KOMUNIKAT PRASOWY Wyrok za podwójne usiłowanie zabójstwa
27.04.2023
W dniu 21 kwietnia 2023 roku w Sąd Okręgowy w Rzeszowie wydał wyrok, na mocy którego Sąd uznał Zbigniewa C. za winnego zarzucanych mu przestępstw, tj. dwukrotnego usiłowania zabójstwa swojej żony Barbary C. i powstania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu oraz fizycznego i psychicznego znęcania się nad osobami najbliższymi, tj. żoną Barbarą C. i synem Łukaszem C.
Sąd skazał Zbigniewa C. na karę łączną 17 lat pozbawienia wolności. Ponadto Sąd orzekł wobec oskarżonego zakaz kontaktowania się bezpośredniego i za pośrednictwem środków służących do kontaktów na odległość z Barbarą C. oraz zbliżania się do niej na odległość nie mniejszą niż 50 metrów - przez okres 10 (dziesięciu) lat, jak również Sąd orzekł zakaz zbliżania się do pokrzywdzonego Łukasza C. na odległość nie mniejszą niż 50 metrów - przez okres 2 (dwóch) lat. Dodatkowo Sąd orzekł od oskarżonego na rzecz Barbary C. kwotę 50.000,00 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.
Należy przypomnieć, iż śledztwo w przedmiotowej sprawie prowadziła Prokuratura Rejonowa w Leżajsku, która w dniu 28 grudnia 2021 roku skierowała do Sądu Okręgowego w Rzeszowie, akt oskarżenia przeciwko – wówczas 45 letniemu mieszkańcowi pow. leżajskiego, Zbigniewowi C.
Pierwszy czyn, za który został skazany Zbigniew C. polegał na tym, że w dniu 10 lutego 2021 r. w Leżajsku, woj. podkarpackiego, działając umyślnie w zamiarze bezpośrednim pozbawienia życia Barbary C. zadał pokrzywdzonej nożem, nie mnie niż 7 uderzeń w okolicę serca, prawej strony klatki piersiowej oraz jamy brzusznej, w następstwie czego spowodował mnogie i wielonarządowe obrażenia ciała m. in.
w postaci urazowej odmy opłucnej z krwotokiem do jamy opłucnej, rany cięto kłutej klatki piersiowej, ostrej niewydolności oddechowej, odmy śródpiersiowej, złamania żeber, perforacji żołądka w dwóch miejscach, perforacji jelita cienkiego, niewielkiego pęknięcia wątroby, niewielkiego pęknięcia śledziony, stłuczenia lewej nerki, a także w następstwie podjętych działań obronnych przez pokrzywdzoną polegających na zasłanianiu się rękoma, spowodował m. in. obrażenia kończyn górnej prawej i lewej w postaci ran ciętych obu przedramion, uszkodzenia częściowego nerwu łokciowego przedramienia lewego, wielomiejscowego uszkodzenia mięśni i powięzi przedramienia lewego, wielomiejscowych ran ciętych przedramienia prawego, przecięcia mięśni i powięzi przedramienia prawego, które to obrażenia skutkowały powstaniem ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu, lecz zamierzonego celu w postaci pozbawienia życia pokrzywdzonej nie osiągnął, z uwagi na niezwłocznie podjęte czynności ratunkowe przez osoby postronne oraz przybyły na miejsce zdarzenia zespół Pogotowia Ratunkowego. Czyn ten został zakwalifikowany jako przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. i art. 156 § 1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.
Drugi czyn, za który został skazany Zbigniew C., polegał na tym, że w dniu 22 grudnia 2020 r. w Leżajsku, woj. podkarpackiego, działając umyślenie z zamiarem ewentualnym pozbawienia życia Barbary C., usiadł na pokrzywdzonej w okolicach jej bioder ograniczając w ten sposób możliwość poruszania się, a następnie uciskał przez nieustalony czas, nie krótszy niż kilkadziesiąt sekund z dużą siłą, rękami na jej szyję, czym spowodował u Barbary C. obrażenia ciała w postaci wybroczyn krwawych na szyi bardziej widocznych po stronie lewej oraz zaczerwienia skóry szyi, co skutkowało naruszeniem czynności narządów ciała pokrzywdzonej na okres trwający nie dłużej niż 7 dni, a skutek w postaci pozbawienia życia, którego możliwość wystąpienia przewidywał i godził się nie nastąpił, albowiem oskarżony zaprzestał duszenia ww. wobec przekonania jego nastąpienia, gdy rzeczywistości pokrzywdzona straciła przytomność, a świadomość odzyskała już po opuszczeniu przez oskarżonego miejsca zdarzenia. Czyn ten został zakwalifikowany jako przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw.
z art. 148 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.
Trzeci czyn, za który został skazany Zbigniewowi C., polegał na tym, iż w okresie od bliżej nieustalonego dnia początku roku 2002 do dnia 22 grudnia 2020 roku znęcał się fizycznie i psychicznie nad osobami najbliższymi tj. żoną Barbarą C. oraz synem Łukaszem C., przy czym:
- w okresie od bliżej nieustalonego dnia roku 2002 do dnia 22 grudnia 2020 roku
w Leżajsku, woj. podkarpackiego oraz w bliżej nieustalonych miejscowościach na terenie Holandii, nad żoną Barbarą C. w ten sposób, że wyzywał ją słowami wulgarnymi, poniżał, krytykował, ośmieszał, niepokoił, kontrolował, ograniczał możliwość komunikowania się z innymi osobami, niszczył przedmioty domowego użytku, groził pozbawieniem życia, a także naruszał jej nietykalność cielesną poprzez zadawanie uderzeń otwartą ręką i pięścią w twarz oraz brzuch, a nadto kopał obutymi nogami po jej nogach,
- w okresie od bliżej nieustalonego dnia i miesiąca roku 2002 do połowy 2018 roku
w Leżajsku, woj. podkarpackiego, nad synem Łukaszem C., w ten sposób, że krzyczał na niego, krytykował, poniżał, ośmieszał, zmuszał przemocą polegającą na szarpaniu do podejmowania określonych zachowań związanych z aktywnością fizyczną, a także popychał go, szarpał, zadawał uderzenia otwartą dłonią w twarz, pięścią w głowę oraz uderzał przedmiotami osobistymi i domowego użytku po całym ciele.
Czyn ten został zakwalifikowany jako przestępstwo z art. 207 § 1 k.k.
Zbigniew C. przesłuchany kilkukrotnie w charakterze podejrzanego, przyznał się do zarzucanego mu czynu z dnia 10 lutego 2021 roku, natomiast nie przyznał się do zarzutów dotyczących zdarzenia z dnia 22 grudnia 2020 roku oraz do zarzutu znęcania się nad żoną i synem. Podejrzany składając wyjaśnienia wskazał m. in. że podejrzewał żonę o zdradę i to miało spowodować jego zdenerwowanie. Wskazał, że nie jest w stanie racjonalnie wytłumaczyć swojego zachowania.
Zbigniew C. nie był dotychczas karany.
Należy wskazać, iż przedmiotowy wyrok jest nieprawomocny.
Rzecznik Prasowy
Krzysztof Ciechanowski