W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Premier Gliński z wizytą w Zachęcie

26.09.2018

[[jQueryInclude?preset=slides]]

fot. Jacek Łagowski

fot. Jacek Łagowski

fot. Jacek Łagowski

fot. Jacek Łagowski

fot. Jacek Łagowski

fot. Jacek Łagowski

 

Zachęta powinna być miejscem prezentacji tego, co w polskiej sztuce najważniejsze – powiedział wicepremier, minister kultury prof. Piotr Gliński podczas briefingu prasowego, który odbył się dzisiaj w Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki. Przed spotkaniem z dziennikarzami minister zwiedził najnowszą wystawę „Co po Cybisie?”, po której oprowadziła szefa resortu kultury dyrektor Zachęty Hanna Wróblewska.

- Zachęta to jest ważne miejsce dla polskiej kultury. Cieszę się, że mamy tutaj bardzo różne wystawy, ale szczególnie istotne jest to, żeby to było miejsce, które prezentuje rzeczy najważniejsze czy najbardziej reprezentatywne dla polskiej sztuki. Dlatego pomyśleliśmy o tym, żeby Zachęta podjęła się organizacji takich jesiennych salonów różnych dziedzin sztuki. Zaczynamy od malarstwa – powiedział minister kultury.

Odnosząc się do obejrzanej wystawy prof. Gliński zwrócił uwagę, że trudno znaleźć klucz do wyboru dzieł, które miałyby stanowić przegląd danej dziedziny sztuki.

- W tym przypadku kurator wybrał dość bezpieczny, ale myślę, że także mało kontrowersyjny klucz i kryterium, jakim jest Nagroda Cybisa. Nagroda Cybisa to jest pewnego typu instytucja, która promuje, hierarchizuje, wskazuje, co było w polskiej sztuce, jeżeli chodzi o malarstwo, najważniejsze. Patron był autorytetem dla całych pokoleń polskich malarzy, więc myślę, to jest interesujące, a mówiąc wprost, jedno z najbardziej właściwych kryteriów do prezentowania polskiej sztuki malarskiej – ocenił premier.

Dyrektor Zachęty Hanna Wróblewska dodała, że zgodnie z programem galerii przez cztery lata w okresie jesiennym prezentowane będą przekrojowe wystawy poświęcone wybranemu medium.

- Jako pierwsze było medium malarstwa. Za rok będziemy pokazywać medium trochę zapomniane, jakim jest scenografia. To będzie wystawa, nad którą pracujemy razem z Instytutem Teatralnym. Za dwa lata pokażemy wystawę rzeźby. Tytuł roboczy to „Rzeźba w poszukiwaniu miejsca”. To będą przeglądy, w których skupiamy się na medium, ale pokazujemy to medium od strony kuratorskiej. Czasem kurator stawia problem, czasem sięga po jakieś kryterium, czasem pokazuje historię pewnego medium.

 

Wystawa „Co po Cybisie?”

Kuratorem przekrojowej wystawy polskiego malarstwa XX i XXI wieku jest Michał Jachuła. Wystawa obejmuje szerokie spektrum dzieł wybitnych polskich twórców, wpisujących się w kluczowe nurty historii sztuki i aktualne prądy artystyczne. Międzypokoleniowy, problemowy pokaz przypomina starsze oraz przywołuje najnowsze postawy ponad czterdziestu artystów zanurzonych w medium malarstwa. Ekspozycja z jednej strony koncentruje się na najważniejszych, historycznych już dzisiaj pozycjach artystycznych „po Cybisie”. Z drugiej strony jej ambicją jest zaprezentowanie prac ukazujących stan współczesnego malarstwa, dyktowany dążeniem do eksperymentu oraz redefiniowania, czym może być malarstwo, które wymyka się niekiedy z „ram” medium kojarzonego zwykle z płótnem i farbą.

Na wystawie można zobaczyć m.in. klasyków współczesności (Stefan Gierowski, Jan Lebenstein, Jerzy Nowosielski, Jan Dobkowski), twórców reprezentujących postawy konceptualne (Andrzej Dłużniewski, Ryszard Winiarski, Koji Kamoji), pedagogów i eksperymentatorów (Leon Tarasewicz, Roman Owidzki) oraz kilka postaw wartych przypomnienia, a obecnie pozostających na marginesach historii sztuki (m.in. Krzysztof Bucki, Witold Damasiewicz, Henryk Błachnio). Zakcentowane zostało także malarstwo kobiet (Barbara Jonscher, Erna Rosenstein, Teresa Pągowska, Aleksandra Jachtoma, Jadwiga Sawicka).Wszystkich twórców łączy fakt, że byli laureatami Nagrody im. Jana Cybisa – znakomitego kolorysty, charyzmatycznego pedagoga i kluczowej postaci w dyskursie o kształcie powojennego malarstwa.

 

Prezentowani artyści

Jan Berdyszak, Henryk Błachnio, Krzysztof Bucki, Tomasz Ciecierski, Jan Cybis, Józef Czapski, Witold Damasiewicz, Andrzej Dłużniewski, Jan Dobkowski, Tadeusz Dominik, Jan Dziędziora, Wojciech Fangor, Stanisław Fijałkowski, Stefan Gierowski, Ryszard Grzyb, Aleksandra Jachtoma, Barbara Jonscher, Jerzy Kałucki, Koji Kamoji, Łukasz Korolkiewicz, Jan Lebenstein, Robert Maciejuk, Zbigniew Makowski, Eugeniusz Geno Małkowski, Jadwiga Maziarska, Leon Michalski, Jerzy Mierzejewski, Jarosław Modzelewski, Jerzy Nowosielski, Kazimierz Ostrowski, Roman Owidzki, Jerzy Panek, Włodzimierz Pawlak, Teresa Pągowska, Erna Rosenstein, Jadwiga Sawicka, Jacek Sempoliński, Jacek Sienicki, Marek Sobczyk, Paweł Susid, Grzegorz Sztwiertnia, Leon Tarasewicz, Jan Tarasin, Tomasz Tatarczyk, Jerzy Tchórzewski, Jacek Waltoś, Ryszard Winiarski, Maria Wollenberg-Kluza, Rajmund Ziemski

 

Zdjęcia (6)

Informacje o publikacji dokumentu
Ostatnia modyfikacja:
22.02.2021 13:35 administrator gov.pl
Pierwsza publikacja:
22.02.2021 13:35 administrator gov.pl
{"register":{"columns":[]}}