Pożegnanie Henryka Boukołowskiego
16.10.2020
„Henryk Boukołowski był artystą rozmiłowanym w teatrze i sztuce słowa. Miał przy tym odwagę i siłę kroczyć własną drogą, nawet jeśli oznaczało to rezygnację z popularności i rozpoznawalności wśród najszerszej widowni” – napisał w liście pożegnalnym wicepremier, minister kultury, dziedzictwa narodowego i sportu prof. Piotr Gliński. Henryk Boukołowski – wybitny aktor, reżyser, współtwórca Teatru Adekwatnego zmarł 4 października w wieku 83 lat. Uroczystości pogrzebowe odbyły się dziś w kościele p.w. św. Krzysztofa w Podkowie Leśnej. Artysta spocznie na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.
Wicepremier podkreślił w liście, że Henryk Boukołowski był człowiekiem, który nie tylko nie bał się wyzwań, ale przede wszystkim pozostał wierny swojej wizji i przekonaniom artystycznym.
Jestem przekonany, że Henryk Boukołowski był artystą spełnionym. Swoim życiem i twórczością realizował credo, które sformułował dla Teatru Adekwatnego: „Uważamy improwizację za niezbędny element dialogu z widzami, a grę aktorską traktujemy jako sztukę przekonywania a nie udawania. Do naszego zespołu pragniemy dobierać aktorów, którzy są nie tylko odtwórcami ról, ale ludźmi, którzy traktują swoją pracę jako powołanie”. Te pełne wiary w sens teatru słowa oraz artystyczna spuścizna Henryka Boukołowskiego pozostaną w naszej wdzięcznej pamięci – napisał wicepremier Piotr Gliński.
Henryk Boukołowski był wybitnym aktorem, reżyserem, współtwórcą Teatru Adekwatnego. Urodził się 11 stycznia 1937 roku w Białymstoku. Warszawską Państwową Wyższą Szkołę Teatralną ukończył w 1958 roku. Karierę sceniczną zaczynał w Teatrze Ateneum, gdzie wystąpił m.in. w roli Puka w Śnie nocy letniej Williama Shakerpeare’a w inscenizacji Aleksandra Bardiniego. Związany był też ze stołecznym Teatrem Polskim. W 1960 r. wystąpił w głównej roli w Nikt nie woła Kazimierza Kutza – nieszablonowym arcydziele polskiej szkoły filmowej.
W 1964 r. wspólnie Magdą Teresą Wójcik utworzyli w Cieszynie Teatr Adekwatny, który nawiązywał do tradycji Teatru Rapsodycznego Mieczysława Kotlarczyka. W przedsięwzięcie to zaangażowali swoje talenty i znakomicie rozwijające się kariery, czyniąc z niego wartościową alternatywę wobec ówczesnego teatru głównego nurtu. W Adekwatnym, który wkrótce przeniósł się do Warszawy, Henryk Boukołowski nie tylko grał, ale także reżyserował. Wystawił tam m.in. Improwizacje (1974, wznowienie 2004), Wielkanoc Jana Sebastiana Bacha wg Gałczyńskiego (1974), Promethidion wg Cypriana Kamila Norwida (1977, wznowienie 2001), Ryszarda III (1997) czy publicystyczny teatr faktu Obrona Warszawy – rzecz o Stefanie Starzyńskim (1979, wznowienie 1993). Ostatnia premiera Teatru Adekwatnego z jego udziałem odbyła się w 2008 roku.
Mimo zaangażowania w rozwój własnego teatru, występował także na innych warszawskich scenach oraz w filmie i telewizji. Ważne role stworzył w filmach Jerzego Wójcika – Skarga z 1991 r., w którym partnerowała mu Magda Teresa Wójcik, oraz Wrota Europy z 1999 r.
Za swoją działalność został odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.