Minister kultury odznaczył prof. Andrzeja Tyszkę
25.10.2019
To jest wielki zaszczyt, że mogłem w imieniu Rzeczypospolitej, w imieniu państwa polskiego, wręczyć ten order, który jest oczywisty – mówił wicepremier, minister kultury i dziedzictwa narodowego, prof. Piotr Gliński. W piątek wieczorem w Podkowie Leśnej Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski odebrał z rąk szefa resortu kultury prof. Andrzej Tyszka - socjolog kultury, pisarz i działacz opozycji w PRL.
Minister kultury przypomniał, że prof. Tyszka to działacz obywatelski, inicjator wielu pięknych i ciekawych rzeczy, które dzieją się w Podkowie Leśnej i w okolicach. Podkreślał, że prof. Tyszka jest również dla niego jako socjologa pośrednim, lecz bardzo ważnym nauczycielem, autorem wybitnej książki z 1971 r. pt. "Uczestnictwo w kulturze: o różnorodności stylów życia".
"To była książka prekursorska. Można powiedzieć: Twoje, Andrzeju, działania na polu inicjatyw innowacyjnych zaczęły się także od twoich poszukiwań i prekursorstwa w obszarze teorii kultury i teorii socjologii. To Andrzej Tyszka wprowadził do polskiej socjologii kategorię +stylu życia+" - przypomniał minister, zwracając też uwagę, że zasługi prof. Tyszki dotyczą rozwijania na polu socjologii kultury metod badań jakościowych i terenowych. Dodał, że nie tylko praca naukowa profesora, ale także jego nieprzerwana praktyka jako animatora kultury, świadczy o jego głębokim rozumieniu interakcji w obszarze lokalnym.
"I rozumienia tego, na czym polega patriotyzm lokalny i na czym polega ten patriotyzm z dużej litery" - dodał wicepremier, podsumowując, że prof. Andrzej Tyszka, którego cechuje "odwaga w myśleniu", był nauczycielem wielu pokoleń socjologów "w trudnych, ciekawych i heroicznych latach 70-tych".
Prof. Tyszka odebrał odznaczenie podczas wieczoru poświęconego jego najnowszej książce pt. "Od historii ku przyszłości”.
Prof. Andrzej Tyszka jest socjologiem kultury, działaczem opozycji z czasów PRL, emerytowanym profesorem Uniwersytetu Warszawskiego, pisarzem. Od 1939 r. mieszka w Podkowie Leśnej. Od 1969 do 2000 pracował w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1970 obronił pracę doktorską nt. Zróżnicowanie kulturalne i społeczne w mieście powiatowym (studium o stylu życia) napisaną pod kierunkiem Antoniny Kłoskowskiej, w 1981 habilitował się na podstawie pracy Struktura społeczeństwa i kultura socjalistyczna. W 1978 został członkiem-założycielem Towarzystwa Kursów Naukowych, był także jego wykładowcą. Internowany w stanie wojennym (od 13 do 22 grudnia 1981 w Białołęce, od 22 grudnia 1981 do 5 maja 1982 w Jaworzu, formalnie decyzję o internowaniu uchylono 13 lipca 1982). Był jednym z czworga założycieli i organizatorów Uniwersytetu Otwartego „Pokolenia” z ramienia Związku Podkowian i jego wykładowcą w kolejnych semestrach. Jest autorem m.in. książek Olimpia i Akademia: szkice o humanistycznej treści sportu (1970), Uczestnictwo w kulturze:o różnorodności stylów życia (1971), Interesy i ideały kultury: struktura społeczeństwa i udział w kulturze (1987), Kultura jest kultem wartości: aksjologia społeczna – studia i szkice (1993), Żyjąc wśród leśnych ogrodów (ostatnie, III wydanie 2012 r.).
