Międzynarodowa Nagroda Wyszehradzka
Międzynarodowa Nagroda Wyszehradzka została ustanowiona podczas spotkania ministrów kultury państw Grupy Wyszehradzkiej w węgierskim Sarospatak w listopadzie 2004 r. Przyznawana jest za wkład w rozwój współpracy kulturalnej pomiędzy krajami V4. Laureat Międzynarodowej Nagrody Wyszehradzkiej otrzymuje dyplom i 20 000 €.
Laureaci poszczególnych edycji:
2005 r. – László Szigeti (Węgry) - Wydawca i propagator współpracy w ramach Grupy Wyszehradzkiej. Autor obszernego wywiadu z Bohumilem Hrabalem (1914-1997), zatytułowanego: „Drybling Hidegkutiego, czyli rozmowy z Hrabalem”.
https://artportal.hu/lexikon-m-tortenesz/szigeti-laszlo/
2006 r. – Międzynarodowe Centrum Kultury w Krakowie (Polska) - Narodowa instytucja kultury o charakterze interdyscyplinarnym. To ośrodek badań i zarazem centrum informacji o szeroko rozumianym dziedzictwie kulturowym. MCK ma doniosłe znaczenie dla kulturalnej współpracy w ramach V4 ze względu na szeroki zakres tematyczny podejmowanych inicjatyw, dotyczących m.in. dziedzictwa kulturowego, złożoności kultury europejskiej, tożsamości i pamięci zbiorowej, zarządzania kulturą czy dialogu kultur i społeczeństw. Ważną cechą MCK jest umiejętność interdyscyplinarnego łączenia nowoczesności z tradycją oraz wszelkimi dziedzinami sztuki.
2007 r. – Międzynarodowy Festiwal Teatralny w Pilźnie (Czechy) - Zorganizowany po raz pierwszy w 1993 r. Międzynarodowy Festiwal Teatralny stał się jednym z najważniejszych wydarzeń kulturalnych w Czechach, gromadząc ponad sto zespołów teatralnych z 16 państw. Celem Festiwalu jest wprowadzanie wyjątkowych zagranicznych i czeskich improwizacji w szerszy kontekst, zarówno pod względem stylu, jak i gatunku (aktorstwo, muzyka, taniec, lalkowy i uliczny teatr), a także konfrontacja czeskich produkcji z zagranicznymi, ze szczególnym uwzględnieniem państw Grupy Wyszehradzkiej. Jest to forum spotkań osób związanych z teatrem, a także wymiany międzynarodowych doświadczeń i pomysłów. Współpraca teatralna w ramach V4 jest zawsze jednym z ważnych zagadnień poruszanych w trakcie Festiwalu.
http://www.festivaldivadlo.cz/en/
2008 r. – György Spiró (Węgry) - Węgierski pisarz i dramaturg, laureat wielu nagród literackich. Autor powieści Fogság, docenionej przez międzynarodowe środowisko krytyków. Jest zasłużonym tłumaczem w dziedzinie języków słowiańskich. Spiró jest też znawcą literatury polskiej, popularyzatorem dzieł Wyspiańskiego, Gombrowicza, Słowackiego i Norwida. Jedna z jego powieści, „Iksowie”, opowiada o życiu W. Bogusławskiego i ówczesnym warszawskim środowisku teatralnym – na jej podstawie powstał dramat „Szalbierz”. Innym dziełem pisarza nawiązującym do Polski jest powieść „Przybysz”, która opowiada o Towiańskim, Mickiewiczu i losach polskiej Wielkiej Emigracji. Spiró w swych pracach wykorzystuje bardzo szeroką wiedzę o literaturze i dramacie Europy Środkowo-Wschodniej.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Gy%C3%B6rgy_Spir%C3%B3
2009 r. – Vladimir Godár (Słowacja) - Słowacki kompozytor muzyki filmowej. Pisze, edytuje i tłumaczy książki w zakresie badań historii muzyki. Znany między innymi z owocnej współpracy z czeską skrzypaczką, śpiewaczką i kompozytorką, Ivą Bittovą. Zajmował się uwspółcześnianiem twórczości XIX-wiecznego słowackiego kompozytora Jana Levoslava Belli.
http://www.vladimirgodar.wz.cz/text_en.htm
2010 r. – Stowarzyszenie Willa Decjusza (Polska) - Założone w 1995r. ugrupowanie realizuje ideę spotkań przedstawicieli różnych dziedzin nauki i kultury. Jest organizatorem Letniej Szkoły Wyszehradzkiej. Ważne miejsce w dyskusjach prowadzonych w Stowarzyszeniu zajmują żywotne dla Europy Środkowo-Wschodniej problemy: rola pisarza i tłumacza w dialogu społecznym, integracja europejska, ochrona dziedzictwa narodowego, tolerancja oraz kwestia mniejszości narodowych.
