Świnka (nagminne zapalenie przyusznic)
Świnka (nagminne zapalenie przyusznic)
Świnka jest ostrą chorobą wieku dziecięcego, wywoływaną przez wirus z rodziny Paramyxoviridae. Występuje ona endemicznie w wielu krajach świata. Ludzie są jedynym rezerwuarem wirusa, który przenosi się z człowieka na człowieka przez bezpośredni kontakt, drogą kropelkową, czasem przez przedmioty zanieczyszczone śliną osób chorych.
Osoba zakażona może zakażać inne osoby przez okres 3 dni przed wystąpieniem objawów do około 9 dni po ich ustąpieniu. Okres inkubacji trwa średnio 16–18 dni. Po nim pojawiają się objawy w tym głównie bolesne, jedno lub dwustronne powiększenie ślinianek przyusznych (znajdujących się na policzku, na wysokości żuchwy, obok ucha). Mogą wystąpić również objawy ogólne, w tym gorączka, bóle mięśni, pogorszenie samopoczucia, zmniejszenie apetytu. W 30% przypadków świnka przebiega bezobjawowo. Śwince mogą towarzyszyć również powikłania, w tym m.in. zapalenie mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie jąder (jedno- lub dwustronne), prowadzące nawet do niepłodności, zapalenie jajników, zapalenie sutków, głuchota.
Świnka jest chorobą, której można skutecznie zapobiegać poprzez szczepienia.
W Polsce szczepienie przeciwko śwince, zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych, jest obowiązkowe i wykonuje się je łącznie ze szczepieniem przeciwko różyczce i odrze (1 szczepionka). Pierwsze szczepienie wykonuje się u dzieci w 13–14 miesiącu życia, natomiast dawkę przypominającą podaje się w 10 roku życia.
