Ogólnokształcąca Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. F. Chopina w Bytomiu

Konkurs klawesynowy im. Elżbiety Chojnackiej jest wydarzeniem cyklicznym poświęconym pamięci Patronki konkursu - wybitnej polskiej klawesynistce światowej sławy. Programowa formuła konkursu prezentuje literaturę klawesynową w dwóch nurtach: dawnym (obowiązkowy utwór J. S. Bacha) i nowym. Nadrzędnym celem konkursu jest popularyzacja wykonawstwa muzyki klawesynowej XX i XXI wieku, w tym utworów kompozytorów polskich oraz instrumentów - historycznego i współczesnego. Konkurs ma na celu rozwój młodych ludzi oraz rozbudzenie pasji i przełamanie barier w zakresie interpretacji muzyki nowej. Konkursowi towarzyszą wykłady oraz spotkania uczniów i pedagogów.  W Jury konkursu zasiadają wybitni polscy klawesyniści i kompozytorzy.

Organizatorem konkursu jest Centrum Edukacji Artystycznej w Warszawie wraz z Ogólnokształcącą Szkołą Muzyczną I i II stopnia im. F. Chopina w Bytomiu we współpracy z Centrum Współczesnej Muzyki Klawesynowej im. Elżbiety Chojnackiej w Pałacu w Rybnej.

Partnerami zadania są Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi oraz Towarzystwo im. Mariana Sawy.

Patronat medialny sprawuje Polskie Centrum Informacji Muzycznej POLMIC.

Pomysłodawczynią konkursu jest dr Aleksandra Gajecka-Antosiewicz – spadkobierczyni Elżbiety Chojnackiej. Jego pierwsze dwie edycje odbyły się w 2019 i 2022 roku w Pałacu w Rybnej.

 

Biogram Elżbiety Chojnackiej

Elżbieta Chojnacka urodziła się 10 września 1939 w Warszawie jako córka cenionej pianistki Edwardy Chojnackiej. Grając na klawesynie, w 1961 roku zdobyła I nagrodę na I Konkursie Muzyki Dawnej w Łodzi w kategorii zespołów kameralnych. W 1962 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Warszawie w klasie fortepianu Margerity Trombini-Kazuro. Naukę kontynuowała w grze na klawesynie w Paryżu, u Aimée van de Wiele - uczennicy Wandy Landowskiej. W 1968 wygrała Międzynarodowy Konkurs Giovanni-Battisty Viottiego w Vercelli i rozpoczęła międzynarodową karierę. W latach 1995-2006 była Profesorem Uniwersytetu „Mozarteum” w Salzburgu. Elżbieta Chojnacka odkryła klawesyn w muzyce współczesnej oraz wyznaczyła nowe standardy w grze na tym instrumencie. Inspirowała najwybitniejszych kompozytorów XX i XXI wieku, jak K. Penderecki, Z. Krauze, H. M. Górecki, P. Szymański, P. Mykietyn, I. Xenakis, G. Ligeti, F - B. Mâche, M. Ohana, M. Nyman.  Artystka została odznaczona wieloma nagrodami, m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczpospolitej Polskiej, trzykrotnie francuskim Orderem Legii Honorowej, tytułem „Chevalier des Arts et des Lettres”, „Nagrodą Tansmana” za wybitną indywidualność muzyczną i bezkompromisowość w twórczości, nagrodą Związku Kompozytorów Polskich za całokształt działalności wykonawczej, za propagowanie muzyki współczesnej ze specjalnym uwzględnieniem muzyki polskiej, za rozwój współczesnego wykonawstwa klawesynowego i inspiracje oraz stymulacje współczesnej twórczości klawesynowej, Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej przyznanym przez Prezydenta RP za wybitne zasługi dla polskiej kultury i pracę na rzecz rozwoju relacji polsko-francuskich. Artystka zmarła 28 maja 2017 w Paryżu. Pochowana została na paryskim cmentarzu Père- Lachaise.

 

Przesłuchania konkursowe odbędą się na unikatowym klawesynie zbudowanym dla Elżbiety Chojnackiej w 1982 roku przez Anthony’ego Sideya i Frédérica Bala.

Klawesyn łączy walory brzmieniowe instrumentu historycznego Ruckers-Hemsch z rozwiązaniami konstrukcyjnymi  klawesynu współczesnego.

Instrument ma długość 265 cm, zamknięte pudło rezonansowe wykonane z drewna palisandrowego oraz klawiaturę z hebanu, posiada lirę z pięcioma pedałami oraz dwie dźwignie ręczne do zmian rejestrów: lutniowego, ośmiostopowego i czterostopowego dla górnego manuału, ośmiostopowego, szesnastostopowego (piórka skórzane dla „jeu du buffle”), harfowego oraz łącznika na dolnym manuale. Skala instrumentu obejmuje zakres od FF do g3.