2011 r. – Muzeum Jana Amosa Komeńskiego (Czechy) - Powstało w 1898 r. jako muzeum poświęcone etnograficznej historii regionu. W 1945 r. ustanowiono jego współczesny obszar zainteresowań. Muzeum zbiera i gromadzi dokumentację o pracach, twórczości i życiu filozofa oraz pedagoga Jana Amosa Komeńskiego. Utrzymuje i rozwija współpracę z zagranicznymi partnerami, zwłaszcza z państw Grupy Wyszehradzkiej.
2012 r. – Orkiestra Filharmonii Narodowej (Węgry) – Założona w 1923 r. Od początku istnienia związana z wieloma znanymi zagranicznymi muzykami. Jednym z dyrygentów Orkiestry był Leopold A. Stokowski, Brytyjczyk polskiego pochodzenia. Orkiestra Filharmonii Narodowej występuje często poza granicami kraju, w szczególności w państwach Grupy Wyszehradzkiej. Odbyła także wiele koncertów m.in. w Stanach Zjednoczonych, Japonii, Wielkiej Brytanii czy Francji. W 2003 r. została wydana pierwsza płyta Orkiestry, która zyskała tytuł węgierskiej płyty roku. W 2006 r. została mianowana Ambasadorem Dobrej Woli UNICEF.
http://www.filharmonikusok.hu/en/
2013 r. – Magazyn telewizyjny „Kwartet” (Słowacja) – Emitowany w krajach Grupy Wyszehradzkiej od 2000 r. Koncepcja powstania wspólnego projektu zrodziła się w 1999 r. podczas spotkania dyrektorów regionalnych stacji telewizyjnych w Koszycach. W przygotowanie magazynu „Kwartet” są zaangażowane oddziały regionalne stacji telewizyjnych państw Grupy Wyszehradzkiej. Ze strony polskiej z programem współpracują: TVP Rzeszów i TVP Kraków.
Program jest skierowany do szerokiego grona odbiorców z krajów Grupy Wyszehradzkiej. Prezentuje dziedzictwo kulturowe i atrakcje turystyczne regionów każdego z państw.
2014 r. – Międzynarodowy Festiwal Teatralny „Demoludy – Nowa Europa” (Polska) – Organizowany od 2007 r. przez Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie. Główną ideą wydarzenia jest rozwój dialogu pomiędzy instytucjami kultury i artystami sztuk performatywnych z państw Europy Środkowej i Wschodniej, ze szczególnym uwzględnieniem współpracy w ramach krajów Grupy Wyszehradzkiej. W trakcie festiwalu, oprócz szerokiego wyboru spektakli, odbywają się także koncerty muzyczne, spotkania z twórcami, dyskusje poruszające sprawy społeczne, warsztaty aktorskie. Każda edycja poświęcona jest innej tematyce, dotyczącej problemów i zagadnień łączących uczestników Festiwalu.
2015 r. - Muzeum Sztuki w Ołomuńcu (Czechy) powstało w 1951 roku jako część Muzeum Regionalnego w Ołomuńcu. Po 1989 zostało oficjalnie wydzielone jako niezależna placówka muzealna, zarządzająca około 85 tys. obiektów. Muzeum stało się trzecią co do wielkości instytucją tego typu w Czechach. Jest podległe Ministerstwu Kultury Republiki Czeskiej.
Jedną z najważniejszych działalności Muzeum jest koordynacja platformy kulturowej pn. Środkowoeuropejskie Forum w Ołomuńcu, która koncentruje się na prezentacji kultury i sztuki krajów tego regionu.
2019 r. – Muzeum Etnograficzne – Skansen w Szentendre (Węgry) zostało założone w 1967 r. jako wydział Muzeum Etnograficznego w Budapeszcie, jednak już 1972 r. stało się niezależne. Celem przyświecającym muzeum jest prowadzenie badań nad lokalną architekturą i dekoracją wnętrz, sposobem prowadzenia gospodarstwa wiejskiego i stylu życia na terenach węgierskojęzycznych w od II poł. XVIII w. do I poł. XX w.
Muzeum stoi na straży dziedzictwa kulturowego i zapewnia dostęp do swoich zasobów szerokiemu gronu odbiorców, posiada rozległą sieć instytucji współpracujących z krajów Grupy Wyszehradzkiej oraz jest mocno zaangażowane w ochronę niematerialnego dziedzictwa kulturowego w regionie.
2020 r. – Stowarzyszenie Boiler (Słowacja) – jest organizatorem Visegrad Film Forum – wydarzenia, które odbywa się co roku w marcu w Bratysławie. Forum dedykowane jest studentom studiów filmowych i sztuk audiowizualnych pochodzących z krajów Grupy Wyszehradzkiej, którzy podczas 5 dni mają okazję nawiązać wzajemne relacje, a także wziąć udział w warsztatach oraz zajęciach typu masterclass czy case studies. Do tej pory odbyło się osiem edycji tego wydarzenia.
Forum współpracuje ze szkołami z innych krajów Grupy Wyszehradzkiej. Polskim partnerem jest Szkoła Filmowa im. Krzysztofa Kieślowskiego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.
