Trihalometany - THM
Powstają w wodzie do picia głównie na skutek reakcji chloru z naturalnie występującymi składnikami organicznymi i znajdującymi się w wodzie bromkami. Stężenie trihalometanów można ograniczyć poprzez stosowanie wielostopniowego uzdatniania wody, redukującego zawartość organicznych prekursorów trihalometanów. Spośród związków należących do omawianej grupy, w wodzie najczęściej stwierdza się obecność chloroformu.
Chloroform - stężenia w wodzie do picia mogą czasami nawet sięgać kilkaset mikrogramów na litr. Stężenia w otaczającym powietrzu są zwykle niskie, chloroform jest także wykrywany w niektórych pokarmach w stężeniach 1-30 µg/kg. Jest wchłaniany po wprowadzeniu drogą doustną, poprzez inhalację lub przez skórę.
Najwyższe dopuszczalne stężenie THM – 100 [µg/l].
Najwyższe dopuszczalne stężenie chloroformu – 0,03 [mg/l].
Chlorany - produkt rozkładu dwutlenku chloru; obecne również w przypadku stosowania podchlorynów do dezynfekcji wody. Dane literaturowe o wpływie chloranów na zdrowie ludzi nie są wystarczające do ustalenia dopuszczalnej wartości. Zaleca się jednak zmniejszenie stężenia chloranów w wodzie, nie wpływając na skuteczność jej dezynfekcji.
Chloryny - zgodnie z wytycznymi WHO tymczasowa dopuszczalna wartość chlorynów w wodzie do spożycia wynosi – 200 [g/l] (wartość zaokrąglona). Użycie dwutlenku chloru jako środka dezynfekcyjnego może powodować przekroczenie dopuszczalnej wartości dla chlorynów, jednak trudności w utrzymaniu dopuszczalnej wartości nie powinny skutkować obniżeniem skuteczności dezynfekcji wody.
Najwyższe dopuszczalne stężenie sumy chloranów i chlorynów – 0,7 [mg/l].
Bromiany - mogą powstawać w wyniku utleniania jonów bromkowych podczas ozonowania wody i być może podczas działania innych środków utleniających w procesie uzdatniania wody. Wzrost zainteresowania obecnością bromianów w wodach do spożycia został spowodowany wynikami badań toksykologicznych, w wyniku których zostały one zakwalifikowane przez Międzynarodową Agencję Badań nad Rakiem (IARC) do potencjalnych kancerogenów (grupa 2B).
Najwyższe dopuszczalne stężenie bromianów – 10 [µg/l].
Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA) - mogą pochodzić ze źródeł naturalnych (pożary lasów) jak i antropogenicznych (produkty niepełnego spalania paliw kopalnych i drewna). Do wody przedostają się wraz z deszczem lub ściekami przemysłowymi. Związki te są także wymywane z gleby i nawierzchni dróg. Mogą również być wypłukane z powłok antykorozyjnych rur wodociągowych. WWA oraz ich metabolity wykazują udowodnione działanie mutagenne i kancerogenne.
Maksymalne sumaryczne stężenie WWA określono na poziomie 0,10 μg/l.
Pestycydy - głównym źródłem pestycydów w wodach powierzchniowych jest rolnictwo. W ostatnich latach poświęca się wielką uwagę problemowi pestycydów w wodzie ze względu na ich trwałość jak i zdolność akumulacji w organizmach żywych.
Sumaryczne stężenie pestycydów nie powinno przekraczać 0,50 μg/l.