Koduj.gov.pl

Służy do komunikowania się z komputerami i tworzenia programów komputerowych.

To język zrozumiały dla komputera. Istnieją wysokopoziomowe i niskopoziomowe języki programowania. Wysokopoziomowe są łatwiejsze do zrozumienia i przyswojenia dla programistów – swoją składnią przypominają język angielski. Niskopoziomowe są bardziej abstrakcyjne, zbliżone do kodu maszynowego i do zerojedynkowego języka binarnego.

Niektóre z języków są także wykorzystywane do kontrolowania jednych urządzeń przez drugie – np. program uruchomiony na komputerze może sterować drukarką.

Obecnie na świecie istnieją tysiące języków programowania i każdego roku powstają nowe. Od języków naturalnych odróżniają się wysoką precyzją oraz jednoznacznością. Ludzie podczas komunikacji między sobą stale popełniają niewielkie błędy lub pozostawiają niedomówienia wiedząc, że rozmówca najczęściej ich zrozumie. Maszyny wykonują zadania dokładnie, dlatego każdą czynność trzeba opisać ściśle krok po kroku, ponieważ komputer nie potrafi dociec, co programista miał na myśli.

Wiele języków zostało zaprojektowanych od zera, lecz powszechna jest praktyka rozwijania już istniejących rozwiązań oraz celowego upodabniania jednego języka do innego. Pozwala to na szybsze opanowanie nowego języka przez programistów mających już doświadczenie w tworzeniu aplikacji. Potrzeba istnienia wielu różnorodnych języków wynika z dużej liczby sytuacji, w których są one wykorzystywane (…)[1]”.

Programiści mają różne gusta – każdy z nich ma swój ulubiony język, w którym pisze mu się najwygodniej. Niektóre języki programowania powstały z myślą o konkretnych zastosowaniach np. w przemyśle – do sterowania urządzeniami (w tym robotami), dla wsparcia elektronicznego obiegu dokumentów, na potrzeby budowy stron www, obsługi wielkich baz danych, czy też do budowy aplikacji mobilnych. To m.in. z tego powodu do dziś nie udało się stworzyć uniwersalnego języka programowania.

[1] Wikipedia