Informacje o gatunku

Lagarosyfon wielki występuje naturalnie w południowej części Afryki (Botswana, Lesotho, Réunion, RPA, Zimbabwe, Zambia). W Europie po raz pierwszy stwierdzono go w Wielkiej Brytanii w 1944 roku. Gatunek rozprzestrzenił się w całej zachodniej Europie. Występuje tam zarówno w naturalnych jak i w sztucznych zbiornikach wodnych wykazując szeroką tolerancję względem warunków siedliskowych. Jest też wykorzystywany jako roślina akwariowa i ozdobna do oczek wodnych. W Polsce gatunek ten był stwierdzony jedynie w przydomowym oczku wodnym, jednak nie był w stanie przetrwać zimy. Biorąc pod uwagę wymagania siedliskowe gatunku, może on w Polsce rozwijać się w stawach, jeziorach, starorzeczach, wolno płynących ciekach, a także może pojawić się w kanałach i rowach odwadniających. Szczególnie narażone na inwazję mogą być zbiorniki o wodzie podgrzanej, której temperatura nie spada poniżej 10°C. Jako że jest to roślina akwariowa i ozdobna najczęstszą drogą inwazji jest jej przypadkowe przeniesienie z hodowli do środowiska naturalnego. W krajach Europy zachodniej, gdzie doszło do inwazji, gatunek wpływa na zaburzenie chemizmu wód, a tym samym na zmniejszenie różnorodności biologicznej rodzimych gatunków roślin. Może też wpływać niekorzystnie na hodowle ryb, szczególnie łososiowatych.