Generalna Dyrekcja
Ochrony Środowiska

Muntiacus reevesi fot. Marek Szczepanek

 

Nazwa polska: Mundżak

Nazwa łacińska: Muntiacus reevesi Ogilby, 1839

Nazwa angielska: Reeves' muntjac

 

Kategoria stopnia inwazyjności: mało inwazyjny gatunek obcy

Kategoria stopnia rozprzestrzeniania w Polsce: gatunek występuje w uprawach i hodowlach

 

Informacje o gatunku

Naturalnym rejonem występowania mundżaków jest południowo-wschodnia część Chin i Tajwan. W Polsce gatunek nie występuje w środowisku przyrodniczym, jest przetrzymywany w kilku ogrodach zoologicznych, a pojedyncze osobniki utrzymywane są hobbystycznie w 3 prywatnych hodowlach w Kudowie Zdroju (woj. dolnośląskie), Kunowej (woj. podkarpackie) i Lisowie (woj. świętokrzyskie). Gatunek ten został introdukowany i zadomowił się w Wielkiej Brytanii, Irlandii, Holandii i Belgii. Z uwagi na odległość prawdopodobieństwo naturalnej migracji do Polski jest znikome. W przypadku przekroczenia ewentualnych barier, z uwagi na wysokie zdolności adaptacyjne gatunku, należy spodziewać się, że zasiedli on szerokie spektrum siedlisk leśnych z dobrymi warunkami osłonowymi, ale także zadrzewienia, parki i agrocenozy. Mundżaki negatywnie wpływają na całe zbiorowiska roślinne zmieniając ich skład gatunkowy i strukturę. Przy dużym zagęszczeniu mogą powodować straty w uprawach rolnych i leśnych. Gatunek jest wektorem wirusowej biegunki bydła oraz gruźlicy bydlęcej, która może powodować śmierć dzikich zwierząt kopytnych.