Powiatowa Stacja Sanitarno-
Epidemiologiczna w Kamieniu Pomorskim

Choroby przenoszone drogą płciową stanowią poważny problem zdrowotny. Liczba zakażeń wzrasta,
co jest w większości spowodowane brakiem stosowania barier mechanicznych podczas kontaktów intymnych z przypadkowymi partnerami. Podczas wakacji ryzyko narażenia na choroby weneryczne może być zwiększone. Poniżej krótka charakterystyka najczęstszych chorób przenoszonych poprzez kontakty intymne.

• Chlamydioza – choroba wywoływana przez bakterię Chlamydia trachomatis. Objawy pojawiają się po około 3 tygodniach od zakażenia i obejmują: nietypowe wydzieliny z narządów płciowych zarówno u kobiet jaki i u mężczyzn, ból podczas oddawania moczu, a także ból w dolnej części brzucha. Chlamydioza może przebiegać bezobjawowo, doprowadzając do zwłóknienia jajowodów,
  a tym samym do bezpłodności u kobiet.
  Podczas leczenia stosuje się antybiotykoterapię.
• Rzeżączka – zakażenie wywoływane jest przez bakterię dwoinkę rzeżączki. Objawy obejmują: upławy czasami ropne, silne pieczenie podczas oddawania moczu, zaczerwienienie miejsc intymnych, ból w podbrzuszu. Choroba może być przyczyną bezpłodności u mężczyzn, niekiedy także u kobiet. Leczenie polega na kuracji odpowiednim antybiotykiem.
• Kiła – zakażenie wywoływane jest przez bakterię krętka bladego. W przebiegu tej choroby wyróżnia się trzy okresy:
• Kiłę wczesną pierwszorzędową – po kilku tygodniach od zakażenia w miejscu wniknięcia bakterii pojawia się owrzodzenie. Jest ono twarde i bezbolesne – dlatego może zostać niezauważone.
  Znika samoistnie po kilku tygodniach. W tym czasie osoba może zakażać inne osoby.
• Kiłę wczesną drugorzędową – następuje rozsianie bakterii po całym organizmie, objawiające
  się grudkowatą, czerwoną wysypką na tułowiu, dłoniach i podeszwach stóp. Po kilku tygodniach wysypka ustępuje.
• Kiłę późną – po ponad dwóch latach od zakażenia, zwykle przebiegającego bezobjawowo mogą pojawić się tzw. kilaki – guzki. Są bezbolesne, często ulegają martwicy, rozpadają się z wytworzeniem owrzodzeń i zniszczeń okolicznych tkanek. Może nastąpić zniszczenie i zniekształcenie, np. nosa, narządów płciowych, narządów wewnętrznych.

Jak mieć pewność, że jest się zdrowym? Najlepiej wykonać badanie krwi wykrywające przeciwciała przeciwko krętkom kiły, a w razie wyniku dodatniego – test potwierdzający. Leczenie polega
na stosowaniu antybiotyków, których kuracja jest dostosowana do fazy zakażenia.

• HPV – wirus brodawczaka ludzkiego – istnieje ponad 200 rodzajów HPV, a zakażenie niektórymi
  z nich może zwiększać ryzyko wystąpienia nowotworów sromu, szyjki macicy, penisa, odbytu i gardła. Zmiany wywołane przez tego wirusa nazywane są brodawkami. W leczeniu nie stosuje się leków. Brodawki usuwa się poprzez wymrażanie ciekłym azotem, usuwanie laserem lub stosując specjalne środki chemiczne. Zmiany przerośnięte, rozległe i głębokie wymagają czasami usunięcia chirurgicznego. Ryzyko zakażeniem brodawczakiem ludzkim można zmniejszyć poprzez szczepienie. Zaleca się wykonanie takiego szczepienia przed rozpoczęciem współżycia płciowego.

Pamiętaj! Przechorowanie w/w chorób nie zabezpiecza przed kolejnym zakażeniem.

Wszystkie w/w choroby zwiększają ryzyko zakażenia HIV. Wirus ten wnika do organizmu poprzez uszkodzoną skórę lub błony śluzowe. Zmiany chorobowe powstałe w wyniku zakażenia chorobami wenerycznymi znacząco zwiększają to ryzyko.

• HIV – ludzki wirus niedoboru (upośledzenia) odporności, uszkadzający komórki układu odpornościowego, który bez leczenia po około 6-12 latach prowadzi do wystąpienia AIDS.
  Do zakażenia najczęściej dochodzi podczas kontaktów intymnych bez zachowania antykoncepcji
  w postaci bariery mechanicznej. W początkowej fazie zakażenia – pierwsze 2-8 tygodni, mogą wystąpić objawy grypopodobne, które następnie ustępują. Po tym czasie następuje faza bezobjawowa choroby, która może trwać kilka lat. W tym czasie nieświadoma zakażenia osoba może zakażać kolejne.

W wyniku ryzykownych sytuacji, jakimi jest np. kontakt intymny z osobą nowopoznaną, należy rozważyć wykonanie testu w kierunku HIV. Badaniu takiemu najlepiej poddać się po upływie 3 miesięcy
od zaistniałej sytuacji. W każdym województwie znajduje się przynajmniej jeden
punkt konsultacyjno – diagnostyczny, w którym badanie krwi wykrywające przeciwciała anty – HIV lub białko p24 wirusa wykonamy bezpłatnie, anonimowo i bez skierowania. W większości PKD wykonamy także badania w kierunku kiły i HCV. Więcej o PKD przeczytasz tutaj https://aids.gov.pl/pkd/.

Leczenie HIV polega na przyjmowaniu leków antyretrowirusowych blokujących namnażanie się wirusa. Terapia wydłuża i poprawia jakość życia.

W sytuacji podejrzenia zakażenia chorobą weneryczną:

• skonsultuj się z lekarzem,
• wykonaj odpowiednie badanie w kierunku chorób wenerycznych,
• postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza i przyjmuj przepisane leki.

Symptomy, na które warto zwrócić uwagę:

• nietypowe wydzieliny z narządów płciowych,
• ból podczas oddawania moczu,
• owrzodzenia, pęcherze lub brodawki w okolicach narządów płciowych,
• swędzenie, pieczenie lub ból w okolicach intymnych,
• wysypki lub inne nietypowe zmiany skórne.