Generalna Dyrekcja
Ochrony Środowiska

Tamias sibiricus fot. Maciej Chromy

 

Nazwa polska: Burunduk

Nazwa łacińska: Tamias sibiricus Laxmann, 1769

Nazwa angielska: Siberian chipmunk

 

Kategoria stopnia inwazyjności: średnio inwazyjny gatunek obcy

Kategoria stopnia rozprzestrzenienia w Polsce: gatunek występuje w uprawach i hodowlach

 

Informacje o gatunku

Naturalnym rejonem występowania burunduka jest Azja i północ europejskiej części Rosji. Gatunek występuje w środowisku przyrodniczym Europy. Wszystkie przypadki wsiedlenia burunduków są wynikiem zamierzonych działań lub ucieczek burunduków z hodowli. Lokalne populacje gatunku obecne są na zachodzie, południu i północy Europy. Gatunek wykazuje znaczną plastyczność w doborze siedlisk, m. in. zajmuje parki miejskie i jest przystosowany do szerokiego spektrum warunków klimatycznych. Chociaż dyspersja osobników młodocianych zachodzi na niewielkie odległości, a gatunek jest wrażliwy na istnienie barier takich jak podmokłe tereny otwarte i drogi, to istnieją przesłanki, że burunduk szybko zwiększa zasięg występowania w Europie. Gatunek jest hodowany w Polsce, do tej pory jednak nie został stwierdzony w środowisku przyrodniczym Polski. Burunduk w niewielkim stopniu oddziałuje na inne gatunki zwierząt i roślin. Głównym zagrożeniem jakie niesie obecność gatunku jest fakt, że jest on jednym z ważniejszych rezerwuarów boreliozy i potencjalnym nosicielem wścieklizny i hantawirusów.