Misja Gleba: Konkursy 2024
28.05.2024
Misja Gleba wspiera europejską drogę do zrównoważonego gospodarowania glebami w ramach szerszej transformacji ekologicznej, zarówno na obszarach miejskich, jak i wiejskich. Misja ma na celu wywarcie szeroko zakrojonego wpływu na praktyki w rolnictwie, leśnictwie, sektorze spożywczym i innych gałęziach przemysłu, a także na planowanie zagospodarowania przestrzennego na obszarach wiejskich i miejskich. Misja skorzysta również z wiedzy specjalistycznej partnerów międzynarodowych i przyczyni się do poprawy stanu gleby na całym świecie.
Misja Gleba przewodzi przejściu w kierunku zdrowych gleb poprzez:
- finansowanie ambitnego programu badań i innowacji z silnym elementem nauk społecznych
- uruchomienie efektywnej sieci 100 living labs (miejsc, w których przeprowadza się eksperymenty na ziemi) i lighthouses (pojedynczych miejsc, np. farma lub park, w których można zaprezentować dobre praktyki) w celu współtworzenia wiedzy, testowania rozwiązań i demonstrowania ich wartości w rzeczywistych warunkach
- opracowanie zharmonizowanych ram monitorowania gleby w Europie
- podnoszenie świadomości społeczeństwa na temat istotnego znaczenia gleb
8 celów misji:
- zmniejszyć pustynnienie
- chronić zasoby węgla organicznego w glebie
- zatrzymać zasklepianie gleby i zwiększyć ponowne wykorzystanie gleb miejskich
- zmniejszyć zanieczyszczenie gleby i usprawnić rekultywację
- zapobiegać erozji
- poprawić strukturę gleby, aby zwiększyć różnorodność biologiczną gleby
- zmniejszyć globalny ślad UE na glebach
- poprawić znajomość gleby w społeczeństwie
KONKURSY
Do składania wniosków w 2024 roku dostępnych jest 9 różnych tematów. Projekty mają na celu prace nad erozją gleby, przepływem azotu, zdrowiem gleby, różnorodnością biologiczną gleby, zdrowymi uprawami, rolnictwem węglowym i torfowiskami leśnymi. Ponadto dostępne są nowe możliwości finansowania tworzenia living labs i współpracy na rzecz zdrowia gleby w Afryce. Wnioski we wszystkich konkursach można składać do 8 października 2024 roku:
Zgodnie z planem realizacji misji w living labs zaangażowane są podmioty z różnych środowisk, dyscyplin i/lub sektorów i składają się z 10 do 20 ośrodków doświadczalnych. Jednakże w zależności od konkretnego kontekstu (np. użytkowania gruntów, rozpatrywanych wyzwań w zakresie zdrowia gleby) wnioskodawcy mogą zaproponować living labs z mniejszą liczbą miejsc doświadczalnych. Pracując razem nad tematami będącymi przedmiotem wspólnego zainteresowania, różne podmioty zaangażowane w living labs będą mogły powielać działania i rozwiązania, porównywać wyniki, wymieniać dobre praktyki, walidować metodologie i czerpać korzyści z wzajemnej inspiracji w środowisku lokalnym/regionalnym. Chociaż zwykle projekty trwają cztery lata, czas trwania living labs zajmujących się zdrowiem gleby może być różny i dłuższy w zależności od przedmiotu prac i podejmowanych wyzwań związanych ze zdrowiem gleby.
W szczególności każdy z finansowanych projektów powinien:
- Wesprzeć utworzenie czterech do pięciu living labs (lub więcej, w zależności od sposobu użytkowania terenu i celu projektu), aby wspólnie pracować nad jednym lub większą liczbą wyzwań związanych ze zdrowiem gleby, dotyczących tego samego lub kilku rodzajów użytkowania gruntów. Living labs powinny być zlokalizowane w co najmniej trzech różnych państwach członkowskich i/lub krajach stowarzyszonych.
