Plan zagospodarowania przestrzennego polskich obszarów morskich
Planowanie przestrzenne w obszarach morskich jest narzędziem używanym w celu realizacji polityki zrównoważonego rozwoju i zarezerwowania przestrzeni na różne rodzaje działalności, aby zapobiegać powstawaniu konfliktów przestrzennych.
Aktem rangi ustawowej regulującym morskie planowanie przestrzenne jest ustawa z dnia 21 marca 1991 roku o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, zwana dalej ustawą o obszarach morskich.
W opracowaniu projektu planu biorą udział organy administracji morskiej, które mogą prowadzić analizy i studia oraz opracowywać koncepcje i programy, w celu opracowania planu. Organy te współpracują z samorządami województw i gmin nadmorskich i ich związkami w celu zapewnienia spójności tego planu ze studiami uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego, planami zagospodarowania przestrzennego województw oraz ze strategiami rozwoju województw, strategiami rozwoju ponadlokalnego i strategiami rozwoju gmin.
Projekt planu sporządzany jest przez właściwego terytorialnie dyrektora urzędu morskiego. W toku prac nad planem opracowywane są również prognozy oddziaływania na środowisko, zgodnie z wymogami ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Następnie plan poddawany jest konsultacjom społecznym.
Zgodnie z art. 37a ustawy o obszarach morskich, plan zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej wydawany jest w formie rozporządzenia Rady Ministrów.
Szczegółowe informacje:
SIPAM – System Informacji Przestrzennej Administracji Morskiej
SIPAM - Dane z planu zagospodarowania przestrzennego polskich obszarow morskich
Potencjał lokalizacyjny polskich obszarów morskich
W Polsce morskie farmy wiatrowe mogą być lokalizowane jedynie w polskiej wyłącznej strefie ekonomicznej. Oznacza to minimalną odległość od linii brzegowej wynoszącą 12 mil morskich (ok.22 km od brzegu), co znacząco ogranicza negatywny wpływ na krajobraz nadmorskich miejscowości turystycznych. Projekty znajdują się również poza najważniejszymi obszarami dla rybołówstwa krajowego.
14 kwietnia 2021 roku Rada Ministrów przyjęła Plan Zagospodarowania Przestrzennego Polskich Obszarów Morskich. W planie wyznaczono obszary dedykowane energetyce odnawialnej na których umożliwiono wznoszenie morskich farm wiatrowych, obszar ten wynosi 2340 km2 (10% WSE).
Projekty morskich farm wiatrowych będą rozwijane w polskiej wyłącznej strefie ekonomicznej Morza Bałtyckiego na obszarze wyznaczonym w planie zagospodarowania obszarów morskich w rejonie Ławicy Słupskiej, Ławicy Środkowej i Ławicy Odrzanej gdzie w planie dopuszczone są obszary o funkcji energia odnawialna.
Od momentu wejścia w życie Planu możliwe będzie ubieganie się o pozwolenia lokalizacyjne w obszarach określonych w załączniku ustawy offshore.