Zasady etyki zawodowej funkcjonariuszy PSP
Kodeks etyki zawodowej to spisany zbiór norm i zasad określających, które zachowania w danym zawodzie są uznawane za moralne, a które należy potępić. Zasady etyki zawodowej muszą obowiązywać wszystkich przedstawicieli danego zawodu. Złamanie zasad etyki zawodowej może skutkować nawet nałożeniem pewnych sankcji. Czasami może nawet dojść do odebrania prawa do wykonywania zawodu. Zasady etyki zawodowej mają na celu przeciwdziałanie nadużyciom czy korupcji. Każda osoba, pracująca w danym zawodzie, musi samodzielnie określić, czy jej zachowanie może zostać uznane za nieetyczne.
Strażacy są wierni złożonemu ślubowaniu, świadomi swoich praw i obowiązków, kierują się zarówno wartościami, które kształtowały historię pożarnictwa w Rzeczpospolitej Polskiej jak i zasadami etyki zawodowej. Służba w szeregach PSP to powołanie, które strażak realizuje w duchu godności i honoru, poświęcenia, odwagi, odpowiedzialności, profesjonalizmu, poszanowania prawa, dyscypliny służbowej i wymogów działania zespołowego. Strażak jest ofiarny i mężny w ratowaniu nadrzędnych wartości jakimi są życie, zdrowie, mienie oraz środowisko.
Mając na uwadze znaczenie problematyki moralnej w wykonywaniu zawodu strażaka i jego służebną rolę wobec społeczeństwa, a także konieczność wzmocnienia oraz uzupełnienia obowiązków i praw strażaka, ustanowiono Zasady etyki zawodowej funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej, które zatwierdził Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej.
Zasada 1
Dla ratowania życia ludzkiego strażak jest gotów zaryzykować swoje zdrowie, a w sytuacjach skrajnych nawet życie, zawsze jednak z zachowaniem rozwagi.
Zasada 2
W działaniach ratowniczych strażak traktuje wszystkie osoby równo, bez względu na ich rasę, narodowość, religię, poglądy polityczne, płeć, status społeczny i inne różnice.
Zasada 3
Strażak jest zawsze gotów do niesienia pomocy potrzebującym i reaguje na zjawiska przemocy i wszelkiej krzywdy.
Zasada 4
Strażak okazuje należny szacunek zarówno przełożonym, kolegom, jak i podwładnym.
Zasada 5
Mundur, w odbiorze społecznym symbol bezpieczeństwa, zaufania i wyróżnienia, zobowiązuje strażaka do godnego zachowania i wyglądu. Reprezentuje nie tylko osobę, ale i całą formację strażacką.
Zasada 6
Strażak przystępuje do służby w dobrej kondycji psychofizycznej, gdyż wymaga tego odpowiedzialność za sprawne działanie w ratowaniu życia i mienia. Nigdy nie podejmuje służby pod wpływem alkoholu lub innych substancji psychoaktywnych, które mogłyby ograniczyć jego sprawność i zaszkodzić bezpieczeństwu wykonywanych zadań.
Zasada 7
Zdecydowaniu i skuteczności strażaka w działaniu ratowniczym powinna towarzyszyć wyrozumiałość wobec ratowanych i wrażliwość na ich potrzeby, biorąc pod uwagę, że miejsce katastrofy lub podobnego zdarzenia to miejsce czyjejś tragedii.
Zasada 8
Strażak nie może wykorzystywać swojego zawodu do celów prywatnych, ani czerpać materialnych lub osobistych korzyści kosztem służby.
Zasada 9
Strażak jako funkcjonariusz publiczny powinien wystrzegać się korupcji w każdej postaci oraz zwalczać wszelkie jej przejawy.
Zasada 10
Strażak troszczy się o powierzone mu urządzenia, sprzęty czy materiały i wykorzystuje je zgodnie z ich przeznaczeniem.
Zasada 11
Strażak działa sprawnie, nie marnotrawiąc energii i czasu na działania pozorujące rzeczywistą pracę.
Zasada 12
Strażak odpowiedzialnie korzysta z form komunikacji elektronicznej, tak aby nie zdyskredytować swojej formacji w opinii publicznej.
Zasada 13
Troska o bezpieczeństwo innych nie powinna przesłaniać potrzeb własnej rodziny.
Zasada 14
Strażak jako przełożony jasno określa swoje polecenia, zachowuje bezstronność w decyzjach, stwarza dogodne warunki rozwoju zawodowego podwładnych bez względu na płeć i uwzględnia różnice w ich uzdolnieniach oraz cechach osobowości.
Zasada 15
Przełożony jest gotów wysłuchać podwładnego nie tylko w sprawach zawodowych, ale także osobistych, udzielając mu wsparcia z zachowaniem dyskrecji.
Zasada 16
Przełożeni są świadomi, że scentralizowana, hierarchiczna i rozkazodawcza struktura władzy właściwa formacji strażackiej, stwarza możliwość nadużyć tej władzy. Żadne formy przemocy nie powinny mieć miejsca w Państwowej Straży Pożarnej.
Zasada 17
Strażacy, ze względu na uznane wartości w służbie, atmosferę pracy, solidarność, lojalność i tradycję, stanowią jedną wielką rodzinę. Dlatego wszyscy, przełożeni zaś szczególnie, troszczą się o poszkodowanych strażaków i ich rodziny.
Zasada 18
Strażak dba o zachowanie autorytetu przełożonego i odnosi się do niego z szacunkiem, w szczególności unika wyrażania pochopnych sądów i ocen o nim, a w przypadku niewłaściwego zachowania przełożonego zwraca mu uwagę w odpowiedniej formie.
Zasada 19
Strażak zna historię swojej formacji, kultywuje jej tradycję, odnosi się z pietyzmem do jej symboli oraz okazuje szacunek jej weteranom.
Zasada 20
W akcjach ratowniczych, w których zawodzą znane procedury i zasady etyki zawodowej, strażak postępuje zgodnie z doświadczeniem i własnym sumieniem. Podejmując osobiste decyzje w sprawach szczególnie trudnych, ma prawo oczekiwać wsparcia przełożonych.
Zasada 21
Każdy strażak zobowiązany jest reagować w przypadkach, gdy naruszane są zasady etyki zawodowej.
Zasada 22
W przypadkach nieprzewidzianych zasadami etyki zawodowej, a wymagających moralnej decyzji, strażak kieruje się troską o nadrzędne wartości swego powołania i o podtrzymanie stopnia zaufania, jakim społeczeństwo darzy jego formację.