Pomiary stężenia radonu
W dniu 30.06.2020 r. w Dzienniku Ustaw pod pozycją 1139 zostało opublikowane Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 18 czerwca 2020 r. w sprawie terenów, na których średnioroczne stężenie promieniotwórcze radonu w powietrzu wewnątrz pomieszczeń w znacznej liczbie budynków może przekraczać poziom odniesienia (Dz. U. z 2020 r., poz. 1139). Powyższe rozporządzenie określa tereny, na których średnioroczne stężenie promieniotwórcze radonu w powietrzu wewnątrz pomieszczeń w znacznej liczbie budynków może przekraczać poziom odniesienia, o którym mowa w art. 23b ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe (Dz. U. z 2021 r., poz. 1941) tj. 300 Bq/m3 (bekereli na metr sześcienny). W załączniku do ww. rozporządzenia dla województwa śląskiego wskazano powiat cieszyński.
W związku z powyższym przypominamy o konieczności realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 23c ust. 1 ustawy Prawo atomowe, zgodnie z którym, kierownicy jednostek wykonujących działalność, w której występują miejsca pracy:
- zlokalizowane wewnątrz pomieszczeń na poziomie parteru lub piwnicy na terenach,
na których średnioroczne stężenie promieniotwórcze radonu w powietrzu w znacznej liczbie budynków może przekroczyć poziom odniesienia, tj. 300 Bq/m3, - pod ziemią,
- związane z uzdatnianiem wód podziemnych na terenach, na których średnioroczne stężenie promieniotwórcze radonu w powietrzu w znacznej liczbie budynków
może przekroczyć poziom odniesienia, tj. 300 Bq/m3,
- zapewniają w tych miejscach pracy pomiar stężenia radonu lub stężenia energii potencjalnej alfa krótkożyciowych produktów rozpadu radonu.
Ponadto, w myśl art. 23c ust. 2-6 ww. ustawy Prawo atomowe, kierownicy jednostek wykonujących działalność, w których występują miejsca pracy, o których mowa powyżej:
- zapewniają optymalizację narażenia pracowników wykonujących pracę w tych miejscach pracy oraz informują na bieżąco na piśmie takich pracowników
o zwiększonym narażeniu na radon, wynikach pomiarów stężenia radonu lub stężenia energii potencjalnej alfa krótkożyciowych produktów rozpadu radonu w miejscu pracy, otrzymanych przez nich dawkach promieniowania oraz działaniach podejmowanych
w celu ograniczenia narażenia na radon w miejscu pracy - w przypadku gdy w miejscach pracy, o których mowa w pkt 1), wynik pomiaru wskazuje na możliwość przekroczenia poziomu odniesienia 300 Bq/m3, kierownicy jednostek podejmują działania zapewniające ograniczenie narażenia pracowników
na radon - w przypadku gdy w miejscach pracy, o których mowa w pkt 2) lub 3), narażenie pracowników na otrzymanie dawki skutecznej (efektywnej) jest większe niż 1 mSv rocznie, kierownicy jednostek podejmują działania zapewniające ograniczenie narażenia pracowników na radon
- pracowników wykonujących pracę w miejscach pracy, o których mowa powyżej,
a którzy mogą być narażeni na otrzymanie dawki skutecznej (efektywnej) większej niż 6 mSv rocznie, kwalifikuje się jako pracowników kategorii A - pracowników wykonujących pracę w miejscach pracy, o których mowa w pkt 1),
w których, mimo podjęcia działań zgodnie z zasadą optymalizacji, stężenie promieniotwórcze radonu przekracza poziom odniesienia 300 Bq/m3, ale którzy nie są narażeni na otrzymanie dawki skutecznej (efektywnej) większej niż 6 mSv,
oraz pracowników wykonujących pracę w miejscach pracy, o których mowa w pkt 2)
i 3), którzy mogą być narażeni na otrzymanie dawki skutecznej (efektywnej) większej niż 1 mSv rocznie, ale nie większej niż 6 mSv rocznie, kwalifikuje się jako pracowników kategorii B.