Generalna Dyrekcja
Ochrony Środowiska

Lithobates catesbeianus fot. Jan Van Der Voort

 

Nazwa polska: Żaba rycząca

Nazwa łacińska: Lithobates (Rana) catesbeianus Shaw, 1802

Nazwa angielska: American bullfrog

 

Kategoria stopnia inwazyjności: średnio inwazyjny gatunek obcy

Kategoria stopnia rozprzestrzenienia w Polsce: gatunek występuje w uprawach i hodowlach

 

Informacje o gatunku

Naturalnym rejonem występowania żaby ryczącej jest wschodnia część Ameryki Północnej (wschodnie stany Stanów Zjednoczonych i wschodnie prowincje Kanady). Gatunek ten nie występuje w środowisku przyrodniczym Polski. Bywa przetrzymywany w hodowlach hobbystycznych w naszym kraju, jednak nie jest hodowany w żadnym polskim ogrodzie zoologicznym. Żaba rycząca należy do najbardziej inwazyjnych gatunków w Europie wg Kopecky i in. (2016) oraz DAISIE (2018). Obecnie występuje przynajmniej w 9 krajach europejskich. Stanowiska położone najbliżej Polski znajdują się w środkowych i zachodnich Niemczech. Głównymi źródłami inwazji w Europie były celowe introdukcje (głównie w celach konsumpcyjnych) oraz przypadkowe zawleczenia (np. z egzotycznymi gatunkami ryb). Od 1997 roku istnieje zakaz introdukowania tego gatunku w Europie. Żaba rycząca zasiedla szeroką gamę zbiorków wód stojących i płynących, szczególnie duże i głębokie zbiorniki wodne, gęsto porośnięte roślinnością np. jeziora i stawy hodowlane. Do dyspersji potrzebuje mozaiki siedlisk podmokłych. Negatywny wpływ gatunku przejawia się przede wszystkim poprzez drapieżnictwo, konkurencję z rodzimymi gatunkami płazów oraz przenoszenie chorobotwórczych patogenów, przede wszystkim Batrachochytrium dendrobatidis oraz ranavirusów, które znajdują się na liście OIE.