Powiatowa Stacja Sanitarno-
Epidemiologiczna w Ząbkowicach Śląskich

Muchomor czerwony to grzyb, który występuje w lasach liściastych i iglastych, zwłaszcza w rejonach o umiarkowanym klimacie półkuli północnej. Charakterystyczną cechą muchomora czerwonego jest jego jaskrawoczerwony kapelusz pokryty białymi brodawkami. Trzon grzyba jest biały, z charakterystycznym pierścieniem w górnej części. Wnętrze kapelusza jest białe, a jego zapach przypomina zapach grzybów, ale jest mało intensywny.

Muchomor czerwony (Amanita muscaria) to grzyb trujący. Zawiera substancje psychoaktywne, takie jak muscymol i jego prekursor, kwas ibotenowy, a także muskazon. Muscymol ma właściwości psychotropowe, co oznacza, że może wywoływać zmiany w percepcji, nastroju, funkcjonowaniu poznawczym oraz zachowaniu. Te halucynogenne właściwości sprawiają, że niektórzy sięgają po muchomory w poszukiwaniu „odmiennych stanów świadomości”.

Zatrucie muchomorem czerwonym może mieć różny przebieg w zależności od ilości spożytej substancji toksycznej, wrażliwości osoby zatrutej oraz sposobu obróbki grzyba. Objawy pojawiają się zazwyczaj w ciągu 30 minut do 2 godzin po spożyciu grzyba i mogą obejmować:

• Halucynacje i zaburzenia percepcji (często w postaci intensywnych obrazów i dźwięków),
• Omamy wzrokowe (chorzy chwytają nieistniejące przedmioty, palą nieistniejące papierosy, niepokój ruchowy)
• Zaburzenia widzenia (zaburzenie percepcji kolorów i kształtów, rozszerzone źrenice),
• Zaburzenia równowagi i koordynacji,
• Bóle głowy, zawroty głowy,
• Wzmożoną senność lub przeciwnie – stany pobudzenia,
• Nudności, wymioty, bóle brzucha,
• Wzmożone napięcie mięśni, drgawki
• Suchość w ustach, trudności w mówieniu.

Przy spożyciu dużych ilości, zatrucie może prowadzić do zatrzymania oddechu, śpiączki i śmierci.