W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.

Zakłady fryzjerskie

Wstęp

Zawód fryzjera należy do branży rozwijającej się niezwykle dynamicznie. Doskonalenie i wdrażanie nowych technologii wykonywania zabiegów, nowoczesnego sprzętu oraz technik pracy sprawiają, że umiejętności fryzjera muszą nieustannie nadążać za postępującym rozwojem w tej dziedzinie. Dlatego też, tak ważne jest nieprzerwane pogłębianie wiedzy teoretycznej i wykorzystywanie jej w praktyce. Nieodzownym elementem zawodu jest stosowanie umiejętności oraz kompetencji personalnych i społecznych w profesjonalny sposób.

 

Zakład fryzjerski jest miejscem, w którym ze względu na dużą rotację klientów oraz wykony­wanie wielu różnorodnych czynności, istnieje ryzyko zakażenia drobnoustrojami chorobotwórczymi, łącznie z możliwością naruszenia ciągłości powłok skóry. Fryzjerzy mają bezpośredni kontakt z owło­sioną skórą głowy człowieka. Zabiegi pielęgnacyjne, regeneracyjne i upiększające dotyczące włosów (mycie, strzyżenie) stwarzają możliwość naraże­nia na szkodliwe czynniki biologiczne, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia i być przyczyną chorób tak dla klienta jak i dla pracowników zakładów fryzjerskich. Większość bakterii kolonizujących skórę i błony śluzowe człowieka to organizmy saprofityczne, czyli takie, które rozmnażają się i żywią materią organiczną, ale nie powodują chorób. Jednak w mikroflorze skóry człowieka mogą występować również bakterie, które pasożytują na organizmach żywych i wywołują choroby.

 

 

Wejście do zakładu

Na samym wstępie warto przyglądnąć się lokalizacji zakładu. Wejście do zakładu powinno prowadzić bezpośrednio z ulicy bądź z tak zwanego ciągu komunikacyjnego np. korytarz w galerii handlowej. Nasze podejrzenia powinny wzbudzić miejsca ulokowane w piwnicach bądź suterenach budynku. Są to miejsca charakteryzujące się dużą wilgotnością oraz niewystarczającą wymianą powietrza co może powodować wykwity grzybów oraz pleśni na ścianach. Gdy już znajdziemy się w środku lokalu, powinniśmy wejść bezpośrednio do pomieszczenia, gdzie świadczone są usługi lub do poczekalni. Niewłaściwym jest przechodzenie przez pomieszczenia służące jako zaplecze. Stanowi to niebezpieczeństwo poprzez bezpośredni kontakt np. ze środkami chemicznymi lub nabawieniem się urazu mechanicznego.

Stan sanitarno-techniczny pomieszczenia

Drugą rzeczą, na którą powinniśmy zwrócić uwagę jest stan sanitarno-techniczny pomieszczenia. Wszelkiego rodzaju zabrudzenia ścian, zacieki, zagrzybienia, odpadający tynk czy ogólnie panujący nieporządek nie powinny mieć miejsca. Świadczy to o braku higieny osoby świadczącej usługi i może stanowić potencjalne źródło bakterii i grzybów niebezpiecznych dla zdrowia. Całe wyposażenie lokalu powinno być rozmieszczone w taki sposób, aby możliwe było swobodne poruszanie się w nim.

 

W zakładzie fryzjerskim należy wydzielić szatnię, poczekalnię, pomieszczenie sanitarno-higieniczne z bieżącą ciepłą i zimną wodą, pomieszczenia do przechowywania sprzętu oraz miejsca do przechowywania czystej i brudnej bielizny. W szafach należy oddzielnie przechowywać odzież prywatną i roboczą. Zużytą odzież i bieliznę należy przechowywać w zamykanych i odpowiednio oznakowanych pojemnikach.

 

Miejsca, które są szczególnie na­rażone na działanie mikroorganizmów (strefy krytyczne), np. pojemniki, tace, blaty, na których przechowywane są narzędzia fryzjerskie, umy­walki, zagłówki foteli, wycięcia na szyję oparć foteli przy stanowisku mycia głowy, wewnętrzna obręcz suszarki stacjonarnej - należy po każdym użyciu myć i dezynfekować.