- Ustalić, w oparciu o cele i założenia projektów, szczegółowy plan pracy obejmujący działania, które należy podjąć w living labs w sposób interdyscyplinarny, zapewniając współprojektowanie, współrozwój i współwdrażanie lokalnie dostosowanych rozwiązań dla wybranych wyzwań dotyczących zdrowia gleby. Poszukiwać praktycznych rozwiązań zidentyfikowanych problemów związanych z wybranymi wyzwaniami dotyczącymi zdrowia gleby. Proponowane rozwiązania należy dostosować do różnych kontekstów środowiskowych, społeczno-gospodarczych i kulturowych, w których działają living labs.
- Ustalić dla każdego living lab punkt odniesienia dla wybranych wyzwań związanych ze zdrowiem gleby, aby umożliwić dokładną ocenę warunków i zmian gleby w różnych miejscach na przestrzeni czasu oraz monitorowanie postępów w realizacji celów danego living lab i całego projektu.
- Monitorować i przeprowadzać ocenę wpływu opracowanych innowacyjnych praktyk lub wprowadzonych rozwiązań na zdrowie gleby i powiązane usługi ekosystemowe.
- Zidentyfikować miejsca, które wykazują wysoką wydajność pod względem działań i wyników w zakresie poprawy stanu gleby i które można przekształcić w lighthouses.
- Zaproponować strategie zapewniające długoterminową stabilność i ciągłość, wpływ i ambicje istniejących living labs poza finansowaniem w ramach programu „Horyzont Europa”, w tym identyfikację możliwych modeli biznesowych i działań z udziałem władz lokalnych, społeczności biznesowych, MŚP, inwestorów, przedsiębiorców, w tym programy dofinansowania.
Urbanizacja stanowi wyzwanie dla zdrowia gleby ze względu na rozwój budownictwa i infrastruktury, który wiąże się między innymi z zajmowaniem gruntów, zasklepianiem gleby, zanieczyszczeniem lub zagęszczeniem. W tym kontekście współpracując nad wspólnymi wyzwaniami podmioty działające w living labs na obszarach miejskich będą mogły powielać działania i rozwiązania, porównywać wyniki, wymieniać dobre praktyki, walidować metodologie, czerpać korzyści z wzajemnej inspiracji i nawiązywać kontakt ze swoimi lokalnymi/regionalnymi ekosystemami. Chociaż zwykle projekty trwają cztery lata, czas trwania living labs zajmujących się zdrowiem gleby może być różny i dłuższy w zależności od przedmiotu prac i podejmowanych wyzwań związanych ze zdrowiem gleby.
W szczególności każdy z finansowanych projektów powinien:
- Wspierać utworzenie czterech do pięciu living labs (lub więcej, jeśli to konieczne), aby wspólnie pracować nad jednym lub większą liczbą wyzwań dotyczących zdrowia gleby, przed którymi stoją gleby na obszarach miejskich (np. uszczelnianie, zanieczyszczenie, żyzność, erozja, zagęszczenie itp.), jednocześnie zwiększając ogólną odporność obszarów miejskich. Living labs powinny być zlokalizowane w co najmniej trzech różnych państwach członkowskich i/lub krajach stowarzyszonych.
- Ustalić, w oparciu o cele i założenia projektów, szczegółowy plan pracy obejmujący działania, które należy podjąć w living labs w sposób interdyscyplinarny, zapewniając współprojektowanie, współrozwój i współwdrażanie lokalnie dostosowanych rozwiązań dla wybranych wyzwań dotyczących zdrowia gleby. W stosownych przypadkach należy wziąć pod uwagę regenerację stanu gleby lub zmianę przeznaczenia gleb na obszarach miejskich w celu dostarczania lokalnie pozyskiwanej świeżej i zdrowej żywności lokalnym usługom gastronomicznym (np. stołówkom, restauracjom, food truckom, targom itp.) i obywatelom.
