W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Piosenka Aktorska Kabaret Starszych Panów

Na brązowym tle grafika dwóch kapeluszy. Białymi literami Koncert pod tytułem Kabaret Starszych Panów

 Kabaret Starszych Panów w wykonaniu adeptów PPSWA im D. Baduszkowej w Gdyni

Co nam zatem pozostaje? Ćwiczyć wyobraźnię w zadumie nad tym "najlepszym ze światów", wzorem Starszych Panów, dżentelmenów przybyłych z dawno minionej, wyidealizowanej rzeczywistości, którzy każdym słowem i gestem pokazywali nam jak nasz świat mógłby - i powinien! - wyglądać, gdybyśmy się tylko o to postarali.

„Kabaret Starszych Panów" Jeremiego Przybory i Jerzego Wasowskiego to jeden z najwybitniejszych programów rozrywkowych. Ironia, aluzja, przenośnia, pure nonsensowny humor wyróżniały go spośród innych produkcji telewizyjnych lat 50. i 60. XX wieku. Byli oczywiście krytycy, którzy uważali, że za mało jest w tym projekcie realizmu, że aluzje są zbyt subtelne i niezrozumiałe, a Jędrusik zbyt perwersyjna.

Mimo upływu lat Kabaret Starszych Panów do dziś ma swoich fanów, a piosenki, które powstały ponad 60 lat temu nadal bronią się zarówno w warstwie tekstowej, jak i muzycznej - "są dobre na wszystko" - jak śpiewali dwaj starsi panowie.

Tworząc kabaret, nie mieliśmy pojęcia, jaki on będzie-mówił Jerzy Wasowski ­zasadniczo "przyświecała mi idea" zabawienia siebie i odbiorców przez oderwanie się od szarej, nudnej, brzydkiej codzienności, od panoszącego się wokół nas prostactwa. Ale nie miała być to kampania przeciw czemukolwiek.

Biorąc na „warsztat” piosenki z Kabaretu Starszych Panów, adepci Studium mierzą się z kunsztem literackim Jeremiego Przybory jak i wysublimowaną muzyką Jerzego Wasowskiego.

Jednak co najważniejsze, tworzą te historie w rzeczywistości sobie współczesnej i na tej podstawie kreślą poczucie absurdu, komizm. Emanują nostalgicznością i czułością dla swoich bohaterów i słuchaczy.

I jeszcze raz Jerzy Wasowski: Spróbowałem kiedyś zdefiniować pojęcie sztuki. I stwierdziłem, że sztuką jest wszystko to, bez czego można się w życiu obejść. Można, ale co to za ubogie życie.

 

Prowadzący przedmiot piosenka aktorska

Grzegorz Wolf

 Przy fortepianie Marian Benedyka

Występują słuchacze III roku Studium „Baduszkowej”

Aleksandra Rowicka, Karolina Ziętak , Natalia Kaczanowska, Zuzanna Midura, Weronika Radniecka Maria Bach ,Łukasz Gładysz, Paweł Kiedrowski , Mieszko Wierciński,  Mateusz Górecki ,Kacper Jędrzejewski, Szymon Czerski, Łukasz Szerszeń

{"register":{"columns":[]}}