Powiatowa Stacja Sanitarno-
Epidemiologiczna w Szczecinku

W mieszkaniach, biurach, halach, magazynach zadomawiają się drobne, ale niezwykle uciążliwe owady, które nie tylko obrzydzają swoim widokiem , ale również wyrządzają szkody w gospodarstwie domowym lub przenoszą niebezpieczne choroby.
PLUSKWY
Pluskwy to owady, które żywią się krwią człowieka. Można je spotkać w domach, pociągach, górskich pensjonatach czy nadmorskich hotelach. Najlepiej upodobały sobie tapicerowane meble, łóżka i zasłony. Silny malinowy zapach unoszący się w powietrzu, a także rany na ciele po ugryzieniach to sygnały, które świadczą o obecności pluskiew.
 
Pluskwy- Charakterystyka
Pluskwy to małe owady o czerwono-brązowej barwie. Ich odwłok ma spłaszczony kształt, który po posiłku ( żywią się wyłącznie  krwią zwierząt stałocieplnych )  ulega wydłużeniu i zyskuje wrzecionowaty kształt. Na głowie pluskwy widoczne są czułki oraz małe włoski. Owady te nie posiadają skrzydeł. Cechują się bardzo dużą wytrzymałością. Preferowanymi żywicielami dwóch głównych gatunków (Cimex lectularius i Cimex hemipterus) są ludzie. Dorosła pluskwa żywi się co kilka dni, a jeżeli znika jej żywiciel to może pozostawać w stanie hibernacji nawet kilka miesięcy.
Pluskwy - występowanie, bytowanie
Najbardziej oczywistą oznaką pluskiew w domu jest to, że ludzie skarżą się na ukąszenia, które miały miejsce podczas snu. Jeśli tak się stanie, zaleca się sprawdzić sypialnię pod kątem pluskiew domowych i oznak ich aktywności. Należy przyjrzeć się uważnie pościeli, materacom pod kątem owadów lub jajek. Jajka będą wyglądały jak drobne, blade nasiona maku. Preferowane siedlisko to sofy, materace łóżkowe, odzież i inne miękkie meble. Preferują również ciemność. Warto jest mieć oko na ciemnobrązowe lub rdzawe odchody pluskiew, które plamią materiał i materace. Odchody pluskiew to ciecz, która wygląda na jasnobrązową lub czarną i zwykle wchłaniana jest przez otaczający ją materiał. Duża populacja pluskiew może wywoływać specyficzny zapach.
Pluskwy – usuwanie
Nie tak łatwo pozbyć się pluskiew. Pluskwom można jednak zapobiegać. Należy przeglądać meble, pozatykać szczeliny w ścianach oraz regularnie sprzątać. Jeżeli pluskwy zadomowiły się w naszym materacu może się okazać, że jedynym dobrym rozwiązaniem będzie jego wymiana.
Jeżeli zauważymy na swoim ciele ugryzienia pluskiew to trzeba znaleźć ich siedlisko. Należy dokładnie odkurzyć mieszanie, podłogi i meble. Musimy bezwzględnie kontrolować wszystkie pęknięcia i szczeliny. Jeśli zauważymy pluskwy w naszym domu, zaleca się skontaktowanie się ze specjalistą i niepróbowanie rozwiązywać problemu na własną rękę. Pluskwy domowe mogą przenosić się z pokoju do pokoju w ubraniu, a próba samodzielnego ich usunięcia często może tylko pogorszyć sytuację.
KARALUCHY
Karaluch a prusak, choć należą do jednej rodziny karaczanów, różnią się od siebie znacząco i nietrudno je rozpoznać. Karaluchy, właściwie karaczany wschodnie (Blatta orientalis), są owadami koloru ciemnobrązowego.
.                                                       
Karaluchy – charakterystyka
Karaluch może mieć długość ciała od 17 do 28 mm, posiada rdzawe lub czarne, błyszczące ubarwienie. Preferują wilgotne ciepłe pomieszczenia. Samica składa około 16-18 jaj i w zależności od temperatury otoczenia, larwy wykluwają się po 81 lub 42 dniach. Im cieplej, tym larwy wykluwają się szybciej. Okres życia karaluchów to od roku do dwóch lat. Rozmnażają się przez cały rok. W czasie sezonu samica karalucha może powiększyć liczebność gromady o około od 200 do 250 nowych sztuk, które będą się oczywiście dalej rozmnażać.
Karaluchy są wszystkożerne i prowadzą nocny tryb życia. Za dnia się ukrywają, a w nocy szukają pokarmu. Jedzą warzywa, owoce, produkty sypkie takie jak cukier, mąka, otręby i nie pogardzą również pieczywem. Karaluchy to owady, które bez przyjmowania pokarmu są w stanie wytrzymać nawet 40 dni.
Karaluchy – przenoszenie pasożytów
Karaluchy mogą także przenosić pasożyta, który odpowiada za chorobę odzwierzęcą, czyli toksoplazomzę. W przypadku kobiet zarażonych pasożyty zagnieżdżają się w macicy i pozostają tam w przetrwalnikowej formie. Pasożyt zostaje otoczony torbielą i utrzymuje się w organizmie, nie wyrządzając żadnych szkód. Gdy zarażona kobieta zajdzie w ciąże, pasożyt zaczyna zagrażać dziecku i może spowodować np. ślepotę, ciężkie uszkodzenie wątroby, czy też wodogłowie.
Z badań wynika, że niestety karaczany przenoszą choroby (karaluch choroby). Na każdym z nich można znaleźć około 80 drobnoustrojów chorobotwórczych. Odpowiadają za zatrucia pokarmowe, przenoszą bakterie dżumy, gruźlicy i cholery. Transportują też wirusy, na przykład grypy, bytują na nich pierwotniaki i grzyby. Są bardzo zanieczyszczonymi owadami, co powoduje, że stanowią zagrożenie zarówno dla nas, jak i żywności.
Metody zwalczania karaluchów i prusaków
Jak się pozbyć karaluchów? Karaluchy i prusaki nie chcą się przenosić w inne miejsce, kiedy już się u nas zadomowią. Najprostszym sposobem zwalczania karaluchów jest odcięcie ich od pożywienia, czyli zadbanie o higienę i czystość naszego mieszkania. Warto pamiętać, aby:
•    sprzątać resztki,
•    jedzenie przechowywać w szczelnie zamkniętych pojemnikach
•    codziennie wieczorem wyrzucać śmieci.
Jak wytępić karaluchy? Można zdecydować się na zastosowanie specjalnych preparatów owadobójczych. Najskuteczniejsze będą jednak specjalne zabiegi, wykonywane przez profesjonalne firmy. Kontrowersyjną metodą jest wpuszczenie mrówek faraona, których obecność odstrasza owady (zwalczanie karaluchów i prusaków).