-Ustalić dla każdego living lab punkt odniesienia dla wybranych wyzwań związanych ze zdrowiem gleby, aby umożliwić dokładną ocenę warunków i zmian gleby w różnych miejscach na przestrzeni czasu oraz monitorowanie postępów w realizacji celów living lab i całego projektu.
- Monitorować i przeprowadzać ocenę wpływu opracowanych innowacyjnych praktyk lub wprowadzonych rozwiązań na zdrowie gleby i powiązane usługi ekosystemowe.
- Zidentyfikować miejsca, które wykazują wysoką wydajność pod względem działań i wyników w zakresie poprawy stanu gleby i które można przekształcić w lighthouses.
- Zaproponować strategie zapewniające długoterminową stabilność i ciągłość, wpływ i ambicje istniejących living labs poza finansowaniem w ramach programu „Horyzont Europa”, w tym identyfikację możliwych modeli biznesowych i działań z udziałem władz lokalnych, społeczności biznesowych, MŚP, inwestorów, przedsiębiorców, w tym programy dofinansowania.
Oczekuje się, że wyniki wybranych projektów przyczynią się do osiągnięcia wszystkich następujących wyników:
- Poszerzona wiedza na temat wieloprocesowej dynamiki erozji gleby (np. wodnej, wiatrowej, uprawy roli itp.) w całej Europie w oparciu o połączenie nowatorskich szacunków komputerowych i działań monitorujących w celu lepszego oszacowania wpływu polityki.
- Dalsza walidacja utraty gleby za pomocą wskaźników erozji wodnej i wietrznej w skali kontynentalnej wraz z ocenami lokalnymi/regionalnymi, które można wykorzystać do kształtowania i wdrażania polityki
- Najlepsze praktyki zarządzania, które znacznie ograniczają erozję, dostosowane do różnych warunków glebowo-klimatycznych w Europie i różnych systemów upraw, są zestawiane i szerzej znane odpowiednim stronom zainteresowanym, w tym zarządcom gruntów, takim jak rolnicy.
- W UE i krajach stowarzyszonych utworzy się solidną sieć monitorowania erozji gleby w celu dalszego opracowywania szacunków i zatwierdzania wskaźników erozji brutto na poziomie działek.
Aktualne szacunki UE dotyczące strat gleby w wyniku erozji wodnej i wietrznej to długoterminowe średnie oparte na modelach empirycznych, które na obszarach rolniczych obarczone są ogromną niepewnością. Bardziej aktualne i roczne szacunki przyniosłyby korzyści w przypadku polityk takich jak wspólna polityka rolna.
Proponowane działania powinny polegać na:
- Utworzeniu sieci zainteresowanych stron w celu monitorowania utraty gleby w wyniku erozji wodnej i wietrznej w państwach członkowskich UE i krajach stowarzyszonych w ramach programu „Horyzont Europa” w różnych warunkach upraw (w tym na zarządzanych użytkach zielonych).
- Opracowaniu programu monitorowania w celu wdrożenia, przetestowania i walidacji metod oceny utraty gleby w wyniku erozji gleby w skali europejskiej (kontynentalnej).
- Opracowaniu modeli opartych na procesach w skali kontynentalnej, które uwzględniają czynniki erozji gleby, takie jak praktyki zarządzania stosowane przez rolników, intensywność opadów, właściwości gleby, topografia i inne cechy biofizyczne.
- Uwzględnieniu zarówno obserwacji terenowych, jak i najnowszych, najnowocześniejszych produktów programu Copernicus, aby lepiej określić ilościowo i skalibrować czynniki erozji gleby.
- Określeniu ilościowo wpływu różnych praktyk zarządzania (np. rośliny okrywowe, uprawa uproszczona, pozostałości roślinne, mulczowanie, miedze trawy, płodozmian, tarasy itp.) na ograniczenie erozji gleby.
