Orzeczenia lekarskie
Orzeczenia lekarskie stwierdzające brak przeciwskazań do pracy – badania sanitarno-epidemiologiczne.
Zgodnie z art. 229 § 4 i 5 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku w warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie. Wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie przeprowadza się na podstawie skierowania wydanego przez pracodawcę. Obowiązkiem pracownika zgodnie z art. 211 pkt 5 w/w ustawy, jest poddawać się wstępnym, okresowym i kontrolnym oraz innym zaleconym badaniom lekarskim i stosować się do wskazań lekarskich. Orzeczenie lekarskie wydane po przeprowadzeniu badań powinno się opierać między innymi na ocenie zagrożeń dla zdrowia i życia pracownika, występujących na stanowisku pracy. Z tego względu bardzo istotne znaczenie odgrywa treść skierowania na badanie profilaktyczne, które wystawia pracodawca. Powyższa kwestia znajduje również uregulowanie w ustawie z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Stosowanie do art. 6 ust. 1 pkt 5 w/w ustawy, obowiązkowym badaniom sanitarno-epidemiologicznym, określonym na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 2, podlegają osoby podejmujące lub wykonujące prace, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia lub choroby zakaźnej na inne osoby.
Na mocy powyższego przepisu, organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej wymagają,
aby w/w osoby posiadały stosowane orzeczenie lekarskie do celów sanitarno-epidemiologicznych.
Decyzje o zakresie badań, jakim ma podlegać osoba, podejmuje lekarz, który wydaje
i przekazuje osobie badanej oraz pracodawcy albo osobie zlecającej wykonanie prac, orzeczenie lekarskie o zdolności do wykonywania prac, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia lub choroby zakaźnej na inne osoby. Wymagane jest jedynie stosowne orzeczenie lekarskie do celów sanitarno-epidemiologicznych o których mowa powyżej, natomiast nie wymagana jest forma książeczki do celów sanitarno-epidemiologicznych.