 

Należy również każdego dnia dokładnie czyścić i dezynfekować poczekalnię i znajdujące się tam meble oraz stanowiska fryzjerskie (oparcia foteli, myjki oraz blaty). Każdy mebel, w szczególności te ze stanowiska pracy, powinny posiadać powierzchnię gładką i łatwą do umycia i zdezynfekowania. Gdy zauważymy zniszczoną powierzchnię mebli bądź ich niewłaściwą czystość, będzie to świadczyć o nieprofesjonalnym podejściu właściciela do kwestii utrzymania czystości i porządku w salonie. Nieestetyczny wygląd zniechęca do skorzystania z usług oraz stanowi potencjalne źródło dla mikroorganizmów chorobotwórczych.

 

Pamiętajmy też o podłodze, z której na bieżąco powinny być usuwane włosy, a po zakończonym dniu pracy należy ją umyć przy pomocy odpowiednich środków.

 

Jeśli w zakładzie jest ogólnodostępna toaleta, powinna być regularnie dezynfekowana. Nie można zapomnieć o bieżącym dezynfekowaniu klamek, włącznikach świateł, terminalach płatniczych oraz innych powierzchniach, z którymi klient miał kontakt, a na których pozostaje mnóstwo drobnoustrojów.

 

Zagrożenie stanowią również źle zabezpieczone odpady, np. jednorazowe rękawiczki, ostrza maszynek do golenia.

Czynniki biologiczne mogące stwarzać zagrożenie w zakładach fryzjerskich

WIRUSY

Czynnik/gatunek

Działanie
na człowieka

Przenoszenie

Profilaktyka

Wirus zapalenia wątroby typu B (HBV)

zapalenie wątroby - żółtaczka wszczepienna

bezpośrednie (zranienie zainfekowaną brzytwą, żyletką, nożyczkami), przez krew i inne płyny ustrojowe człowieka

 

- sterylizacja metodami fizycznymi,

- sterylizacja metodami chemicznymi:

- związki z aktywnym chlorem, aldehydy

  • wirus HBV nie jest wrażliwy na gotowanie i bardzo mało wrażliwy na promienie UV

- środki ochrony indywidualnej

- szczepienia HBV

Wirus zapalenia wątroby typu C (HCV)

przewlekłe zapalenie wątroby, prowadzące do marskości i raka wątroby

bezpośrednie (zranienie zainfekowaną brzytwą, żyletką, nożyczkami), przez krew i inne płyny ustrojowe człowieka

 

- sterylizacja metodami fizycznymi,

- sterylizacja metodami chemicznymi:

- związki z aktywnym chlorem, aldehydy,

- częściowa inaktywacja
w temp. 100oC/5 min. lub 60oC/10 h.

- środki ochrony indywidualnej,

-brak szczepienia HCV

Ludzki wirus upośledzenia odporności
(HIV-1,HIV-2)

Zespół nabytego upośledzenia odporności
- AIDS

bezpośrednie (zranienie zainfekowaną brzytwą, żyletką, nożyczkami), przez krew i inne płyny ustrojowe człowieka

 

- dezynfekcja metodami fizycznymi:

  • 56 oC/30 min

- sterylizacja metodami chemicznymi:

  • związki z aktywnym chlorem, alkohol etylowy, aldehydy

- wirus ginie poza organizmem ludzkim

- środki ochrony indywidualnej

Ludzkie Wirusy Papilloma (HPV)

Zmiany skórne (brodawki), rak szyjki macicy, nowotwory: pochwy, odbytu, prącia, nowotwory głowy i szyi

bezpośrednie -kontakt z naskórkiem (zakażone osoby) pośrednie – (ręczniki, narzędzia)

- sterylizacja metodami fizycznymi,

- sterylizacja metodami chemicznymi:

- związki z aktywnym chlorem, aldehydy

- środki ochrony indywidualnej

- szczepienia HPV

Wirus grypy

Zachorowanie na grypę

powietrzno-kropelkowe, kontakt (zakażone osoby),

pośrednie – (skażone przedmioty)

- dezynfekcja – związki
z aktywnym chlorem,

- środki ochrony indywidualnej

- szczepienia przeciw grypie

 

BAKTERIE

 

Czynnik/gatunek

Działanie
na człowieka

Przenoszenie

Profilaktyka

Clamydie/Chlamydia pneumoniae

Zapalenie krtani, oskrzeli, zatok przynosowych, zapalenie płuc

powietrzno-kropelkowe

-sterylizacja metodami fizycznymi:

  • ciepłem wilgotnym - autoklawowanie: 121 oC/15 min
  • sterylizacja metodami chemicznymi:
  • związki z aktywnym chlorem, alkohol etylowy, aldehydy