- Powiązanie tych wyników badań naukowych (np. ulepszone czynniki erozji gleby, wpływ praktyk zarządzania) z wymogami dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska określonymi w WPR
- Zapewnienie właścicielom gruntów i różnym zainteresowanym stronom najlepszych informacji na temat strat gleby oraz zaleceń dotyczących najodpowiedniejszych praktyk zarządzania w celu ograniczenia utraty gleby.
Oczekuje się, że wyniki projektów przyczynią się do osiągnięcia wszystkich następujących wyników:
- Lepsze zrozumienie źródeł, które przyczyniają się do czasowo-przestrzennej zmienności procesów biogeochemicznych gleby, a w szczególności wpływu tych źródeł na całkowity przepływ azotu w głównych warunkach klimatycznych w Europie i krajach stowarzyszonych.
- Zaawansowane zrozumienie mechanizmów regulujących translokację azotu z gleby, w tym emisję gazów i wymywanie podpowierzchniowe do wód gruntowych.
- Skuteczniejsze monitorowanie, raportowanie i weryfikacja emisji gazów cieplarnianych oraz działań łagodzących oraz znaczne zmniejszenie niepewności związanej z szacunkami pełnego budżetu azotowego w skali kontynentu europejskiego.
- Ocena ulepszonych strategii zarządzania azotem i jego ochrony.
- Większe zaufanie zarządców gruntów do wdrażania zaawansowanych praktyk strategicznych w zakresie zarządzania azotem, których celem jest ograniczenie strat azotu z gleby.
Emisje azotu gazowego pochodzące z gleby z rolnictwa są często pomijane ze względu na wyzwania związane z monitorowaniem. Kompleksowa ocena strat azotu, zarówno gazowych, jak i niegazowych, w tym ich rozmieszczenia geograficznego i różnej rozdzielczości czasowej, jest niezbędna do opracowania skutecznych strategii łagodzenia emisji gazów cieplarnianych.
Proponowane działania powinny polegać na:
- Opracowaniu i zastosowaniu zaawansowanych technik monitorowania azotu i technik analitycznych w celu generowania danych o wysokiej rozdzielczości czasowej na temat przepływów azotu i ich czynników wpływających w różnych warunkach klimatycznych
- Wdrożeniu skoordynowanego, całościowego podejścia w celu opracowania i oceny solidnych, praktycznych strategii zarządzania, które skutecznie zminimalizują całkowite straty azotu z gleby, jednocześnie uwzględniając potencjalne kompromisy z innymi kwestiami środowiskowymi, takimi jak jakość wody i ochrona węgla w glebie.
- Wykorzystaniu zaawansowanych podejść do modelowania, aby analizować zebrane dane, identyfikować wzorce i powiązania między procesami biogeochemicznymi w glebie a przepływami azotu oraz ulepszać narzędzia predykcyjne, które można wykorzystać do informowania o strategiach zarządzania w skali regionalnej i kontynentalnej.
- Wdrażaniu i monitorowaniu projektów pilotażowych, które testują skuteczność opracowanych strategii zarządzania w różnych strefach pedoklimatycznych, uwzględniając lokalne warunki środowiskowe, praktyki rolnicze zarówno w systemach rolnictwa konwencjonalnego, jak i organicznego oraz czynniki społeczno-ekonomiczne, które mogą mieć wpływ na przyjęcie i wyniki.
- Zsyntetyzowaniu ustaleń z badań terenowych, prac modelowych i projektów pilotażowych w kompleksowe oszacowanie pełnego budżetu azotu w skali kontynentalnej Europy, wnosząc wkład do Obserwatorium Gleby UE poprzez dostarczanie wysokiej jakości zbiorów danych na potrzeby monitorowania, raportowania i weryfikacji.
- Opracowaniu scenariuszy dotyczących wpływu zmiany klimatu i użytkowania gruntów na obieg azotu w układzie gleba-roślina-atmosfera.
