Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Lublinie

Wiosenne zarybienie objęły rzeki Bug i Wieprz wraz z ich dopływami, m.in. rzekami: Liwiec, Brok, Por, Huczwa, Sołokija, Tyśmienica, Ciemięga, Krężniczanka i Bystrzyca. Równocześnie zarybiono 10 jezior Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego, a wśród nich: Bialskie Uścimowskie, Bikcze, Czarne Sosnowieckie, Cycowe, Krasne, Łukcze, Rogóźno, Uściwierz, Zagłębocze i Zienkowskie oraz 2 zbiorniki retencyjne - Zemborzycki i Nielisz.

W sumie do naszych wód wprowadzono 16 gatunków ryb, zarówno drapieżnych, jak i spokojnego żeru. Były to: pstrąg potokowy, lipień, miętus, szczupak, sandacz, węgorz, sieja, sielawa, lin, karaś pospolity, certa, świnka, boleń, kleń, jaź i karp.

Zarybienia sieją i sielawą trzech jezior - Krasne, Rogóźno i  Zagłębocze są wyjątkowe w skali regionu, bowiem są to obiekty poza naturalnym zasięgiem występowania tych gatunków. Jeziora te należą do pięciu najgłębszych zbiorników Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego. Ich głębokość waha się od 24 m do 33 m. Wśród roślinności zanurzonej do głębokości ok. 5 m występują łąki ramienicowe, które stanowią potencjalne tarliska dla obu gatunków ryb. W klasyfikacji rybackiej jeziora te  zaliczane są  do typu sielawowego, stąd też kontynuacja zarybień ww. gatunkami rozpoczętych w latach 70-tych XX wieku.

Pstrąg potokowy i lipień wprowadzane były do górnych odcinków rzek Wieprz i Bystrzyca , wraz ich z dopływami na odcinkach klasyfikowanych jako „kraina pstrąga i lipienia”. Miętusa wsiedlano do środkowego biegu rzek Huczwa, Wieprz i Krzna, w których to warunki hydro-morfologiczne spełniają jego wymagania siedliskowe. Węgorz znalazł się w zbiornikach: Jacnia, Nielisz (Roztocze), Siemiatycze (Podlasie) oraz w jeziorze Białe Sosnowickie (Polesie Lubelskie). Świnką zarybiono rzeki: Wieprz, Bystrzyca, Bug, zaś certą jedynie Liwiec. Na uwagę zasługuje certa, gdyż jest to gatunek wędrowny (anadromiczny), którego rozród odbywa się w wodach słodkich rzek, a wzrasta w nieznacznie zasolonych przybrzeżnych wodach morskich.

Pozostałe formy sortymentu materiału zarybieniowego, w tym: szczupaka, sandacza, karasia pospolitego, lina i karpia zasiliły właściwe obiekty hydrogeniczne, zgodnie z wytycznymi zawartymi w operatach rybackich.

Każdy partia materiału zarybieniowego wprowadzonego do wód obwodów rybackich posiadała aktualny certyfikat weterynaryjny świadczący o jej pochodzeniu i zdrowotności.