- środki ochrony indywidualnej

Gronkowiec złocisty/

Staphylococcus aureus

 

Gronkowiec skórny/

Staphylococcus aureus

alergie skórne, stany zapalne błon śluzowych, zatrucia pokarmowe, zapalenie mieszka włosowego, czyraki

powietrzno-kropelkowe,

powietrzno-pyłowe,

bezpośrednio

przez zainfekowany sprzęt

(grzebienie, nożyczki,

maszynki do golenia,

brzytwy)

- sterylizacja metodami fizycznymi:

  • ciepłem wilgotnym - autoklawowanie: 121 oC/15 min

- sterylizacja metodami chemicznymi:

  • związki z aktywnym chlorem, alkohol etylowy, aldehydy

- środki ochrony indywidualnej,

stosowanie utleniających mydeł zapobiegających alkalizacji skóry

Paciorkowiec ropotwórczy/

Streptococcus pyogenes

zakażenia ropne skóry i tkanki podskórnej (róża)

powietrzno-kropelkowe, bezpośrednio przez zainfekowany sprzęt (grzebienie, nożyczki, brzytwy, maszynki do golenia)

- sterylizacja metodami fizycznymi:

  • ciepłem wilgotnym - autoklawowanie: 121 oC/15 min

- sterylizacja metodami chemicznymi:

  • związki z aktywnym chlorem, alkohol etylowy, aldehydy

- środki ochrony indywidualnej

 

GRZYBY

Czynnik/gatunek

Działanie
na człowieka

Przenoszenie

Profilaktyka

Dermatofity/

Epidermophyton floccosum

grzybice paznokci (nadmierne rogowacenie, łamliwość, zgrubienia, przebarwienia)

bezpośrednie (zakażone osoby, ręczniki, narzędzia)

- sterylizacja metodami fizycznymi:

  • ciepłem wilgotnym - autoklawowanie: 121 oC/15 min
  • sterylizacja metodami chemicznymi:
  • związki z aktywnym chlorem, alkohol etylowy, aldehydy

- środki ochrony indywidualnej

profilaktyczne stosowanie mydeł i zasypek z dodatkiem środków przeciwgrzybiczych

Dermatofity/

Trichophyton spp.

grzybica strzygąca owłosionej skóry głowy, grzybica powierzchniowa i głęboka skóry gładkiej i owłosionej, grzybica paznokci

bezpośrednie (zakażone osoby, ręczniki, narzędzia)

- sterylizacja metodami fizycznymi:

  • ciepłem wilgotnym - autoklawowanie: 121 oC/15 min
  • sterylizacja metodami chemicznymi:
  • związki z aktywnym chlorem, alkohol etylowy, aldehydy

- środki ochrony indywidualnej

profilaktyczne stosowanie mydeł i zasypek z dodatkiem środków przeciwgrzybiczych

 

PASOŻYTY

Czynnik/gatunek

Działanie
na człowieka

Przenoszenie

Profilaktyka

świerzbowiec ludzki/

Sarcoptes scabiei

Choroba
  -świerzb

bezpośrednie (zakażone osoby, ręczniki, przedmioty)

- sterylizacja metodami fizycznymi:

  • ciepłem wilgotnym: 121 oC/15 min

- sterylizacja metodami chemicznymi:

  • związki z aktywnym chlorem, alkohol etylowy, aldehydy

- środki ochrony indywidualnej

wesz głowowa ludzka/

Pediculus humanus capitis

Infekcje owłosionej skóry głowy, wszawica

bezpośrednie (zakażone osoby, ręczniki, przedmioty)

- sterylizacja metodami fizycznymi:

  • ciepłem wilgotnym - autoklawowanie: 121 oC/15 min
  • sterylizacja metodami chemicznymi:
  • związki z aktywnym chlorem, alkohol etylowy, aldehydy

- środki ochrony indywidualnej

 

Ochrona przed szkodliwymi czynnikami bio­logicznymi w zakładach fryzjerskich polega na przestrzeganiu podstawowych zasad:

  • higieny miejsca pracy,
  • higieny osobistej personelu,
  • prawidłowych zasad postępowania ze sprzę­tem i wyposażeniem.
Osoba wykonująca usługę

Kolejną rzeczą na jaką należy zwrócić uwagę jest wygląd osoby wykonującej usługi. Powinna ona posiadać czystą odzież roboczą pozbawioną jakiejkolwiek galanterii, krótkie, obcięte i zaokrąglone paznokcie niepokryte lakierem oraz ręce pozbawione biżuterii.

