Powiatowa Stacja Sanitarno-
Epidemiologiczna w Złotoryi

Światowy Dzień Wirusowego Zapalenia Wątroby (WZW) obchodzony jest każdego roku 28 lipca, w celu zwiększenia świadomości na temat wirusowego zapalenia wątroby – zakaźnej choroby wątroby, której może towarzyszyć wiele problemów zdrowotnych, także poważnych, w tym nowotwory wątroby.

Istnieje pięć głównych szczepów wirusa zapalenia wątroby oznaczonych literami – A, B, C, D i E. Do zakażenia wirusami WZW typu A, D i E dochodzi poprzez spożycie skażonej, bądź zanieczyszczonej żywności lub wody, albo przez bezpośredni kontakt z osobą zakażoną. Sytuacja taka dotyczy głownie krajów z niskimi warunkami sanitarnymi. W krajach rozwiniętych, gdzie ryzyko przeniesienia zakażenia drogą pokarmową jest niskie, odnotowuje się zachorowania - przede wszystkim w grupie mężczyzn utrzymujących kontakty seksualne z mężczyznami oraz wśród zażywających narkotyki.

Jednak największy problem globalny stanowią wirusowe zapalenia wątroby typu B i C (HBV i HCV), które łącznie są najczęstszą przyczyną zgonów na całym świecie (co roku umiera z tego powodu 1,3 miliona osób). W przypadku WZW B dostępna jest szczepionka, która skutecznie chroni przed zachorowaniem. Natomiast leki przeciwwirusowe mogą wyleczyć obecnie ponad 95% osób z zakażeniem WZW C.

WZW B i C mogą przebiegać w postaci przewlekłej lub ostrej. Ze względu na bezobjawowy i wieloletni przebieg zakażenia wirusem WZW typu C, chorobę określono mianem „wirusowej bomby zegarowej” lub „cichego zabójcy”. Osoba zakażona i niezdiagnozowana nie ma świadomości, że jest chora oraz że może zakażać inne osoby.

Wirusy HCV i HCV przenoszą się poprzez krew. Najczęstszą formą narażenia jest:

• kontakt z zakażonymi, niejałowymi narzędziami i sprzętem używanymi podczas zabiegów medycznych oraz tymi, które stosowane są do zabiegów fryzjerskich, kosmetycznych czy tatuażu (np. cążki, nożyczki oraz inne ostre narzędzia do pielęgnacji paznokci rąk i stóp, pęsety, kolczyki, itp.),
• zażywanie narkotyków (dożylne) i stosowanie niebezpiecznych praktyk związanych z wstrzyknięciami (np. używanie wspólnych niesterylnych narzędzi),
• niebezpieczne praktyki seksualne, które prowadzą do kontaktu z krwią.

W Polsce, zgodnie z meldunkami o zachorowaniach na choroby zakaźne, zakażeniach i zatruciach udostępnianymi przez NIZP-PZH, w latach 2009-2012 odnotowywano około 2000 zachorowań na WZW typu C rocznie, natomiast w latach 2013 do 2018, co roku rozpoznawano między 3000 a 4000 zachorowań na WZW C. W 2017 r. zgłoszono 4 010 przypadków WZW C, w 2018 r.  –  3 442, a w 2019 r.  – 3 350 (są to dane wstępne, w trakcie weryfikacji).

Podobna sytuacja dotyczy WZW B.

Państwowa Inspekcja Sanitarna już od wielu lat podejmuje działania w zakresie uregulowań prawnych, bieżącego nadzoru sanitarnego oraz komunikacji społecznej i podnoszenia świadomości społeczeństwa, mających na celu poprawę sytuacji epidemiologicznej w zakresie HBV i HCV. W Polsce temat zakażeń wirusem WZW typu B i C jest stale obecny w przestrzeni publicznej dzięki programom, takim jak: „HCV można pokonać” w latach 2005-2006, „STOP!HCV” w latach 2010-2011, Projekt KIK/35 „Zapobieganie zakażeniom HCV” w latach 2012-2017 (współfinansowany ze środków Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy i Ministra Zdrowia) oraz program „Podstępne WZW”.

Przydatne linki oraz materiały edukacyjno-informacyjne, w tym filmy wideo można znaleźć na stronie internetowej Głównego Inspektoratu Sanitarnego:

https://www.gov.pl/web/gis/glowny-inspektorat-sanitarny

Źródło: https://www.gov.pl/web/gis/swiatowy-dzien-wirusowego-zapalenia-watroby-wzw