Oczekuje się, że wyniki projektów przyczynią się do osiągnięcia wszystkich następujących wyników:
- Lepsza wiedza i zrozumienie biologii i ekologii gatunków owadów spędzających część swojego cyklu życiowego na glebie lub w glebie, ze szczególnym uwzględnieniem zapylaczy gniazdujących na ziemi.
- Lepsze zrozumienie głównych przyczyn wymierania tych owadów oraz synergistycznych skutków różnych zagrożeń, z uwzględnieniem aspektów ilościowych i jakościowych związanych z wielkością ich wymierania.
- Skuteczniejsze środki zapobiegające utracie owadów żyjących w glebie.
Owady żyjące w glebie są zagrożone z powodu niedostosowanych praktyk gospodarowania glebą, takich jak uprawa roli, oraz problemów takich jak zanieczyszczenie, zagęszczanie lub zasklepianie. Konieczne jest lepsze zrozumienie przyczyn ich spadku i skuteczne środki zaradcze. Zapylanie jest kluczową usługą ekosystemową związaną z uprawami i produkcją żywności. Dlatego konieczne jest zwrócenie szczególnej uwagi na owady zapylające.
Proponowane działania powinny polegać na:
- Poszerzeniu wiedzy na temat biologii, ekologii i dynamiki populacji owadów spędzających część swojego cyklu życiowego na glebie lub w glebie, ze szczególnym uwzględnieniem zapylaczy zakładających gniazda na ziemi, a także na interakcjach między życiem pod i nad ziemią.
- Wkładzie w rozwój metod monitorowania, w tym zagrożeń i presji, które mogą mieć znaczenie dla ram monitorowania zapylaczy
- Identyfikacji warunków glebowych związanych z dużą różnorodnością zapylaczy oraz mapowaniu obszarów o szczególnym znaczeniu dla ochrony zapylaczy glebozależnych.
- Analizie skutków różnych praktyk gospodarowania glebą, w tym różnych metod ochrony roślin i/lub gospodarowania glebą, w różnych systemach rolnictwa, takich jak rolnictwo organiczne lub podejścia konwencjonalne
- Opracowanie i zademonstrowanie praktyk rekultywacji gleby i łagodzenia skutków, aby wyeliminować przyczyny wymierania owadów (w szczególności zapylaczy).
- Przedstawienie zaleceń dotyczących najlepszych praktyk gospodarowania glebą w celu zintegrowania ochrony i odtwarzania zapylaczy w szerszym krajobrazie oraz poprawy łączności siedlisk i usług zapylania.
Oczekuje się, że wyniki projektu przyczynią się do osiągnięcia wszystkich następujących wyników:
- Poprawa zdrowia gleby i upraw, utrzymując produktywność upraw i bezpieczeństwo żywnościowe, jednocześnie promując stabilność i odporność rolnictwa oraz zwiększając agroróżnorodność biologiczną.
- Zależność od czynników zewnętrznych w zarządzaniu uprawami zostanie zmniejszona poprzez skuteczne interakcje roślina-gleba i wykorzystanie potencjału mikrobiomu glebowego.
- Wykorzystanie roli różnorodności biologicznej gleby poprzez lepszą wiedzę na temat związku pomiędzy różnorodnością biologiczną a funkcjami gleby.
- Zwiększy się dostępność praktyk zintegrowanego zwalczania szkodników.
- Zwiększone i przyspieszone wdrażanie dobrych praktyk poprawiających zdrowie roślin i gleby w celu skutecznego zarządzania uprawami, wspierającego długoterminowe świadczenie usług ekosystemowych.
Różnorodność biologiczna pod ziemią odgrywa główną rolę w strukturze gleby, zaopatrzeniu w składniki odżywcze, obieg wody, pobieranie składników odżywczych przez rośliny oraz w biokontroli szkodników i chorób roślin. Zarządzając ekosystemami glebowymi w celu poprawy stanu gleby poprzez praktyki rolnicze (np. płodozmian, stosowanie rozwiązań w zakresie mikrobiomu itp.), można wspierać mechanizmy obronne roślin, zwalczać choroby, poprawiać dostępność składników odżywczych i zwiększać odporność roślin na różne czynniki stresogenne. Ponadto zwiększy się zrównoważony rozwój rolnictwa, co przyczyni się do łagodzenia zmiany klimatu.