 

W zawodzie fryzjera dłonie stanowią naj­ważniejszą drogę przenoszenia szkodliwych czynników biologicznych. Higiena rąk odgrywa istotną rolę w zapobieganiu zakażeniom pracowników. Przed i po wszystkich zabiegach fryzjerskich ręce należy myć wodą i mydłem oraz ewentualnie dezynfekować, ponieważ mycie rąk jest jedną z podstawowych praktyk, która w sposób prosty ogranicza transmisje bakterii. Stanowisko do mycia rąk powinno być wyposażone w dozownik mydła w płynie, dozownik ze środkiem dezynfekcyjnym oraz zasobnik z ręcznikami jednorazowego użytku.

 

W trakcie wykonywania takich czynności jak mycie czy farbowanie włosów zalecane jest stosowanie jednorazowych rękawic ochronnych. Zużyte rękawice powinny być gromadzone w odpowiednich, oznakowanych pojemnikach.

 

Wszelkie skaleczenia, zadrapania oraz pęknięcia skóry muszą być odpowiednio zabezpieczone opatrunkiem wodoodpornym. Niezabezpieczone uszkodzenia skóry mogą stanowić wrota dla szkodliwych czynników biologicznych, prowadzące do zakażenia.

Środki ochrony indywidualnej fryzjera i klienta

Do środków ochrony osobistej należą maseczki ochronne, okulary ochronne, przyłbice, a także jednorazowe fartuchy ochronne, rękawiczki. Wyposażenie salonu w tego typu akcesoria zmniejsza prawdopodobieństwo zachorowania na choroby układu oddechowego oraz inne choroby zakaźne.

 

Dobór środków ochrony klienta i fryzjera zależy od rodzaju wykonywanego zabiegu. W przypadku, gdy usługa fryzjerska składa się z kilku zabiegów to środki ochrony stosowane w trakcie pracy również kilkukrotnie ulegają zmianie.

Bielizna fryzjerska

Narażenie na czynniki biologiczne może nastąpić również podczas kontaktu z bielizną fryzjerską (ręcznikami i pelerynkami), która używana jest w trakcie świadczenia usług. W przypadku bielizny jednorazowej np. ręcznik papierowy, kołnierzyk powinna ona być wyrzucana po każdym kliencie, zaś bielizna wielokrotnego użytku (np. ręcznik, pelerynka) powinna być czysta i używana jednokrotnie. Po wykorzystaniu powinna trafić do pojemnika na brudną bieliznę, a następnie być wyprana w proszku o właściwościach dezynfekcyjnych.

 

W przypadku zanieczyszczenia krwią bielizny wielorazowego użytku należy ją zdezynfekować, a następnie dokładnie uprać z dodatkiem detergentu, w wysokiej temperaturze. Bieliznę jednorazowego użytku zanieczyszczoną krwią należy traktować jak odpady niebezpieczne.

Narzędzia pracy

Narzędzia przeznaczone do użytku w salonie powinny być czyste, dezynfekowane bądź sterylizowane i przechowywane w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem lub uszkodzeniem. Niedopuszczalne jest wykonywanie zabiegów brudnym i niesprawnym technicznie sprzętem. Narzędzia mające kontakt z głową klienta mogą stanowić wektor dla bakterii i wirusów podczas przypadkowego zranienia.

 

Narzędzia lub ich części, które miały kontakt z krwią (np. w trakcie skaleczenia) należy poddać procesom dezynfekcji i sterylizacji. Narzędzia jednorazowego użytku (np. ostrza golarek), które miały kontakt z krwią lub wydzielinami człowieka (potem, śliną) należy gromadzić w odpowiednio oznakowanych, zamykanych pojemnikach i traktować jak odpady niebezpieczne.

 

Narzędzia wykonane z materiałów uniemożliwiających poddanie ich sterylizacji, dezynfekuje się przy użyciu dopuszczonych do obrotu odpowiednich produktów biobójczych.

 

 Dla właściwej skuteczności prowadzonych zabiegów dezynfekcji powierzchni i użytkowanych narzędzi (niewymagających sterylizacji) należy stosować produkty biobójcze o szerokim spektrum działania: antybakteryjnym, wirusobójczym, prątkobójczym oraz grzybobójczym. Nie należy też zapominać, że produkty biobójcze powinny mieć także zastosowanie w dezynfekcji rąk personelu oraz klientów korzystających z tych świadczeń.

