Powiatowa Stacja Sanitarno-
Epidemiologiczna we Włodawie

Szczepienia chronią ludzi przed poważnymi i zagrażającymi życiu chorobami zakaźnymi, takimi jak: grypa, błonica, tężec, krztusiec, odra, świnka, różyczka, choroba meningokokowa, inwazyjna choroba pneumokokowa i poliomyelitis.

Każdego roku na całym świecie szczepienia chronią:

• 2,7 mln ludzi przed zachorowaniem na odrę,
• 1 mln przed krztuścem,
• zapobiegają wystąpieniu tężca u 2 mln niemowląt.

 

W przeszłości wiele ludzi umierało na choroby, którym obecnie możemy zapobiegać dzięki szczepieniom. Częściej występowały też powikłania po chorobach, takie jak ślepota po odrze oraz wrodzona głuchota, zaćma czy niepełnosprawność intelektualna u dzieci, których matki chorowały na różyczkę podczas ciąży. Wiele osób urodzonych przed 1960 r. pamięta, że poliomyelitis była główną przyczyną zgonów, paraliżu i trwałej niepełnosprawności w Europie i w innych regionach.

Szczepienia pomagają zapobiegać rozprzestrzenianiu się chorób w społecznościach. Zaszczepienie znacznej części populacji uniemożliwia łatwe szerzenie się chorób zakaźnych. Mówimy wtedy o „odporności populacyjnej” (zwanej również „odpornością grupową”). Szczepienia mogą wyeliminować choroby lub znacznie zmniejszyć liczbę nowych zachorowań.

Dzięki szczepieniom:

• ospa prawdziwa została obecnie zwalczona na całym świecie;
• przenoszenie poliomyelitis zahamowano w większości regionów świata, w tym również w Europie.

Szczepienia zapobiegają również rozwojowi niektórych rodzajów zmian przednowotworowych i nowotworów, np.:

• szczepienie przeciw wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV) może pomóc zapobiegać rakowi szyjki macicy i innym nowotworom powodowanym przez zakażenie HPV;
• szczepienie przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B może pomóc zapobiegać rakowi wątroby wywołanemu długotrwałym zakażeniem tym wirusem.

Programy szczepień przynoszą szersze korzyści dla społeczeństwa. Pomagają zmniejszyć społeczne, psychologiczne i finansowe obciążenie zdrowotne dla ludności i rządów, redukując presję wywieraną na systemy opieki zdrowotnej i socjalnej oraz umożliwiając ludziom nieprzerwane prowadzenie produktywnych działań, w tym nauki i pracy.

 

 

Korzyści ze szczepień dla ludzi

Szczepienia chronią ludzi przed chorobami, które mogą mieć poważne konsekwencje dla ich zdrowia, np.:

• błonica zabija 1 na 10 osób, które zachorowały na tę chorobę, pomimo leczenia;
• u prawie 9 na 10 niemowląt, których matki zachorowały na różyczkę na początku ciąży, wystąpi wrodzony zespół różyczkowy (z takimi problemami jak głuchota, zaćma i niepełnosprawność intelektualna);
• choroba meningokokowa zabija 1 na 10 dotkniętych nią osób, pomimo szybkiej diagnozy oraz natychmiastowego leczenia, a problemy obejmujące zaburzenia neurologiczne lub niedosłuch czy amputację występują aż u 20% osób, które przeżyły;
• odra jest bardzo zakaźna i u 3 na 10 dotkniętych nią osób występują powikłania, które mogą obejmować zapalenie ucha, biegunkę, zapalenie płuc i zapalenie mózgu (zapalenie tkanki mózgu);
• krztusiec (koklusz) może mieć bardzo poważny przebieg u niemowląt, wywołując ataki kaszlu mogące nawracać do dwóch miesięcy. Powikłania obejmują zapalenie płuc, zapalenie mózgu , drgawki, a nawet śmierć.

Powyższe przykłady obejmują choroby, przeciw którym szczepionki znajdują się w krajowych programach szczepień. Szczepionki te podawane są również osobom będących w grupach podwyższonego ryzyka zachorowania na daną chorobę.

 

Korzyści ze szczepień dla społeczności

Szczepionki chronią zaszczepione osoby i ich otoczenie, które jest podatne na choroby, ograniczając ryzyko szerzenia się chorób wśród członków rodziny, rówieśników szkolnych, współpracowników, przyjaciół, sąsiadów i innych osób wchodzących w skład danej społeczności.

Gdy wystarczająca liczba osób w danej społeczności jest uodporniona na choroby zakaźne, mało prawdopodobne jest że dojdzie do ich rozprzestrzeniania. Określa się to pojęciem „odporności populacyjnej” (zwanej również „odpornością grupową”).

Odporność populacyjna ma miejsce, gdy wystarczająca liczba osób w populacji jest odporna na chorobę zakaźną.

W ten sposób szczepionki pośrednio chronią pozostałe osoby podatne na chorobę. Do tej grupy zaliczają się dzieci, osoby starsze, osoby ze słabym układem odpornościowym, osoby z nowotworem oraz osoby, których nie można szczepić z powodów medycznych.

Oznacza to, że osoby których nie można szczepić, ponieważ są zbyt młode lub wykazują reakcje alergiczne na składniki szczepionki, korzystają ze szczepień innych, gdyż choroba nie może łatwo rozprzestrzeniać się w społeczności.

Na przykład, aby zapewnić odporność populacyjną 95% społeczności szczepi się dwoma dawkami szczepionki przeciwko odrze (szczepionka MMR chroniąca przed odrą, świnką i różyczką).

W przypadku niektórych chorób zakaźnych nie można polegać na odporności populacyjnej. Na przykład tężcem można się zarazić przy okazji zwykłych ran, w tym ugryzień przez psa lub kota. Szczepienie jest jedynym sposobem zapewniającym bezpośrednią ochronę przeciwko tężcowi.

Ponadto pomagają zmniejszyć społeczne, psychologiczne i finansowe obciążenie zdrowotne dla ludności i rządów, redukując presję wywieraną na systemy opieki zdrowotnej i socjalnej oraz umożliwiając ludziom nieprzerwane prowadzenie produktywnych działań, w tym nauki i pracy.

 

Po więcej informacji zapraszamy do źródła: Szczepienia mogą zapobiegać poważnym chorobom (vaccination-info.eu)