Powiatowa Stacja Sanitarno-
Epidemiologiczna w Szczecinku

1 grudnia obchodzimy  Światowy Dzień AIDS.  Pierwszy przypadek zakażenia wirusem HIV odnotowano w Polsce w 1985 r. trzy lata później kilkanaście osób było już chorych na AIDS.
Wolontariusze, zakażeni, lekarze - wszyscy przyznają, że Polska znakomicie zorganizowała profilaktykę i opiekę nad chorymi. Ale początki były trudne, ponieważ trzeba było poradzić sobie ze społecznym, panicznym lękiem. Ludzie pamiętają wspaniałe koncerty charytatywne. Dziś trudniej je zorganizować. Chorzy spowszednieli, a Polacy wolą pomóc innym chorym.
Od początku lat 90-tych powstało wiele stowarzyszeń i fundacji, do których zgłaszają się ludzie     w różnym wieku , przychodzą tam matki, które dowiedziały się, że ich ciągle chorujące dziecko ma HIV , udzielane są porady i ofiarowana jest pomoc  psychologiczna oraz edukacja aby być tak zabezpieczonym, żeby nie doszło do zakażenia kolejnych osób. Właśnie - do zakażenia,
 a nie do zarażenia. HIV to nie zaraza, więc nie można się zarazić.
Chorzy nie chcą też być określani jako nosiciele wirusa, bo niczego nie noszą. Nie chcą być "osobami z HIV". Są osobami seropozytywnymi. Krzywa zachorowań (kilkadziesiąt przypadków rocznie) nie pnie się gwałtownie w górę. Ale może gwałtownie podskoczyć.  Mimo to, według szacunków, w Polsce test na HIV wykonał najwyżej co 10. dorosły. To znacznie mniej niż w innych krajach europejskich. Nawet kilkanaście tysięcy osób może żyć w naszym kraju z wirusem nie zdając sobie z tego sprawy. Tymczasem badanie jest bardzo proste i niekłopotliwe. W 30 Punktach Konsultacyjno-Diagnostycznych (PKD) współfinansowanych przez Krajowe Centrum ds. AIDS, Agendę Ministra Zdrowia, na osoby chcące zrobić test czekają wykwalifikowani doradcy. Oprócz badania, przeprowadzają także rozmowę edukacyjną. Mogą wytłumaczyć, doradzić, ostudzić emocje. Punkty PKD działają we wszystkich województwach. Ich lista dostępna jest na stronie https://aids.gov.pl/pkd/.

HIV może dotyczyć każdego niezależnie od płci, wieku, orientacji, czy stylu życia. Niestety wiele osób wypiera ten fakt i nie robi testu. Warto, aby wykonała go każda dorosła osoba, która choć raz w życiu miała ryzykowne zachowanie.
Dzięki Programowi polityki zdrowotnej Ministra Zdrowia, polski system opieki nad osobami zakażonymi uważany jest za wzorcowy. Korzystając ze skutecznej, bezpłatnej dla pacjenta terapii, z HIV można żyć wiele lat. Co więcej, według wyników ostatnich badań, osiągnięcie niewykrywalnego poziomu wirusa we krwi, poprzez regularne przyjmowanie leków przepisanych przez specjalistę, może powodować, że dana osoba nie zakazi swojej partnerki czy partnera
Po trzydziestu latach od wykrycia w Polsce pierwszego zakażenia szacuje się, że nawet 50 tys. osób żyje z HIV, a blisko co druga o tym nie wie i może nieświadomie zakażać. Od wdrożenia badań, czyli od połowy lat 80. do 31 grudnia 2021 r. wykryto 27 552  zakażenia HIV, AIDS zdiagnozowano u 3 868 osób i odnotowano 1 448 zgonów. Na dzień 14.11.2022 r. leczeniem ARV objętych było około 17 990 pacjentów. Obecnie leczenie jest prowadzone  i finansowane w ramach Rządowego programu polityki zdrowotnej p.n. „Leczenie antyretrowirusowe osób żyjących z wirusem HIV w Polsce na lata 2022 – 2026”.Codziennie w Polsce średnio 3 osoby dowiadują się o swoim zakażeniu. Do zdecydowanej większości zakażeń dochodzi drogą kontaktów seksualnych. Epidemia HIV to problem wciąż aktualny. Warto działać na rzecz jego rozwiązania także przez pozostałe dni w roku – poznając        
 i upowszechniając informacje na temat HIV/AIDS, sposobów ograniczania ryzyka zakażenia, testując się w kierunku HIV, działając bez uprzedzeń w życiu prywatnym i zawodowym oraz solidaryzując się z osobami, które cierpią z tego powodu. Zachęcamy do włączenia się do obchodów Światowego Dnia AIDS.
Grudzień , to także szczególny miesiąc w roku . W tym czasie wszyscy   zakładają czerwoną kokardkę, która jest symbolem solidarności z osobami żyjącymi z HIV oraz AIDS, a także  z ich rodzinami oraz przyjaciółmi. Kokardka ta symbolizuje także zaangażowanie w szerzenie profilaktyki i zapobieganiu zakażeniom wirusem HIV oraz walkę z AIDS a także zwiększenie świadomości dotyczącej tego jakże groźnego dla nas wroga. Ważne było uświadomienie wszystkim wokół potrzeb ludzi żyjących z HIV oraz AIDS i nawoływanie do wspólnej pomocy w kierunku opracowania skutecznego sposoby przeciwdziałania AIDS.