Powiatowa Stacja Sanitarno-
Epidemiologiczna w Aleksandrowie Kujawskim

Uzależnienie od gier dzieci jest obecnie bardzo powszechnym zjawiskiem. Natłok obowiązków, jakimi obarczeni są rodzice powoduje, że tracą oni kontrolę nad czasem, jaki ich dzieci spędzają przed monitorem, lub też pozwalają, by komputer zastąpił dzieciom ich obecność. Z drugiej strony może być to sposób na ucieczkę od problemów, z którymi młody człowiek nie może sobie poradzić.

Jeśli jesteś rodzicem i martwisz się, czy Twoje dziecko nie spędza zbyt dużo czasu na grach, upewnij się najpierw, jak sobie radzi w szkole i czy nadal ma dobre kontakty z przyjaciółmi. Dobre oceny i dobre relacje z rówieśnikami i rodziną to oznaki, że gry nie stanowią palącego problemu.

Kiedy zabawa zamienia się w uzależnienie?

Im młodsze dzieci, tym większe jest prawdopodobieństwo uzależnienia. Godzina dziennie grania na smartfonie, tablecie, konsoli lub komputerze jest już wystarczająca, aby pojawił się nałóg. Nie oznacza to jednak, że każde dziecko spędzające godzinę dziennie przed monitorem stanie się uzależnionym, choć może się to przytrafić każdemu. Krótko mówiąc, uzależnienie od gier jest wyznaczane przez psychologiczne i społeczne efekty jakie wywołuje granie, a nie przez ilość godzin poświęconą na grę.

Objawy uzależnienia od gier komputerowych

Zareaguj, jeśli u Twojego dziecka zaobserwujesz, że:

• nieustannie rozmawia o grach i nie wykazuje takiego ożywienia poruszając inne tematy, rezygnuje z hobby i dawnych zainteresowań,
• stara się grać jak najdłużej każdego dnia,
• stanowczo i negatywnie reaguje, gdy usłyszy o tym, że gra za dużo,
• złości się lub smuci w momencie konieczności zakończenia gry,
• jest w stanie poświęcić inne potrzeby (np. sen, posiłki, wyjście z przyjaciółmi, spotkania rodzinne) na rzecz gry,
• nie chce się przyznać, ile czasu spędza na grach,
• wydaje się zatroskane, przygnębione lub samotne.

Jak pomóc dziecku uzależnionemu od gier komputerowych?

Jeśli zauważysz, że Twoje dziecko ma problem z nadmiernym graniem w gry komputerowe, nie zwlekaj, zareaguj! Jeśli problem się rozwinie, coraz trudniej będzie nad nim zapanować.

Najskuteczniejszym sposobem radzenia sobie z uzależnieniem są limity czasowe – choć to rozwiązanie, którego dzieci i młodzież nie lubi najbardziej.

Ustal ze swoim dzieckiem określoną porę dnia, moment, w którym wypełni wszystkie swoje obowiązki lub ilość czasu do wykorzystania na gry każdego dnia. Dopasuj limit czasowy do planu dnia dziecka, tak, aby miało także czas na szkołę, obowiązki i inne formy rekreacji. Wspólnie przestrzegajcie ustalonych ograniczeń, bardzo łatwo jest przeoczyć moment, w którym ustalone godziny mogą ulec rozciągnięciu. Dziecko nie będzie też wierzyło iż nadmierne granie jest szkodliwe, skoro jednego dnia będzie mogło grać dłużej a innego tylko zgodnie z ustalonym limitem.

Pamiętaj, że nie da się określić, jaka ilość czasu spędzona na grach jest "bezpieczna"! Grając tylko godzinę dziennie także można się uzależnić.

Wspólnie ustalcie konsekwencje, jakie poniesie dziecko, jeżeli nie będzie przestrzegało limitu (np. brak dostępu do komputera w kolejnym dniu). Zdecyduj się na zakup stopera lub budzika. W wirtualnym świecie czas mija niepostrzeżenie i Twoje dziecko może nie zarejestrować upływu czasu.

Przygotuj się na bunt i tłumaczenie, że "tej gry nie da się zatrzymać". Gry projektowane są w taki sposób, aby zachęcać do spędzania w nich jak najwięcej czasu. Dlatego wspólnie ustalcie limity i konsekwencje ich nie dotrzymania. Przestrzeż też dziecko, że gra ma być po tym czasie wyłączona, nawet jeżeli będzie musiał przechodzić dany poziom jeszcze raz.

Upewnij się, że gry są dostosowane do wieku Twojego dziecka i jego wrażliwości. Rozmawiajcie ze sobą, nie obawiaj się zapytać w jakie gry gra i dlaczego tak bardzo mu się podobają.

Zaproponuj inne formy rozrywki

Zaproponuj dziecku, by znalazło sobie również inną formę rozrywki. Nie przymuszaj go do swoich wyborów, gdyż w ten sposób łatwo możesz go zniechęcić. Zastanów się, w czym Twoje dziecko czuje się najlepiej. To artystyczna dusza? Marzyciel? A może "żywe srebro"? Zachęć je do spotkań z rówieśnikami lub uczestnictwa w kołach zainteresowań, gdzie dzieci pod kierunkiem specjalisty mogą wspólnie rozwijać inne pasje.

Dobrym sposobem na skierowanie uwagi dziecka ku innym aktywnościom jest wspólne planowanie czasu wolnego, organizowanie wycieczek, wyjść do kina/muzeum/teatru.  Porozmawiajcie o swoich pasjach, może zainspirujecie swoją pociechę do kontynuowania waszego hobby? Przy okazji umocnicie swoją więź, a być może odkryjecie nowe pasje?

Poszukaj profesjonalnej pomocy

Jeśli martwisz się, że czas spędzany przez Twoje dziecko na grach wymyka się spod kontroli, sięgnij po pomoc pediatry lub psychoterapeuty. Specjalista wskaże Ci, jak pracować nad uzależnieniem wspólnie ze swoim dzieckiem, jak konsekwentnie przestrzegać wspólnie uzgodnionych ograniczeń na czas, który Twoje dziecko spędza w wirtualnym świecie i jak stanowczo powiedzieć "nie", jeśli trudno jest Ci być wobec niego asertywnym.

Źródło:

https://psychoterapia.org/uzaleznienie-od-gier-komputerowych-dzieci-i-doroslych-przyczyny-objawy-leczenie

https://www.pokonajlek.pl/uzaleznienie-od-gier-komputerowych/

https://serdecznecentrum.pl/uzaleznienie-od-gier-komputerowych-kiedy-hobby-staje-sie-nalogiem/