Departament Funduszy Europejskich
Ministerstwa Spraw Wewnętrznych
i Administracji

Celem programu ISEC był wzrost poziomu bezpieczeństwa obywateli poprzez zapobieganie i zwalczanie przestępczości zarówno zorganizowanej, jak i innych jej form, w szczególności terroryzmu, handlu ludźmi i przestępstw przeciwko dzieciom, nielegalnego handlu narkotykami i nielegalnego handlu bronią, korupcji i nadużyć finansowych.

Cele ogólne programu ISEC obejmowały:

• zapobieganie przestępczości i kryminologię;
• ściganie przestępstw;
• ochronę i wsparcie dla świadków;
• ochronę ofiar.

Program był przeznaczony dla organów ścigania, innych publicznych lub prywatnych podmiotów, uczestników działań i instytucji, w tym organów lokalnych, regionalnych i krajowych, partnerów społecznych, szkół wyższych, urzędów statystycznych, organizacji pozarządowych, partnerstw publiczno–prywatnych i odpowiednich organów międzynarodowych. Dostęp do niniejszych programów był otwarty dla organów i organizacji posiadających osobowość prawną z siedzibą w państwach członkowskich.

Wsparcie finansowe było zapewniane w następujących formach:

1. projekty o wymiarze europejskim inicjowane i zarządzane przez Komisję;
2. projekty ponadnarodowe, w których uczestniczyli partnerzy z co najmniej dwóch państw członkowskich lub co najmniej jednego państwa członkowskiego i jednego innego państwa, którym mogło być państwo przystępujące lub kandydujące;
3. projekty krajowe w państwach członkowskich, które:
   1. przygotowywały lub uzupełniały projekty ponadnarodowe lub działania Unii;
   2. przyczyniały się do rozwoju innowacyjnych metod lub technologii, których wyniki można wykorzystać w działaniach na poziomie unijnym, lub rozwijały takie metody czy technologie w celu przekazania ich innym państwom członkowskim lub krajowi przystępującemu lub kandydującemu;
4. dotacje operacyjne dla organizacji pozarządowych nienastawionych na osiąganie zysku i realizujących cele niniejszego programu na poziomie europejskim.

Działania objęte pomocą miały z założenia charakter niematerialny – zakup sprzętu był dopuszczalny tylko w wyjątkowych wypadkach, kiedy służył innym celom niż doposażenie. Katalog typowych projektów obejmował tworzenie sieci wiedzy, banków informacji, koncepcji systemów, międzynarodowych szkoleń i konferencji, studiów związanych przeciwdziałaniem terroryzmowi i przestępczości.

W celu realizacji programów Komisja Europejska w latach 2007–2013 przyjmowała do końca września roczne programy prac określające ich cele szczegółowe, priorytety tematyczne, opis środków towarzyszących i, w razie konieczności, wykaz innych działań. Dotacje unijne były przyznawane w wyniku rozstrzygnięcia konkursów wniosków, poza należycie uzasadnionymi, wyjątkowymi, nagłymi przypadkami lub przypadkiem, gdy potencjalny beneficjent był monopolistą w danej dziedzinie.

Beneficjenci z resortu spraw wewnętrznych mogli ubiegać się o środki w ramach dodatkowych konkursów, otwartych wyłącznie dla sygnatariuszy umowy ramowej.

W związku z przyjęciem nowej perspektywy finansowej UE na lata 2014 – 2020 i wprowadzeniem nowych instrumentów finansowych w obszarze spraw wewnętrznych Komisja Europejska zakończyła nabory wniosków dla funduszu. Archiwalne informacje dostępne są na stronie Komisji Europejskiej (przejdź na stronę Komisji Europejskiej).