Józef Skorżyński

Józef Skorżyński urodził się 2 grudnia 1878 r. w Radomiu. Po ukończeniu gimnazjum rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, które ukończył ze stopniem naukowym kandydata nauk prawnych, po czym rozpoczął aplikację sądową w Sądzie Okręgowym w Radomiu. Po złożeniu egzaminu sędziowskiego w 1907 r. podjął pracę w sądach na terenie ówczesnego Cesarstwa Rosyjskiego, zajmując od 1909 roku stanowisko sędziego śledczego m.in. w Kursku i Charkowie.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został mianowany w 1920 r. sędzią śledczym przy Sądzie Okręgowym w Warszawie, a siedem lat później - sędzią apelacyjnym śledczym do spraw wyjątkowego znaczenia. W 1927 r. Minister Sprawiedliwości „poruczył” sędziemu apelacyjnemu śledczemu Józefowi Skorżyńskiemu zadanie utworzenia „instytutu do badań na potrzeby wymiaru sprawiedliwości”. Podjęte przez J. Skorżyńskiego prace, związane z uzyskaniem potrzebnych funduszy, nawiązaniem kontaktów, zatrudnieniem pracowników naukowych o odpowiednich kwalifikacjach, znalezieniem pomieszczeń dla powstającego instytutu oraz wyposażeniem go w sprzęt i aparaturę, trwały do 1929 r.

W maju 1929 r. rozpoczął działalność Dział I Badań Fizyko-Chemicznych Instytutu, a z dniem 25 maja 1929 r. Minister Sprawiedliwości powierzył sędziemu Józefowi Skorżyńskiemu stanowisko kierownika Instytutu Ekspertyz Sądowych.

Józef Skorżyński, jako doświadczony sędzia śledczy o dużym autorytecie, wykonywał także szereg funkcji i zadań związanych z działalnością śledczą, zlecanych mu przez Ministra Sprawiedliwości jako Naczelnego Prokuratora. Funkcje te niekiedy swym zasięgiem wykraczały poza granice Polski, jak np.: „walka z zawodowym fałszerstwem banknotów i puszczaniem ich w obieg na terenie Polski i za granicą” czy uczestnictwo w pracach komisji międzyministerialnej badającej podłoże katastrofy tranzytowego pociągu niemieckiego niedaleko Gdańska. W sprawach tych sędzia Józef Skorżyński wyjeżdżał niejednokrotnie za granicę.

Za działalność zawodową sędzia Józef Skorżyński został odznaczony w 1930 r. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 1937 r. - Złotym Krzyżem Zasługi.

Intensywną aktywność zawodową Józefa Skorżyńskiego przerwał wybuch II wojny światowej; wówczas także, w dniu 6 września 1939 roku, Instytut zawiesił swą pracę. Po wyzwoleniu w 1945 r., jako sędzia apelacyjny śledczy do spraw wyjątkowego znaczenia, został Józef Skorżyński powołany do pełnienia czynności w Ministerstwie Sprawiedliwości, a następnie w tym samym roku delegowany do pracy w Głównej Komisji Badana Zbrodni Niemieckich w Polsce w charakterze jej członka. W ramach Komisji prowadził czynności badawczo-dochodzeniowe dostarczające materiały dowodowe w toczących się przed sądami polskimi procesach przeciwko niemieckim zbrodniarzom wojennym, jak również materiały uzasadniające wnioski ekstradycyjne.

Sędzia Józef Skorżyński zmarł 31 sierpnia 1959 r. w wieku 80 lat, pozostając do końca swoich dni aktywnym zawodowo.

<powrót