Wygląd                  

Zewnętrznie przypominają pączki. Na przekroju przyjmują kształt owalu z widocznym farszem w środku

Kształt 

Okrągły, na przekroju owalny

Wielkość

Średnica 7-10 cm, wysokość 4-5 cm

Barwa 

Złoto-brązowa na zewnątrz, na przekroju biała obwódka z szarym farszem w środku

Konsystencja, „wrażenie w dotyku”

Sprężysty, pulchny w dotyku

Smak i zapach

Smak usmażonego kotleta ziemniaczanego, w połączeniu z wyrazistym, doprawionym mięsem mielonym. Wyczuwalny aromat śmietany i grzybów

Tradycja, pochodzenie oraz historia produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju spirytusowego

Tradycyjna kuchnia wschodniopruskiego regionu Polski, dzisiejszego obszaru Warmii i Mazur, opierała się przede wszystkim na daniach z ziemniaków. Kartoflanka, plince, babka czy szare kluski kartoflane były podstawą pożywienia mieszkańców.

Jedną z najbardziej rozpoznawalnych potraw ziemniaczanych wschodniej części Polski były farszynki. Przepis na mazurską potrawę przywiozły ze sobą gospodynie przesiedlone po II wojnie światowej z Kresów Wschodnich.

Farszynki wyglądałem przypominają kartacze. To ziemniaczane ciasto nadziewane mięsem mielonym. W odróżnieniu od kartaczy farszynki smaży się, a nie gotuje. Ciasto przygotowywane jest z ugotowanych ziemniaków, które mle się w maszynce do mielenia mięsa. Do sporządzenia ciasta na farszynki potrzebny jest kilogram ugotowanych ziemniaków, mąka ziemniaczana, jaja i sól. Farsz przygotowywany jest z 30 dag gotowanego mięsa wieprzowego, jaj, cebuli oraz masła. Ciasto nadziane farszem, formowane jest na kształt niewielkich kotletów, które smaży się na smalcu, aż uzyskają złoty kolor.

Farszynki doskonalone komponują się z sosem kurkowym, sporządzanym z kurek smażonych na maśle i duszonych w śmietance. Odparowany i zgęstniały sos doprawiany jest solą, pieprzem oraz posiekaną natką pietruszki.