Proponowane działania powinny polegać na:
- Opracowywaniu i testowaniu innowacji specyficznych dla danego miejsca, w tym praktyki zarządzania, rozwiązania i narzędzia, które promują różnorodność biologiczną gleby, poprawiają zdrowie gleby, stymulują wzrost roślin, zmniejszają nakłady chemiczne w celu zwalczania chorób roślin przenoszonych przez glebę i owadów żerujących na korzeniach oraz wspierają zapylacze gniazdujące na ziemi.
- Utworzeniu obiektów demonstracyjnych w celu przetestowania proponowanych innowacji i promowania korzyści płynących z różnorodności biologicznej gleby i zdrowych gleb nie tylko dla hodowców i agroekosystemu, ale dla całego łańcucha wartości żywności.
- Ocenieniu kwestii społecznych, ekonomicznych i środowiskowych związanych z proponowanym innowacyjnym rozwiązaniem, w tym kompromisy, wpływ na pracę, kulturę bezpieczeństwa i zarządzanie ryzykiem w gospodarstwach;
- Generowaniu kompleksowych materiałów służących budowaniu potencjału, organizowanie szkoleń lub działań związanych z dzieleniem się wiedzą, w tym opracowywanie wytycznych mających na celu przyspieszenie rozpowszechniania, wykorzystania i poprawy jakości wyników.
- Wzmocnieniu wzajemnego uczenia się z właściwymi stronami zainteresowanymi, od rolników i doradców po decydentów i konsumentów, wspierając skoordynowane podejście naukowe i polityczne do zdrowych gleb.
Kluczowe znaczenie ma opracowanie strategii wdrażania usuwania węgla z gleby oraz solidne i sprawdzone podejście do systemu monitorowania dwutlenku węgla w glebie, na skalę odpowiednią dla zarządców gruntów.
Proponowane działania powinny polegać na:
- Opracowaniu, zweryfikowaniu i zastosowaniu pilotażowych, innowacyjnych, solidnych, lokalnych systemów monitorowania dwutlenku węgla w glebie zgodnie z propozycją ramową CRC, zdolne do gromadzenia danych potrzebnych KE do określenia standardowych wartości bazowych odzwierciedlających standardowe wyniki porównywalnych działań w podobnych obszarach społecznych, uwarunkowania gospodarcze, środowiskowe i technologiczne oraz położenie geograficzne w Europie.
- Badaniu i opracowywaniu podejść i metodologii pobierania próbek gleby odpowiednich do szczegółowego poziomu monitorowania, w tym oceny i wykorzystania możliwości w zakresie innowacji technologicznych oraz potencjału zmniejszenia kosztów monitorowania.
- Wykorzystaniu możliwości istniejących narzędzi teledetekcji, takich jak te zwykle stosowane w kontroli wspólnej polityki rolnej (WPR); oraz opracowanie ustrukturyzowanego, ujednoliconego systemu zrozumienia bezpośredniego wpływu praktyk rolnictwa węglowego na węgiel w glebie i zarządzania nim.
- Wykazaniu i, tam gdzie to możliwe, rozszerzeniu możliwości narzędzi i technologii cyfrowych w zakresie (zmniejszania kosztów) gromadzenia danych, ustalania wartości bazowych oraz do monitorowania działań w zakresie usuwania dwutlenku węgla.
- Dostarczaniu wytycznych (np. podręczników) dla decydentów i organów certyfikujących w zakresie monitorowania, raportowania i weryfikacji gleby, protokołów gromadzenia danych i poziomów bazowych, na podstawie których oceniane są działania.
