GORĄCZKI KRWOTOCZNE EBOLA i MARBURG
Powodowane przez wirusy z rodziny Filoviridae. Są to choroby występująca rzadko, jednakże charakteryzująca się bardzo wysoką śmiertelnością sięgającą ponad 90% . Rezerwuar obu wirusów jest nieznany. Istnieje hipoteza mówiąca, że rezerwuarem wirusa Ebola są nietoperze owocożerne. Epidemie i przypadki gorączek krwotocznych Ebola i Marburg występowały dotychczas głównie w Afryce. Istnieje jednak ryzyko zawleczenia tych chorób również na inne tereny, w tym także do Europy.
Droga zakażenia
Przeniesienie wirusów Ebola i Marburg następuje przez bezpośredni kontakt z krwią lub wydzielinami i wydalinami osoby zakażonej. Do tej pory epidemie gorączki krwotocznej Ebola były to epidemie o nieznanym źródle, szerzące się łatwo przez kontakty z chorymi ludźmi.
Objawy
Po okresie inkubacji trwającym w przypadku Ebola od 2 do 21 dni, a Marburg 3-9 dni, pojawiają się objawy grypopodobne (gorączka, dreszcze, bóle głowy, bóle mięśni, stawów, bóle gardła, osłabienie), które bardzo szybko nasilają się. Następnie pojawia się biegunka, wymioty, bóle brzucha, niekiedy wysypka, zaczerwienie oczu oraz objawy krwotoczne (krwawienia zewnętrzne i wewnętrzne). Na podstawie objawów klinicznych nie można odróżnić gorączki krwotocznej Marburg od gorączki krwotocznej Ebola. Obie choroby mogą doprowadzić do śmierci.
Leczenie
Nie ma specyficznego leczenia, ani szczepionki przeciwko obu gorączkom krwotocznym. Brak skutecznego leczenia i duża zakaźność wirusa wymusza stosowanie odpowiednich zabezpieczeń przez osoby kontaktujące się lub opiekujące osobą zakażoną lub chorą (np. szczególne warunki izolacji, środków ochrony osobistej).