70 rocznica utworzenia rezerwatu przyrody Świnia Góra im. Stanisława Barańskiego
31.10.2023
21 listopada 1953 r. został utworzony rezerwat przyrody Świnia Góra. Aktem powołującym rezerwat było Zarządzenie Ministra Leśnictwa z dnia 28 października 1953r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. Aktualnie obowiązuje dla tego rezerwatu Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Kielcach z dnia. 20.09.2017 r., którym m.in. została zmieniona nazwa rezerwatu na Świnia Góra im. Stanisława Barańskiego. Dr inż. Stanisław Barański (1913 – 2005) był leśnikiem, Nadleśniczym Leśnictwa Bliżyn, autorem opracowań naukowych. Był szczególnie oddany i zaangażowany w ochronę przyrody świętokrzyskiej, w szczególności w rejonie Bliżyna i Suchedniowa.
Obszar rezerwatu położony jest w Nadleśnictwie Suchedniów w powiecie skarżyskim, w gminie Bliżyn w głębi dużego kompleksu leśnego, będącego pozostałością dawnej Puszczy Świętokrzyskiej. Obejmuje on środkową część płaskiego wzniesienia o nazwie Świnia Góra (330 m n.p.m.) leżącego w zachodniej części Wzgórz Suchedniowskich, zbudowanych z piaskowców, mułowców oraz iłowców dolnotriasowych. Powierzchnia rezerwatu wynosi 50,57 ha. Celem ochrony jest zachowanie fragmentu lasu z naturalnymi i charakterystycznymi dla regionu świętokrzyskiego drzewostanami mieszanymi wraz z siedliskami rzadkich owadów, w tym chrząszczy saproksylicznych. W części zachodniej rezerwatu widoczne są ślady historycznego górnictwa rud żelaza z XVIII wieku.
W skład rezerwatu wchodzą naturalne drzewostany jodłowe, których wiek często przekracza 200 lat, w domieszce jest dąb, modrzew, sosna, buk, jawor, grab, świerk i olsza. Puszczańskiego charakteru dodaje mu niezwykle duża ilość powalonych olbrzymich drzew w różnym stanie rozkładu. Bogate runo leśne stanowią gatunki rzadkie i chronione takie jak podkolan biały, storczyk plamisty, liczydło górskie, kosaciec syberyjski, wawrzynek wilczełyko, czosnek niedźwiedzi czy pełnik europejski. Na znajdujących się w rezerwacie niewielkich polanach i zagłębieniach terenu występują fragmenty roślinności bagiennej z wiązówką i bodziszkiem błotnym. Stwierdzono tu występowanie rzadkich chrząszczy żyjących w martwym drewnie tzw. saproksylicznych: zgniotka cynobrowego, zagłębka bruzdkowanego i ponurka Schneidera.
W bieżącym roku dla rezerwatu została opracowana dokumentacja, która posłuży do ustanowienia planu ochrony. Zadanie polegające na opracowaniu dokumentacji zostało sfinansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.