Powiatowa Stacja Sanitarno-
Epidemiologiczna w Starogardzie Gdańskim

Instrukcja określa wymagania higieniczno-sanitarne podczas wypoczynku dzieci i młodzieży prowadzonego metodą harcerską w formie stacjonarnych obozów pod namiotami, bez stałej infrastruktury, przy zachowaniu zamierzonego, w szczególności wychowawczego, celu wypoczynku.

Instrukcja dotyczy obozów liczących do 50 uczestników, przy czym podobozy z własnym węzłem sanitarnym traktuje się jak obóz w rozumieniu niniejszej instrukcji. Dla obozów liczących do 25 uczestników można zastosować indywidualną ocenę zagrożeń dla zdrowia, co wymaga współpracy z właściwym państwowym powiatowym inspektorem sanitarnym.

Instrukcja nie dotyczy obozów wędrownych, obozów liczących ponad 50 uczestników oraz obozów zlokalizowanych w stałych bazach. Stosując niniejszą instrukcję należy mieć na uwadze specyfikę działalności wychowawczej prowadzonej metodą harcerską, zgodnie z którą,

1. cel wychowawczy wypoczynku realizowany jest między innymi poprzez samodzielne działania uczestników obozu, w szczególności zaś:
   • samodzielne przygotowywanie i spożywanie posiłków w warunkach polowych,
   • budowę, utrzymanie i rozbiórkę tymczasowej infrastruktury obozowej w tym kuchennej i sanitarnej (kuchnie połowę, latryny, umywalnie, etc),
   • własnoręczne wykonywanie elementów wyposażenia obozowego (prycze, półki, wieszaki, stoły, ławki, etc.),
   • utrzymywanie porządku na terenie obozu.
2. możliwość rozmieszczenia zastępów w samodzielnych, umieszczonych w niewielkich odległościach od siebie małych obozowiskach z własną kuchnią, miejscem do spożywania posiłków i sypialnią, zwanymi dalej „gniazdami”.

Jednym z założeń metodycznych obozów harcerskich jest minimalizacja udogodnień cywilizacyjnych i dbanie o środowisko naturalne. Przed rozpoczęciem obozu zaleca się konsultację z właściwym terenowo ze względu na lokalizację obozu państwowym powiatowym inspektorem sanitarnym w zakresie objętym ww. instrukcją.