W 78. rocznicę Powstania Warszawskiego Ambasador Krzysztof Krajewski uczcił pamięć poległych Powstańców – obrońców Warszawy
01.08.2022
1 sierpnia, w Narodowy Dzień Pamięci Powstania Warszawskiego i 78 rocznicę jego wybuchu, Ambasador RP w Federacji Rosyjskiej Krzysztof Krajewski wraz z małżonką Aldoną Krajewską oddał hołd gen. bryg. Leopoldowi Okulickiemu przy symbolicznej mogile Generała na Cmentarzu Dońskim w Moskwie. Ambasadorowi towarzyszył kierownik Wydziału Politycznego Paweł Moenke. Czcząc pamięć poległych Powstańców, Ambasador wypowiedział następujące słowa:
„Pierwszy sierpnia, 78 rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego. Oddajemy hołd wszystkim ofiarom tego wspaniałego, patriotycznego zrywu. Dzisiaj, tutaj w Moskwie na Cmentarzu Dońskim, złożyłem kwiaty i zapaliłem znicze przed symboliczną mogiłą Leopolda Okulickiego. Generała, uczestnika Powstania Warszawskiego, który został zamordowany w Wigilię 1946 roku na Łubiance. Chylę nisko czoła przed ofiarami Powstania Warszawskiego. Chylę nisko czoła przed tymi, którzy to powstanie pamiętają, byli świadkami i uczestnikami tego powstania. Chwała bohaterom!”
Wkład Leopolda Okulickiego w zwycięstwo aliantów w II wojnie światowej jest niepodważalny. Oficer walczył w kampanii wrześniowej 1939 r., poczynając od zarządzenia alarmu w związku z wybuchem wojny, na obronie Warszawy kończąc. Był ostatnim komendantem głównym Armii Krajowej. Za obronę Stolicy został 29 września 1939 r. odznaczony Złotym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Po kapitulacji Warszawy od października 1939 współorganizował konspirację. Jako komendant główny Związku Walki Zbrojnej pod okupacją sowiecką trafił do niewoli, przeszedł przez piekło tortur i śledztwa, ale nie złamany pozostał „wzorem lojalności służbowej i odwagi cywilnej”.
Uwolniony z Łubianki w 1941 r. brał udział w formowaniu i ewakuacji z ZSRR Armii gen. Władysława Andersa, z którą przebył szlak bojowy aż do Włoch, w tym jako dowódca 7 Dywizji Piechoty. Stamtąd, jako cichociemny w maju 1944 r. został przerzucony do Polski, gdzie wziął udział w akcji „Burza” i Powstaniu Warszawskim. Po upadku Powstania i następnie rozwiązaniu Armii Krajowej gen. L. Okulicki, jako komendant organizacji NIE aktywnie działał w strukturach Państwa Podziemnego. Aresztowany przez NKWD był sądzony w procesie szesnastu. Zmarł 24 grudnia 1946 r. w Moskwie. W 1990 roku został rehabilitowany przez władze ZSRR.
Prezentowana przez Leopolda Okulickiego postawa przykładnego patrioty i żołnierza zostały docenione za jego życia – trzykrotnie był on odznaczony Krzyżem Virtuti Militari (w 1921, 1939 i 1944 r.) oraz po jego śmierci – postanowieniem Prezydenta RP generałowi przyznano Order Orła Białego - najwyższe odznaczenie państwowe RP.
