Spór społeczny jako sposób walki z USA
„Problematyka zawarta w artykule stanowi modelowy przykład tego, w jaki sposób Rosja wykorzystuje problemy wewnętrzne swoich przeciwników”.
W artykule pt. Konflikty na tle rasowym jako narzędzie destrukcji Stanów Zjednoczonych w działaniach rosyjskich służb wywiadowczych dr Michał Wojnowski omawia metody i środki wykorzystania rasizmu oraz dyskryminacji rasowej do kreowania oraz inspirowania napięć i konfliktów w Stanach Zjednoczonych przez rosyjskie służby wywiadowcze. Analiza narzędzi wykorzystywanych przez rosyjski wywiad w okresie od początku lat 20. XX w. do czasów współczesnych wskazuje, że aktywność tych służb była skoncentrowana na realizacji dwóch zamierzeń:
1) inspiracji powstania ruchu separatystycznego w Stanach Zjednoczonych, który miał doprowadzić do podważenia integralności terytorialnej tego kraju przez wywołanie zbrojnego powstania ludności czarnoskórej i utworzenia separatystycznego organizmu państwowego o nazwie Negro Soviet Republic (Sowiecka Republika Murzyńska);
2) wykorzystania zjawiska tzw. rasizmu kolorowego, nazistowskiego, kolonialnego i apartheidu do wywoływania oraz eskalowania napięć i konfliktów w społeczeństwie amerykańskim.
W latach 20. i 30. XX w. sowieckie organy bezpieczeństwa wypracowały modus operandi opierający się na następujących założeniach:
‒ bazowaniu na warunkach, sprzecznościach oraz istniejących konfliktach lub generowaniu nowych (rasizm i segregacja rasowa występujące w społeczeństwie amerykańskim), charakterystycznych dla danego kraju i epoki historycznej;
‒ kreowaniu potencjału protestu przez radykalizowanie różnego rodzaju organizacji i podmiotów, niezależnie od ich orientacji politycznej (wykorzystywanie partii, stowarzyszeń i organizacji społecznych skupiających zarówno Afroamerykanów, jak i białych, np. Ku-Klux--Klanu);
‒ tworzeniu pozornie niezależnych sieci podmiotów i organizacji, dysponujących dużymi zdolnościami opiniotwórczymi, np. Obrony Pracy Międzynarodowej;
‒ starannym selekcjonowaniu i przygotowywaniu personelu kierowniczego podmiotów i organizacji dysponujących dużymi zdolnościami opiniotwórczymi, szczególnie w zakresie agitacji, propagandy i walki zbrojnej;
‒ ograniczaniu do minimum powiazań personelu kierowniczego podmiotów i organizacji dysponujących dużymi zdolnościami opiniotwórczymi ze służbami specjalnymi oraz bazowaniu na obliczu ideowym poszczególnych osób (wykorzystywanie komunistów i zwolenników abolicjonizmu, pacyfizmu itp.);
‒ umiejętnym wykorzystywaniu doniosłych zdarzeń i okoliczności mających duże znaczenie dla życia społecznego i politycznego (np. strajków robotniczych, pogrzebów) oraz odwoływaniu się do uniwersalnych wartości, takich jak równość, wolność, demokracja i wyzwolenie – tj. pojęć, które można wypełnić dowolną treścią;
‒ prowadzeniu, równolegle z próbami destabilizacji wewnętrznej, działań mających na celu zdyskredytowanie i podważenie wizerunku oraz pozycji międzynarodowej Stanów Zjednoczonych, a także odwrócenie ich uwagi od ważnych spraw w polityce zagranicznej.
Ponadto w operacjach o charakterze dezinformacyjnym i propagandowym Rosjanie stosują paradygmat marksistowskiej wizji świata, opartej na konflikcie wyzyskiwanych i uciskanych narodowości, ras i grup społecznych z klasami uciskającymi lub opresyjnym aparatem państwowym. W tego rodzaju działaniach umiejętnie wykorzystują zarówno ideologię marksistowsko-leninowską, jak i jej modyfikację w postaci tzw. teorii krytycznej, a zwłaszcza wywodzącej się z niej krytycznej teorii rasy. Zakłada ona istnienie rasizmu jako immanentnej cechy państwa i społeczeństwa amerykańskiego. Równocześnie Rosja prowadzi działania polegające na instrumentalizowaniu i radykalizowaniu aktywności grup zwolenników białej supremacji i nurtów neonazistowskich.
Problematyka zawarta w artykule dr. Michała Wojnowskiego stanowi modelowy przykład tego, w jaki sposób Rosja wykorzystuje problemy wewnętrzne swoich przeciwników, zwłaszcza konflikty społeczne i światopoglądowe, do realizacji własnych celów geopolitycznych. W tym kontekście znaczny potencjał konfliktu istnieje również w Polsce, ze względu na polaryzację polityczną polskiego społeczeństwa i łatwość generowania konfliktów na tle historycznym, narodowościowym i religijnym.