- Opracowaniu i przetestowaniu protokołów harmonizacji w ramach rozproszonego systemu zarządzania danymi w celu integracji i bezpośredniego porównania nadchodzących danych CRC i istniejących informacji o charakterze przestrzennym zawartych w krajowych wykazach LULUCF i innych zbiorach danych dotyczących węgla organicznego w glebie.
- Opracowaniu ram gromadzenia i analizowaniu danych pochodzących z certyfikatów, aby zdefiniować wiarygodne zakresy sekwestracji dwutlenku węgla i wartości odstających oraz skonsolidowanie interoperacyjnych, sprawdzonych pod względem jakości zbiorów danych.
- Wykorzystaniu wyników powyższych prac do kalibracji i walidacji ram modelowania mających zastosowanie do metodologii monitorowania wymienionych powyżej w tym temacie.
- Tworzeniu wskaźników umożliwiających pomiar wrażliwości węgla na zakłócenia, szczególnie te związane ze zmianami klimatycznymi, poprzez analizę różnych frakcji węgla w glebie.
- Ocenie ryzyka związanego z trwałością emisji dwutlenku węgla, korzystając ze scenariuszy modelowania.
- Zajęciu się kluczowymi niepewnościami i lukami w wiedzy naukowej, które obecnie istnieją w zakresie metod ilościowego określania usuwania dwutlenku węgla, pomagając w opracowaniu znormalizowanego podejścia do MRV.
- Dokonaniu dogłębnej oceny sytuacji rynkowej w zakresie rolnictwa węglowego, opierając się na istniejących i trwających badaniach, aby ocenić (oczekiwany) ogólny wpływ rynkowy rolnictwa węglowego, w tym potencjalne możliwości uzyskiwania dochodów przez rolników i innych zarządców gruntów, wpływ na produktywność gruntów i ceny gruntów, a także wrażliwość na „utowarowienie” pochłaniania dwutlenku węgla i usług ekosystemowych w przypadku różnych rodzajów działalności rolniczej wykorzystującej węgiel
- Przeanalizowaniu różnych kanałów i strategii biznesowych w zakresie marketingu certyfikowanych systemów usuwania dwutlenku węgla, przedstawiając przegląd obecnego rynku i prognoz na następne 10 lat.
- Utworzeniu sieci między istniejącymi programami rolnictwa węglowego w kilku krajach europejskich i zwiększeniu skali ich działalności poprzez rozwój interoperacyjnego rynku cyfrowego opartego na rejestrze określonym geograficznie, który zapewnia łatwiejszy dostęp do jednostek zajmujących się uprawami węglowymi certyfikowanych w ramach tych różnych systemów.
Oczekuje się, że wyniki projektu przyczynią się do osiągnięcia wszystkich następujących oczekiwanych rezultatów:
- Lepszy dostęp do wiedzy i danych na temat torfowisk leśnych, zarządzania nimi, ich roli w cyklach węgla oraz wartości społecznych/gospodarczych/środowiskowych
- W lokalizacjach testowych wprowadzone zostaną środki zarządzania i innowacyjne rozwiązania w zakresie zrównoważonej gospodarki gruntami i lasami, aby utrzymać i jeszcze bardziej poprawić stan torfowisk leśnych.
- Zarządzający lasami i decydenci w państwach członkowskich UE i krajach stowarzyszonych mogą podejmować bardziej świadome decyzje na podstawie oceny wartości dodanej podejść do renaturyzacji torfowisk w ramach różnych scenariuszy.
Alternatywne praktyki gospodarowania glebami torfowymi leśnymi, w szczególności poprzez połączenie technik ponownego nawadniania i gospodarki leśnej (z wyłączeniem zalesiania), mogą potencjalnie poprawić wyniki środowiskowe, klimatyczne i gospodarcze torfowisk, a także zmniejszyć wpływ pozyskiwania drewna w celu eksportu składników odżywczych, osadów i rozpuszczonego węgla organicznego. W szczególności potrzebne są praktyki, które skutecznie uwzględniają kompromisy wynikające z wielofunkcyjności lasów i stosują zintegrowane podejście do zarządzania nimi (uwzględniając różnorodność biologiczną, wyzwania związane ze zmianą klimatu, potrzeby biogospodarki itp.).
