Narodowe Święto Niepodległości
11.11.2021
Był czas, że nasi przodkowie nie mieli swojego domu, swojej Ojczyzny… Wielu z nich nigdy nie doświadczyło życia w swoim państwie. Zapewne wielu z nas ma wśród przodków ludzi, którzy za te marzenia oddawali to co mieli najcenniejsze. Wielu jednak doczekało odzyskania niepodległości i potrafiło z powojennego chaosu zbudować struktury państwa, które dzięki patriotyzmowi, bohaterstwu i determinacji swoich obywateli było w stanie odeprzeć agresora od naszych granic.
Choć przez 123 lata nie mieliśmy swojej Ojczyzny, to przetrwała ona w sercach wielu Polaków. Było to możliwe, gdyż świadomość swojej tożsamości, kultury, odrębności była przechowywana wśród rodzin, a także przywracana i kultywowana m.in. w organizacjach strażackich i przekazywana młodszym pokoleniom. Była to często praca u podstaw niezbędna do budzenia wśród społeczeństwa ducha narodowego.
W 1831 roku Rosja, jako jeden z zaborców, po stłumieniu powstania listopadowego bacznie przyglądała się organizacjom strażackim jako tym instytucjom, które są kolebką polskości. Zostały one rozwiązane i tak na ponad 30 lat zniknęły z życia społecznego. Polakom bardzo niechętnie pozwalano gasić pożary, a dowodzić tym zajęciem zabraniano. Również niemiecki zaborca dostrzegł aspekty specyficzne dla strażackich organizacji: altruizm, prospołeczność, kształtowanie charakteru, budowanie świadomości narodowej. Po roku 1864, gdy tylko pojawiły się sprzyjające okoliczności zaczęły one powstawać ponownie. Były jednak ciągle bacznie obserwowane przez poszczególnych zaborców.
Od 1905 roku zaczęły odbywać się pierwsze zjazdy organizacji strażackich. Najpierw w Częstochowie, później we Włocławku, gdzie opracowano statut, regulamin i instrukcje dla stowarzyszeń strażackich. Po wybuchu I wojny światowej nastąpiły kolejne ustępstwa zaborców. Powstało Towarzystwo Św. Floriana, które za swoje główne zadanie postawiło utrwalanie polskości na ziemiach przedrozbiorowych.
Wielu spośród tych strażaków zasilało szeregi powstańców. Byli aktywni i obecni na pierwszym froncie walki o niepodległość, i w powstaniu wielkopolskim, i w powstaniach śląskich, i wcześniej w Polskiej Organizacji Wojskowej. Doskonale znani strażakom Józef Tuliszkowski odznaczony krzyżem walecznych za walkę z okupantem niemieckim w listopadzie 1918 roku, był organizatorem wielu jednostek OSP i komendantem warszawskich strażaków. Z kolei Bolesław Chomicz oprócz aktywnej działalności w konspiracji i walki zbrojnej z zaborcami, dbał o zachowanie tożsamości narodu – języka, kultury i wiary podczas codziennej służby. Był propagatorem ruchu pożarniczego i współtwórcą czasopisma „Przegląd Pożarniczy”.
Jesteśmy dumni z naszych poprzedników i dumni z Naszej Ojczyzny.
Warto być Polakiem!
Opracowanie: KP PSP w Policach
Zdjęcia: KP PSP w Policach
