Rzeźba w przestrzeni publicznej i nowe inicjatywy Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku
24.01.2021
Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku to położony w samym sercu Polski ośrodek rzeźbiarski, miejsce szczególnie przyjazne artystom, w którym przyroda współgra ze sztuką, tradycja z nowoczesnością, historia z teraźniejszością.
Ta wyjątkowa instytucja będzie w tym roku świętować swoje 40-lecie. W piątek CRP odwiedził minister kultury, dziedzictwa narodowego i sportu, wicepremier Piotr Gliński. Podczas wizyty zapoznał się m.in. ze stanem inwestycji realizowanych przez CRP oraz programem instytucji, ze szczególnym uwzględnieniem współpracy ze środowiskiem artystycznym, promocji zbiorów CRP oraz nowych inicjatyw.
Z początkiem stycznia Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku ogłosiło program pn. "Rzeźba w przestrzeni publicznej dla Niepodległej 2021". Celem programu jest podniesienie jakości przestrzeni publicznej w Polsce poprzez usytuowanie w niej większej liczby dzieł o wysokim poziomie rzeźbiarskim oraz próba zmiany myślenia o wspólnej przestrzeni m.in. dzięki wypracowaniu dobrych praktyk wyboru prezentowanych dzieł. Program adresowany jest do samorządowych instytucji kultury niebędących współprowadzonymi przez Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu oraz do jednostek samorządu terytorialnego.
W 2021 roku Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku obchodzi jubileusz 40-lecia działalności. Program jubileuszu będzie wieloaspektowy, oddający charakter instytucji. W ramach 40-lecia planowane są m. in. konferencje naukowe, sympozja dotyczące twórczości rzeźbiarzy związanych z instytucją, orońskiej kolekcji oraz postaci związanych z CRP.
W Muzeum Rzeźby Współczesnej w Orońsku prezentowana jest obecnie wystawa Pomniki Czasu Tomasza Domańskiego - próba plastycznego zwizualizowania czasu, czyli tworzenia sprzyjających warunków do umownej jego obserwacji. Sam Domański o Pomnikach Czasu pisze, że są realizacją obiektów tworzonych z zamysłem obserwowania działania czasu w materii. Nie jest tutaj istotne skończone dzieło sztuki, ważny jest proces jego powstawania i cykl życia dzieła. Wystawę na razie można zwiedzać wirtualnie – spacer po wystawie jest dostępny na stronie http://share.rzezba-oronsko.pl/domanski/.
Od 2020 r. Centrum Rzeźby Polskiej prowadzi program rezydencji artystycznych. Jego pilotażowa edycja pokazała duże zainteresowanie środowiska artystycznego nową inicjatywą CRP. Orońskie rezydencje stanowią szanse dla artystów, którzy nie posiadają zaplecza technicznego. Nowy program rezydencji, poszerzony o aspekt naukowy pozwoli wykorzystać potencjał CRP, w tym możliwość czerpania z unikatowej dokumentacji naukowej, gromadzonej od początku istnienia CRP. Program zakłada miesięczne pobyty studyjne w Centrum Rzeźby Polskiej, w trakcie których uczestnicy będą mogli konsultować swoje projekty z kuratorkami i kuratorami, uzyskać wsparcie badaczy
i historyków sztuki współpracujących z instytucją oraz kompleksową pomoc techniczną i merytoryczną.
W 2020 r. zrealizowano pierwszą edycję Sympozjum Rzeźby Polskiej, które w założeniu stanowić będzie stały punkt w programie Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. W ubiegłorocznej edycji uczestniczyło 11 artystów i 10 wolontariuszy. Sympozjum o tematyce Dystans. Odległość nie jest miarą oddalenia odbyło się w dniach 20 września – 5 października 2020.
Orońsko jest związane z rozwojem rzeźby polskiej od połowy lat 60-tych XX w. W 1965 r. trzynastu artystów pracujących w czasie lata w kieleckich kamieniołomach postanowiło urządzić w przestrzeniach orońskiego parku wokół dawnego dworu Józefa Brandta poplenerową wystawę swoich realizacji. To wtedy zrodziła się idea stworzenia w Orońsku stałej bazy warsztatowej dla potrzeb środowiska artystycznego. W 1969 roku oficjalnie uruchomiono w Orońsku Ośrodek Pracy Twórczej Rzeźbiarzy i udostępniono pracownie rzeźbiarskie. W połowie lat 70-tych ośrodkowi nadano nazwę Centrum Rzeźby Polskiej. W 1981 roku instytucja przeszła pod nadzór ówczesnego Ministerstwa Kultury i Sztuki. Kontynuując zadania ośrodka pracy twórczej, Centrum miało urzeczywistnić ideę stolicy polskiej rzeźby, gromadzącej reprezentacyjną kolekcję rzeźby oraz organizującej wystawy poświęconych rzeźbiarzom i zagadnieniom problemowym dotyczącym rzeźby.