- Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 3 pkt. 39 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1448) suplement diety to środek spożywczy, którego celem jest uzupełnienie normalnej diety, będący skoncentrowanym źródłem witamin, lub składników mineralnych, lub innych substancji wykazujących efekt odżywczy, lub inny fizjologiczny, […], z wyłączeniem produktów posiadających właściwości produktu leczniczego w rozumieniu przepisów prawa farmaceutycznego.
Suplement diety może być wprowadzony w postaci: kapsułek, tabletek, drażetek i w innych podobnych postaciach, saszetek z proszkiem, ampułek z płynem, butelek z kroplomierzem i w innych podobnych postaciach płynów i proszków przeznaczonych do spożywania w małych, odmierzonych ilościach jednostkowych.
- Rodzaje oraz formy chemiczne witamin i składników mineralnych, stosowanych do produkcji suplementów diety, określone zostały w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 9 października 2007 r. w sprawie składu oraz oznakowania suplementów diety (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 79).
W rozporządzeniu podano minimalną ilość witamin i składników mineralnych obecnych w suplementach diety w zalecanej porcji do spożycia w ciągu dnia – nie mniej niż 15% referencyjnych wartości spożycia określonych w pkt 1 części A załącznika XIII do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności […] (Dz. Urz. UE. L 304/18 z dnia 22.11.2011 r. z późn. zm.).
W przepisach nie określono natomiast maksymalnych ilości witamin i składników mineralnych, jakie mogą znajdować się w suplementach diety. Rozporządzenie wskazuje jedynie, że zawartość witamin i składników mineralnych w suplementach diety, w zalecanej przez producenta dziennej porcji do spożycia powinna uwzględniać:
- górne bezpieczne poziomy witamin i składników mineralnych ustalone na podstawie naukowej oceny ryzyka;
- spożycie witamin i składników mineralnych wynikające z innych źródeł diety;
- zalecane spożycie witamin i składników mineralnych dla populacji.
Maksymalne zawartości w suplementach diety muszą zapewniać, że zwykłe stosowanie suplementu diety zgodnie z informacją zamieszczoną w oznakowaniu będzie bezpieczne dla konsumenta.
- Na stronie Głównego Inspektora Sanitarnego pod adresem:
https://www.gov.pl/web/gis/zespol-do-spraw-suplementow-diety
zamieszczane są uchwały Zespołu do spraw Suplementów Diety, zawierające opinie na temat maksymalnych poziomów wybranych witamin i składników mineralnych, a także składników roślinnych w zalecanej porcji dziennej suplementów diety, a także listy substancji i surowców roślinnych, które nie mogą być stosowane w suplementach diety.
W przypadku substancji, których stosowanie w żywności jest zakazane, ograniczone lub podlega kontroli przez Wspólnotę Europejską, należy mieć na uwadze także substancje wskazane w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1925/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie dodawania do żywności witamin i składników mineralnych oraz niektórych innych substancji (Dz. Urz. UE. L 404/26 z dnia 30.12.2006 r. z późn. zm.).
- W odniesieniu do składników roślinnych, znajdujących się w suplementach diety szczególnie ważne jest, aby składniki te posiadały historię bezpiecznego spożycia przez ludzi na terenie Unii Europejskiej.
Produkty oraz ich składniki, których nie stosowano w znacznym stopniu w Unii do spożycia przez ludzi przed dniem 15 maja 1997 r., stanowią tzw. „nową żywność”. Może to być np. żywność nowoopracowana lub innowacyjna, bądź też wyprodukowana z zastosowaniem nowych technologii i procesów produkcji. Do nowej żywności zalicza się również tradycyjną żywność pochodzącą z państw trzecich, tj. spożywaną poza obszarem Unii Europejskiej, która nie została wprowadzona do obrotu na rynek unijny na masową skalę.
Nowa żywność (nowy składnik żywności), przed wprowadzeniem do obrotu, powinna przejść procedurę autoryzacji, ustanowioną w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie nowej żywności, zmieniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 oraz uchylającym rozporządzenie (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1852/2001 (Dz. Urz. UE. L 327/1 z 11.12.2015 r. z późn. zm.).
Podstawowym źródłem informacji na temat dopuszczonej do obrotu nowej żywności jest rozporządzenie Wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470 z dnia 20 grudnia 2017 r. ustanawiające unijny wykaz nowej żywności zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 w sprawie nowej żywności (Dz. Urz. UE L 351/72 z 30.12.2017 z późn. zm.).
Informacje na temat statusu określonych składników można znaleźć w Katalogu Nowej Żywności, prowadzonym przez Komisję Europejską na stronie https://ec.europa.eu/food/food-feed-portal/screen/novel-food-catalogue/search.
Katalog Nowej Żywności nie jest zbiorem zamkniętym. Obejmuje on te składniki, które były przedmiotem zainteresowania grupy roboczej działającej przy Komisji Europejskiej. Podaje orientacyjne informacje, czy określony składnik pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego oraz inne substancje wymagają, czy też nie wymagają, przeprowadzenia postępowania określonego przepisami rozporządzenia nr 2015/2283.