Lassa - gorączka krwotoczna
Gorączkę krwotoczną Lassa wywołuje wirus należący do rodziny Arenaviridae, którego rezerwuarem są gryzonie (głównie szczury). Do zakażenia człowieka dochodzi podczas kontaktu z wydalinami szczurów, a także zakażonych lub chorych ludzi. Wirus może dostać się do organizmu drogą oddechową, bądź też pokarmową. Choroba może się szerzyć również drogą płciową oraz poprzez kontakt uszkodzonej skóry lub śluzówek z krwią, wydzielinami i wydalinami zakażonego zwierzęcia lub człowieka. Gorączka krwotoczna Lassa występuje w zachodniej Afryce, ale z uwagi na szczególną zakaźność oraz łatwość przenoszenia stwarza zagrożenie zawleczenia do wszystkich innych krajów świata.
W około 80% przypadkach zakażenie przebiega bezobjawowo. W pozostałych przypadkach po okresie inkubacji trwającym około 7-15 dni, pojawiają się ostre objawy, wynikające z uszkodzenia wielu narządów. Dochodzi m.in. do pogorszenia stanu ogólnego, gorączki, bólów głowy, gardła, mięśni. Pojawiają się bóle brzucha, wymioty, biegunka, bóle w klatce piersiowej. Na migdałkach pojawiają się biało-żółte naloty, pęcherzyki oraz owrzodzenia. Mogą wystąpić również objawy krwotoczne. Około 15% osób chorych hospitalizowanych umiera, pomimo zastosowanej terapii.
Szybkie podanie leków antywirusowych jest skuteczne. Głównym środkiem zapobiegawczym jest przestrzeganie podstawowych zasad higieny.
Opracowanie: Oddział Epidemiologii