Światowy Dzień Gruźlicy

Światowy Dzień Gruźlicy obchodzony jest 24 marca dla upamiętnienia dnia, w którym niemiecki mikrobiolog Robert Koch odkrył prątek gruźlicy. Święto zainicjowała 100 lat później Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) - 24 marca 1982 r., aby podnosić świadomość i szerzyć wiedzę.

Gruźlica należy do najczęstszych chorób zakaźnych na świecie i stanowi globalne zagrożenie dla zdrowia publicznego. Gruźlica występuje we wszystkich krajach i grupach wiekowych. Choroba ta jest uleczalna i można jej zapobiegać.

Polska należy do krajów o średniej zapadalności na gruźlicę. Chorują głównie dorośli, a liczba zachorowań u dzieci – m.in. dzięki prowadzonym od lat skutecznym szczepieniom – jest znacznie mniejsza.

Najczęstszym źródłem zakażenia są osoby chore na gruźlicę, w fazie prątkowania. Innym źródłem zakażenia są chore na gruźlicę zwierzęta np. chore krowy, które wydalają prątki m. in. z mlekiem. Okres wylęgania choroby jest trudny do określenia. Bakterie po wniknięciu do organizmu zostają w większości wypadków wyeliminowane, jednakże część z nich może pozostać w stanie uśpienia w organizmie zakażonej osoby nie powodując objawów chorobowych. Na skutek aktywacji bakterii poprzez spadek odporności w wyniku np. niedożywienia, może dojść do ich rozprzestrzenienia się prątków gruźlicy w całym organizmie, a następnie rozwój choroby w zajętych narządach lub tkankach. Najczęstszą postacią choroby jest gruźlica płuc.

Najważniejszym działaniem zapobiegającym transmisji zakażenia jest szybkie wykrywanie chorych i ich właściwe leczenie. Dlatego tak ważne jest, aby osoba z objawami gruźlicy zgłosiła się do lekarza.

Najczęstsze objawy gruźlicy:

kaszel utrzymujący się co najmniej 3 tygodnie bez poprawy
gorączka
nocne poty
osłabienie i łatwe męczenie się
brak apetytu
chudnięcie
krwioplucie
bóle klatki piersiowej
duszność.