Wspieranie działań na rzecz różnorodności biologicznej poprzez zapewnienie właściwego stanu ochrony obszarów cennych przyrodniczo oraz działania edukacyjno-promocyjne. Opracowanie dokumentacji na potrzeby sporządzenia planów ochrony dla rezerwatów przyrody: Krzyżanowice, Milechowy i Słopiec
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Kielcach
„Wspieranie działań na rzecz różnorodności biologicznej poprzez zapewnienie właściwego stanu ochrony obszarów cennych przyrodniczo oraz działania edukacyjno-promocyjne”
Opracowanie dokumentacji na potrzeby sporządzenia planów ochrony dla rezerwatów przyrody: Krzyżanowice, Milechowy i Słopiec działanie realizowane w latach 2020 – 2022 o wartości 183.639,00 zł, kwota dofinansowania ze środków WFOŚiGW w Kielcach 165.275,10 zł
Zadanie realizowane przy wsparciu finansowym z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Kielcach
Dofinansowane ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Kielcach
Rezerwat przyrody Krzyżanowice utworzony został Zarządzeniem ML z 17.08.1954 r. (MP Nr A-82 z 1954, poz. 953). Aktualnie obowiązującym aktem prawnym w sprawie rezerwatu jest zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Kielcach z dnia 20.09.2017 r. w sprawie rezerwatu przyrody Krzyżanowice (Dz. Urz. Woj. Święt. poz. 2854 z dn. 25.09.2017 r.)
Dane dotyczące rezerwatu przyrody Krzyżanowice:
powierzchnia objęta planem – 14,61 ha,
położenie –gmina Pińczów, powiat pińczowski.
Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie wzgórza gipsowego wraz z porastającą go roślinnością stepową oraz występującą tu bogatą i unikalną fauną bezkręgowców. Teren rezerwatu obejmuje położone pomiędzy wsiami Leszcze i Krzyżanowice wzgórze, które zbudowane jest z miękkich, słabo odpornych na wietrzenie i erozję margli kredowych oraz mioceńskich, przykrytych w najwyższej części grubokrystalicznymi, zwięzłymi, odpornymi na wietrzenie gipsami mioceńskimi. Obszar rezerwatu porasta dobrze zachowana ciepłolubna murawa z udziałem gatunków roślin stepowych. Występują tu gatunki objęte ścisłą ochroną prawną: len włochaty, miłek wiosenny, zawilec wielkokwiatowy, sasanka łąkowa, dziewięćsił
bezłodygowy, ożota zwyczajna, storczyk krwisty i ostnica włosowata. Żyją tu rzadkie bezkręgowce – gryziel i poskocz krasny, narażona na wyginięcie cykada – piewik pstroskrzydły,
modraszek gniady oraz występujące na jedynym stanowisku w kraju pasikonik – Adarrus bellevoyei i stepówka – gatunek mrówki.
Rezerwat przyrody Milechowy utworzony został Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 16 stycznia 1978r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M. P. Nr 4, poz.
20). Aktualnie obowiązującym aktem prawnym w sprawie rezerwatu jest zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Kielcach z dnia 20.09.2017 r. w sprawie rezerwatu przyrody Milechowy (Dz. Urz. Woj. Święt. poz. 2913 z dn. 26.09.2017 r.)
Dane dotyczące rezerwatu przyrody Milechowy
powierzchnia objęta planem – 132,33 ha,
położenie – gmina Chęciny, powiat kielecki.
Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie zbiorowisk leśnych o cechach zespołów naturalnych oraz kserotermicznych zespołów zaroślowych z licznymi gatunkami roślin chronionych. Rezerwat położony jest w Nadleśnictwie Kielce, wewnątrz kompleksu leśnego usytuowanego na lewym brzegu Łososiny zwanej inaczej Wierną Rzeką. Teren rezerwatu obejmuje dwa zalesione
grzbiety górskie – jeden stanowi zachodnie przedłużenie Grząb Bolmińskich, z kulminacją Góry Milechowskiej (324,8 m n.p.m.), drugi nosi nazwę Góry Brodowej. Wzniesienia oddzielone są od
siebie głęboką kotliną krasową, która połączona jest z doliną Łososiny głębokim, skalnym wąwozem, rozcinającym grzbiet Góry Brodowej. Na grzbietach i stokach wzgórz oraz stromych
ścianach wąwozu obserwować można progi i ściany skalne ze śladami zachodzących w nich procesów krasowych a także blokowiska skalne. Formy krasowe reprezentowane są głównie
przez jaskinie, z których największa i najbardziej znana, Piekło Milechowskie, ma 17,5 m długości. Zbiorowiska leśne rezerwatu to: świetlista dąbrowa, grąd subkontynentalny, zboczowe
lasy klonowo-lipowe. Towarzyszą im ciepłolubne zarośla i murawy kserotermiczne. Rośliny naczyniowe prawnie chronione występujące w rezerwacie to: wiśnia karłowata, wawrzynek
wilczełyko, lilia złotogłów, zawilec wielkokwiatowy, kruszczyk rdzawoczerwony i gnieźnik leśny.
Rezerwat przyrody Słopiec utworzony został Zarządzeniem MOŚZNiL z 27.06.1995 r. (MP Nr 33 z 1995, poz. 406).. Aktualnie obowiązującym aktem prawnym w sprawie rezerwatu jest zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Kielcach z dnia 20.09.2017 r. w sprawie rezerwatu przyrody Słpiec (Dz. Urz. Woj. Święt. poz. 2863 z dn. 25.09.2017 r.)
Dane dotyczące rezerwatu przyrody Słopiec:
powierzchnia objęta planem – 8,24ha,
położenie – gmina Daleszyce, powiat kielecki.
Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie unikalnego torfowiska, cennych zbiorowisk roślinnych oraz wielu rzadkich roślin chronionych. Rezerwat położony jest w sąsiedztwie miejscowości Słopiec, przy trasie Daleszyce – Borków. Występowało tu wiele ciekawych roślin charakterystycznych dla torfowisk, takich jak: żurawina błotna, borówka bagienna, modrzewnica zwyczajna, brzoza omszona, rosiczki, przygiełka biała, reliktowe glacjalne wierzby i arktyczno-borealne mchy. Obecnie, na skutek obniżenia się poziomu wód na torfowisko wkroczył las. Obserwować tu można ciekawe procesy przemiany środowiska przyrodniczego, drzewa rosnące na wysokich kępach i rozległe dolinki pomiędzy nimi. W nielicznych, bardziej mokrych zagłębieniach terenu zachowały się fragmenty torfowiska.
Zadanie dofinansowane z WFOŚiGW w Kielcach polega na opracowaniu dokumentacji na potrzeby sporządzenia planów ochrony dla rezerwatów przyrody Krzyżanowice, Milechowy i Słopiec.
Dokumentacja planu ochrony zawiera m.in. wyniki inwentaryzacji przyrodniczej w zakresie przyrody ożywionej i nieożywionej, analizę i ocenę istniejącego stanu elementów przyrody, wskazuje także zagrożenia istniejące i potencjalne oraz sposoby ich eliminacji, określa cele ochrony. Na bazie tych danych wskazywane są niezbędne działania ochronne, propozycje obszarów i miejsca, które mogą być udostępnione dla celów naukowych, edukacyjnych, turystycznych, rekreacyjnych lub sportowych bez szkody dla tworów przyrody. Zawiera także wskazania do studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego dotyczące eliminacji lub ograniczenia zagrożeń zewnętrznych. Plan ochrony jest ustanawiany przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska na okres 20 lat. Realizacja zapisów planu ochrony, w tym w szczególności zabiegów ochronnych pozwoli wyeliminować bądź ograniczyć niekorzystne skutki przemian zachodzących w tych rezerwatach.