Proponowane działania powinny polegać na:
- Ustanowieniu demonstracji zrównoważonej, korzystnej dla klimatu i uwzględniającej różnorodność biologiczną gospodarki leśnej na glebach torfowych, w tym ponownego nawadniania;
- Ocenie korzyści płynących z praktyk dotyczących sekwestracji dwutlenku węgla, biorąc pod uwagę wszelki wpływ pozyskiwania drewna z lasów na eksport składników odżywczych, osadów i rozpuszczonego węgla organicznego z leśnych gleb torfowych,
- Udoskonaleniu technik monitorowania, w tym metody teledetekcji i danych terenowych integrujących technologie, takie jak sztuczna inteligencja i robotyka, oraz opracowaniu wielkoskalowych, minimalnie inwazyjnych urządzeń do pomiaru gazów cieplarnianych na terenach ponownie nawodnionych, aby lepiej oceniać aspekty różnorodności biologicznej i klimatyczne gospodarki leśnej.
- Rozważeniu i ocenie potencjału zademonstrowanych działań w zakresie powielania i zwiększania skali, szczególnie w celu opracowania zachęt finansowych w ramach unijnych ram certyfikacji, i w tym celu opracowaniu podejścia i zaleceń dla decydentów i zarządców gruntów.
Afryka charakteryzuje się dużym stopniem zdegradowania gleb, nieoptymalnym użytkowaniem gruntów, wzrostem liczby ludności i coraz większą liczbą ludności miejskiej. Czynniki te przyczyniają się do zwiększonej konkurencji i presji na grunty (mniej gruntów na rolnika, gorsza jakość gruntów na rolnika, zmiana klimatu, utrata różnorodności biologicznej), co skutkuje niekorzystną ekonomiką rolnictwa i zarządzania ekosystemami.
Proponowane działania powinny polegać na:
- Opracowaniu skalowalnego ogólnoafrykańskiego panelu kontrolnego dotyczącego stanu gleby, opierając się na doświadczeniach panelu kontrolnego stanu gleby EUSO, wykorzystując istniejące dane
- Strategicznym gromadzeniu nowych danych w celu uzupełnienia luk w wiedzy na temat gleby (takich jak zanieczyszczenie, zagęszczenie, różnorodność biologiczna, stan składników odżywczych, kwasowość/zakwaszenie, materia organiczna gleby, erozja gleby, woda w glebie) oraz poprawy dokładności i funkcjonalności panelu kontrolnego poprzez współpracę konsultacyjną z krajowymi interesariuszami.
- Zidentyfikowaniu krytycznych lokalnych/regionalnych progów dla kluczowych wskaźników stanu gleby.
- Opracowaniu planów działania w celu podkreślenia trendów w zakresie reakcji zdrowia gleby na instrumenty polityki.
- Wspieraniu uczestniczących krajów afrykańskich w opracowywaniu krajowych strategii dotyczących zdrowia gleby w co najmniej 8 krajach, aby lepiej zarządzać zasobami gleby na potrzeby rolnictwa i środowiska.
DATY:
8 października 2024 – deadline składania aplikacji
Styczeń 2025 – informacje o wynikach
Od lipca 2025 – start wybranych projektów
LINKI:
Nagranie z dni informacyjnych Komisji Europejskiej o Misji Gleba - link
Program Prac Misji 2023-2025 - link
Poszukiwanie partnerów do konkursów w ramach Misji - link
Przewodnik jak napisać dobry wniosek do Misji Gleba - link
Konkursy w ramach Misji Gleba na Funding&Tenders Portal - link