Polska w Watykanie

Odzwyczailiśmy się od informacji o śmierci lekarzy i personelu medycznego w Europie, ale w obliczu obecnej sytuacji, cofamy się w czasie. Koronawirus przypomniał nam, że do niedawna, misja medyczna zawsze niosła ze sobą ryzyko śmierci ze względu na kontakty z chorymi.

Nie wszyscy wiedzą, że wśród niezliczonych rzesz lekarzy, którzy poświęcili swoje życie niosąc pomoc chorym, był również młody polski lekarz, Edmund Antoni Wojtyła, brat Karola. Pierworodny syn Emilii i Karola Wojtyłów (przyszły papież nosił to samo imię, co jego ojciec) urodził się 28 sierpnia 1906 roku. W młodości uczęszczał do austriackiej szkoły kadetów na Morawach, a od 1918 r. do szkoły i gimnazjum w Wadowicach, gdzie w 1924 r. uzyskał świadectwo dojrzałości. W latach 1924-1929 studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Edmund został promowany na doktora nauk medycznych UJ 29 marca 1930 r., podczas ceremonii był obecny również ojciec i młodszy brat, który dopiero co skończył 10 lat.

Młody doktor Wojtyła rozpoczął pracę w Klinice Dziecięcej w Krakowie, a następnie przeniósł się do Bielska, gdzie od 1 kwietnia 1931 r. pracował w Szpitalu Miejskim. Bracia – Karol i Edmund – mimo dużej różnicy wieku (12 lat), byli bardzo sobie bliscy. Jako dziecko, Edmund zawsze otaczał opieką młodszego brata.

Kiedy Edmund podjął pracę w Bielsku, Karol z ojcem jeździli do niego w odwiedziny. Jesienią 1932 r., doktor Wojtyła został szefem wydziału chorób zakaźnych. A wkrótce, została przywieziona do szpitala pacjentka ze szkarlatyną. Żaden lekarz nie chciał podjąć się leczenia chorej. Lekarze ogromnie bali się zarażenia chorobą, na którą nie było wtedy lekarstwa, ponieważ nie były znane odpowiednie antybiotyki. Tylko Edmund pospieszył jej z pomocą, spędzając całe dnie przy łóżku chorej i dokładając wszelkich wysiłków, aby ją ocalić. Niestety, sam również się zaraził.

Po kilku dniach od śmierci chorej pacjentki i on umarł. Oto co powiedział Jan Paweł II o śmierci swojego brata Edmunda w rozmowie z André Frossardem: „Mój brat Edmund zmarł z powodu wybuchu epidemii szkarlatyny, w szpitalu, gdzie rozpoczął swoją pracę jako lekarz. Dziś antybiotyki by go ocaliły. Miałem wtedy dwanaście lat. Śmierć mojej matki pozostawiła głęboki ślad w mojej pamięci, głębszy niż śmierć mojeg brata, bo byłem wtedy bardziej dojrzały” (“Nie lękajcie się. André Frossard rozmawia z Janem Pawłem” [Non abbiate paura, André Frossard dialoga con Givanni Paolo II], wyd. Rusconi).

O śmierci doktora Wojtyły pisały również gazety. „Doktor Edmund Wojtyła poświęcił swe młode życie dla ratowania cierpiącej ludzkości” – pisał „Ilustrowany Kurier” 9 grudnia 1932 r. Wspominano go jako wybitnego lekarza, który okazywał zawsze współczucie osobom chorym. Na jego pogrzebie zgromadziły się tłumy. Za trumną szli ojciec i brat, przyszły papież. Jeden z lekarzy, który zabrał głos podczas pogrzebu nazwał go „męczennikiem”. Edmund został pochowany na cmentarzu w Bielsku, następnie jego trumna została przeniesiona do rodzinnego grobowca, który znajduje się na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Warto przypomnieć, że 11 marca br. ks. abp Marek Jędraszewski, metropolita krakowski, ogłosił rozpoczęcie procesu kanonizacji Karola Wojtyły i jego małżonki, Emilii Kaczorowskiej, rodziców Edmunda i Karola. Metropolita krakowski oświadczył, że po otrzymaniu pozytywnej opinii Konferencji Episkopatu Polski w październiku 2019 r. i otrzymaniu zgody Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Watykanie, archidjecezja rozpoczęła proces kanonizacyjny, którego pierwszym celem jest beatyfikacja rodziców Jana Pawła II. Znając wspaniałe osobowości rodziców i brata, można lepiej zrozumieć świętość Jana Pawła II, który urodził się w świętej rodzinie.

Kto wie, może któregoś dnia, również brat Jana Pawła II, dobry samarytanin, który poświęcił swoje młode życie dla ratowania chorej, będzie mógł dostąpic do grona świętych lekarzy XX wieku, jak Giuseppe Moscati (który zmarł w 1927 r.) lub Riccardo Pampuri (który zmarł w 1930 r.).

 

---

KRAKÓW, 23 marca 2020 r. (tłumaczenie na język polski tekstu autorstwa Włodzimierza Rędziocha opublikowanego przez ACI Stampa - Monika Niewójt)