Ministerstwo Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu - Archiwum

 

List wicepremiera, ministra kultury i dziedzictwa narodowego prof. Piotra Glińskiego

Wielce Dostojny Jubilacie,

z prawdziwą radością korzystam z tej szczególnej okazji, jaką jest rocznica Pańskich dziewięćdziesiątych urodzin, by przekazać najserdeczniejsze życzenia zdrowia i pomyślności, a także wyrazy uznania dla Pana dorobku artystycznego, dydaktycznego i naukowego, istotnie wzbogacającego naszą kulturę narodową.

Pańskie interdyscyplinarne dokonania twórcze, potrzeba ciągłego przekraczania granic, wychodzenia poza obowiązujące modele, zaowocowały wykreowaniem własnego unikatowego języka, potwierdzającego, że jest Pan wybitnym i wszechstronnym twórcą. Niezwykła klarowność formy i mistrzostwo warsztatu składają się na bogactwo Pańskiego talentu. Wrażliwość oraz intuicja artystyczna, sprawiają, że Pana dzieła wyróżniają się najwyższym kunsztem, budząc zachwyt odbiorców na całym świecie.

Pragnę wyrazić również głęboki szacunek dla Pańskich osiągnięć naukowych oraz działalności dydaktycznej, w której podkreślał Pan, że muzyki współczesnej nie należy szufladkować, lecz powinna ona wykraczać poza ramy i schematy.

Dziękując za dotychczasowe zaangażowanie w tworzenie polskiego życia kulturalnego, proszę przyjąć – obok wyrazów uznania – moje najlepsze życzenia satysfakcji z realizacji planów osobistych oraz zawodowych.

Niech świadomość twórcza przejawiająca się w Pańskiej działalności artystycznej będzie inspiracją dla kolejnych generacji adeptów sztuki.

Z wyrazami szacunku

Prof. Piotr Gliński

Warszawa, 6 czerwca 2019 roku

 

Bogusław Schaeffer 

Studiował kompozycję w klasie Artura Malawskiego w krakowskiej Akademii Muzycznej oraz muzykologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1970 roku uzyskał doktorat na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego, a w 1989 roku profesurę. W latach 1954-1958 wykładał teorię muzyki na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w latach 1963-1998 kompozycję na krakowskiej Akademii Muzycznej. Prowadził także gościnne wykłady za granicą, m.in. w Middelburgu i Utrechcie (Holandia), Yorku (Wielka Brytania), Karlsruhe i Schwarzu (Niemcy) oraz na kursach kompozytorskich w Darmstadt. W roku 1986 został profesorem kompozycji w Hochschule für Musik „Mozarteum” w Salzburgu.

Pracował również w Polskim Radiu i Polskim Wydawnictwie Muzycznym. Od 1964 r. należał do „Grupy Krakowskiej” – artystycznego ugrupowania skupiającego reprezentantów awangardy muzycznej i plastycznej. Opublikował szereg prac naukowych i popularyzatorskich, m.in. Nowa muzyka – problemy współczesnej techniki kompozytorskiej (1969), Klasycy dodekafonii (1961, 1964), Mały informator muzyki XX wieku (1975), Wstęp do kompozycji (1976), Leksykon kompozytorów XX wieku (1963, 1965).

Do najważniejszych kompozycji Schaeffera należą Muzyka na smyczki – Nokturn (1953), Topofonica (1960), Koncert jazzowy(1969), Harmonie i kontrapunkty (1976), Missa eletronica na chór chłopięcy i taśmę (1975), TIS MW2 (1963), Kwartet dla 4 aktorów (1966), Symfonia w 9 częściach (1973).

Prof. Bogusław Schaeffer wielokrotnie współpracował przy tworzeniu sztuk teatralnych komponując muzykę do spektakli Józefa Szajny, Jerzego Jarockiego czy Bohdana Cybulskiego. Jest również jednym z pionierów happeningu w Polsce. Od 1955 r. tworzy własne utwory dramatyczne, spośród których szczególne miejsce w polskim teatrze współczesnym znalazły scenariusze realizowane na scenie we współpracy ze Janem Peszkiem i Mikołajem Grabowskim (Kwartet dla czterech aktorów, Scenariusz dla trzech aktorów, Scenariusz dla nieistniejącego lecz możliwego aktora instrumentalnego).

W 2006 r. prof. Bogusław Schaeffer został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.