Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Białymstoku

Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Białymstoku jako zarządca wód podejmuje działania, mające na celu wzbogacenie zbiorników wodnych o rodzime gatunki ryb występujące w wodach naszego regionu. Każdego roku w ramach racjonalnej gospodarki rybackiej prowadzone są akcje zarybieniowe, których głównym celem jest poprawa i podtrzymanie zasobów ichtiofauny,  polepszenie jakości wód, a także uatrakcyjnienie ich pod względem wędkarskim. Materiał zarybieniowy dobierany i wprowadzany jest do wód na podstawie opracowanych operatów rybackich zaopiniowanych przez Instytut Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie. Operat jest dokumentem określającym zasady prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej, sporządzanym przez uprawnionego do rybactwa w formie opisowej i graficznej na okres 10 lat.

W okresie od 18 kwietnia do 26 kwietnia 2024 roku do jezior i rzek wprowadzono łącznie 1 820 000 szt. wylęgu żerującego szczupaka.

I tak, do poszczególnych obwodów wpuszczono następujące ilości wylęgu żerującego szczupaka:

Obwód rybacki jez. Łaźno w zlewni rzeki Ełk Nr 1 – 200 000 szt.,

Obwód rybacki jez. Kiełki w zlewni rzeki Ełk Nr 9 – 20 000 szt.,

Obwód jez. Krzywe w zlewni rzeki Ełk Nr 21 – 20 000 szt.,

Obwód jez. Wityny w zlewni rzeki Ełk Nr 28 – 20 000 szt.,

Obwód jez. Klebarskie w zlewni rzeki Łyna Nr 17 – 250 000 szt.,

Obwód rz. Narew Nr 5 – 200 000 szt.,

Obwód jez. Luterskie w zlewni rzeki Łyna Nr 48 – 397 000 szt.,

Obwód rz. Pisa Nr 1 – 50 000 szt.,

Obwód rz. Pisa Nr 2 – 50 000 szt.,

Obwód jez. Iławki w zlewni rz. Pisa Nr 5 – 50 000 szt.,

Obwód jez. Klimunt w zlewni rz. Pisa Nr 44 – 25 000 szt.,

Obwód jez. Silec w zlewni rz. Omet Nr 3 – 100 000 szt.,

Obwód jez. Rydzówka na Kanale Mazurskim Nr 1 – 290 000 szt.,

Obwód jez. Limajno w zlewni rz. Łyna Nr 47 – 118 000 szt.,

Obwód jez. Stoczek w zlewni rz. Pisa Nr 19 – 20 000 szt.,

Obwód jez. Reszki w zlewni rz. Jegrznia Nr 5 – 10 000 szt.

Zarybiania obwodów prowadzone są z zachowaniem racjonalnej gospodarki rybackiej, która polega na wykorzystywaniu produkcyjnych możliwości wód z zachowaniem zasobów ryb w równowadze biologicznej i na poziomie umożliwiającym gospodarcze korzystanie z nich.

Materiał zarybieniowy do obwodów jeziorowych był rozprowadzany w płytkich partiach akwenów, wzdłuż roślinności wodnej, natomiast w obwodach rzecznych wylęg wprowadzano do czynnych starorzeczy i przyujściowych odcinkach dopływów, w tym także rozprowadzano go po płytkich partiach zbiorników.

Dobór właściwego miejsca do zarybiania jest kluczowy z uwagi na procent przeżywalności narybku. Wypuszczony wylęg ma największe szanse na przeżycie w miejscach, gdzie nurt wody jest spokojny, dlatego też najlepszym miejscem do zarybiania są aktywne starorzecza i przybrzeżna roślinność zanurzona.