Ministerstwo Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu - Archiwum

Bohaterka filmu „Położna”  Stanisława Leszczyńska w reż. Marii Stachurskiej to niezłomna obrończyni życia, która w czasie II wojny światowej dokonała czynów niezwykłych. Mimo tego 76 lat po zakończeniu wojny wciąż pozostaje postacią mało znaną szerokiej opinii publicznej, choć z pewnością jest bliska wielu położnym - w dniu jej urodzin, 8 maja, świętujemy polski Dzień Położnej - powiedział prof. Piotr Gliński przed projekcją.

Zdaniem ministra, film o Leszczyńskiej jest nie tylko świadectwem gehenny i heroizmu, ale też miłości do życia i do drugiego człowieka. Jego bohaterka zmarła w 1974 roku i - jak zaznaczył wicepremier - nie doczekała należnej jej chwały i pamięci.

Cieszę się, że premiera filmu odbywa się w rodzinnym mieście Stanisławy Leszczyńskiej. Mam nadzieję, że film Marii Stachurskiej, który jest efektem trzyletniej pracy reżyserki i całej ekipy nie tylko spełni ważna funkcje edukacyjną i popularyzatorską, ale przede wszystkim poruszy wszystkie serca - powiedział Piotr Gliński.

Film dokumentalny „Położna” w reżyserii Marii Stachurskiej przybliża losy Stanisławy Leszczyńskiej, heroicznej akuszerki z Auschwitz, która w nieludzkich warunkach obozu zagłady przyjęła ponad 3 000 porodów, nie tracąc żadnego dziecka.

Stworzenie obrazu opowiadającego o życiu legendarnej położnej było wypełnieniem swoistego testamentu przez Marię Stachurską, która prywatnie jest krewną Leszczyńskiej. Narratorem opowieści jest z kolei Elżbieta Wiatrowska, wnuczka Leszczyńskiej.

Stanisława Leszczyńska

Stanisława Leszczyńska urodziła się w 1896 r. w Łodzi i całe jej życie było związane z tym miastem. Tam przystępowała do sakramentów, poznała swojego męża, wyszła za mąż, urodziła i wychowywała dzieci. Tam też umarła. Całe jej życie było związane z Bałutami, gdzie pracowała też jako położna, poza niecałymi 2 latami spędzonymi w obozie koncentracyjnym Auschwitz Birkenau.

Ze wspomnień rodziny i ocalałych wyłania się postać kobiety, która mimo przeciwności nie zmienia swoich przekonań i w obozowej rzeczywistości tworzy więźniarkom namiastkę szpitala i bezpieczeństwa. Za heroiczne dokonania jej nazwisko, jako jednej z czterech najwybitniejszych Polek ostatniego tysiąclecia, umieszczono na Kielichu Życia i Przemiany Narodu na Jasnej Górze.

„Położna” to nie pierwszy film dokumentalny w dorobku reżyserki Marii Stachurskiej. Dotychczas zajmowała się także pisaniem scenariuszy i tworzeniem krótkometrażowych filmów i słuchowisk radiowych. Do produkcji dokumentu o swojej krewnej zaprosiła nie tylko rodzinę, ale także dorosłe już dzieci urodzone w obozie, które uratowała Leszczyńska.

Prace nad dokumentem trwały trzy lata. – W filmie przedstawione zostały również historie osób, które dzięki Stanisławie Leszczyńskiej przeżyły obóz koncentracyjny. Zdjęcia były fabularyzowane, a narratorem opowieści została wnuczka Stanisławy – Elżbieta. - Wybrałam ją, by przeprowadziła widzów przez ten film, opowiadając o swojej babci, która ją wychowywała i do której jest bardzo podobna nie tylko z urody ale i  charakteru – wyjaśnia Maria Stachurska.

Realizacja filmu

Producentem filmu jest SQUARE film studio. Film powstał dzięki wsparciu ze strony Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu, Narodowego Centrum Kultury, Telewizji Polskiej, EC1 Łódź – Miasto Kultury, firmy DI Factory i Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.

Zdjęcia do „Położnej” zrealizował Paweł Sobczyk, związany z realizacją filmów dokumentalnych. Muzykę napisał Michał Lorenc, pięciokrotnie nagradzany za muzykę filmową na Festiwalach Polskich Filmów Fabularnych. Scenografię do zdjęć fabularyzowanych stworzył Piotr Stachurski, który był także drugim reżyserem. Fragmenty listów czytała m.in. Danuta Stenka, a opieką artystyczną film objął Jacek Bławut.

„Położna” – realizatorzy:

Maria Stachurska – scenariusz i reżyseria

Elżbieta Wiatrowska – narrator

Paweł Sobczyk – zdjęcia

Michał Lorenc – muzyka

Wojciech Janas, Marcin Skoczylas, Weronika Pliszka – montaż

Piotr Pliszka – dźwięk

Piotr Stachurski – scenografia do zdjęć fabularyzowanych i kostiumy, II reżyser

Jacek Bławut – opieka artystyczna

Tatiana Matysiak, Victoria Ogneva – producentki