 

Dobór stosowanego produktu biobójczego powinien także uwzględniać materiał z jakiego wykonano dezynfekowane powierzchnie robocze oraz stosowane w świadczonych usługach urządzenia, tj. narzędzia wykonane z metalu, szkła, porcelany, tworzyw sztucznych i gumy. Produkt biobójczy (lub jego roztwór użytkowy) nie powinien powodować ich korozji i uszkodzeń.

 

O skutecznej dezynfekcji decydować będzie także właściwe użycie stosowanych preparatów dezynfekujących, wskazane przez ich producenta/importera na etykiecie lub dołączonej do produktu instrukcji ich użycia, m. in. miejsce i sposób zastosowania oraz czas użycia niezbędny z neutralizacji patogenów chorobotwórczych.

Dezynfekcja i sterylizacja

Dezynfekcja to proces polegający na zniszczeniu lub usunięciu drobnoustrojów do poziomu bezpiecznego dla człowieka. W dezynfekcji wykorzystuje się metody fizyczne i chemiczne.

 

W salonach fryzjerskich powszechnie są stosowane związki chemiczne, skutecznie zwalczające bakterie, wirusy i grzyby. Związki te są wykorzystywane do dezynfekcji narzędzi, urządzeń oraz powierzchni. W Polsce do dezynfekcji powinno się stosować wyłącznie preparaty dopuszczone do obrotu.

 

W grupie fizycznych metod dezynfekcji stosuje się metody termiczne i nietermiczne (filtracja lub promieniowanie UV). Metody termiczne wykorzystują gorącą wodę (80-100 oC) lub parę wodną. Metoda ta zalecana jest do dezynfekcji bielizny.

 

Sterylizacja to proces, w wyniku którego zostają zniszczone wszystkie drobnoustroje, zarówno ich formy wegetatywne, jak i zarodniki. W salonach fryzjerskich do wyjaławiania narzędzi najczęściej jest stosowana sterylizacja ciepłym wilgotnym powietrzem. Ta szybka, nietoksyczna, skuteczna i ekonomiczna metoda polega na zastosowaniu nasyconej pary wodnej.

Skuteczność produktu biobójczego

Produkty biobójcze to mieszaniny chemiczne, których bezpieczeństwo i skuteczność użycia określają przepisy prawa unijnego. Do ich produkcji powinny być używane znane i zbadane substancje aktywne, które w odpowiednim stężeniu i właściwie aplikowane (czas i miejsce) gwarantują pożądane spektrum działania. Zgodnie z przepisami na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są udostępniane na rynku i stosowane produkty biobójcze, na które zostało wydane pozwolenie albo zezwolenie na handel równoległy lub pozwolenie na ich obrót.

 

O tym, czy mamy do czynienia ze skutecznym produktem biobójczym świadczy m. in. nr pozwolenia umieszczony na jego opakowaniu, nadawany przede wszystkim przez Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych oraz Produktów Biobójczych. Mamy wówczas pewność – jako ich użytkownicy – że produkt biobójczy, na którym widnieje nr pozwolenia jest zweryfikowany co do zastosowanych substancji czynnych, skuteczności deklarowanych właściwości biobójczych, zakresu i celowości ich działania i co bardzo ważne bezpieczeństwa jego użycia.

Wykaz produktów biobójczych

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o produktach biobójczych, produkty biobójcze udostępniane na rynku i stosowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają wpisowi do Wykazu Produktów Biobójczych. Wykaz Produktów Biobójczych zawiera:

  1. nazwę produktu biobójczego;
  2. imię i nazwisko oraz adres albo nazwę (firmę) oraz adres siedziby podmiotu odpowiedzialnego lub posiadacza pozwolenia albo zezwolenia na handel równoległy;
  3. imię i nazwisko oraz adres albo nazwę (firmę) oraz adres siedziby wytwórcy produktu biobójczego;
  4. nazwę chemiczną substancji czynnej lub substancji czynnych lub inną pozwalającą na ustalenie tożsamości substancji czynnej oraz jeżeli są dostępne, jej numer WE i numer CAS oraz określenie jej zawartości w produkcie biobójczym w jednostkach metrycznych;
  5. grupę produktową;
  6. postać użytkową produktu biobójczego i jego przeznaczenie;
  7. zakres i warunki obrotu produktem biobójczym lub opis jego zastosowania;
  8. rodzaj opakowania;
  9. treść oznakowania opakowania produktu biobójczego w języku polskim;
  10. okres ważności produktu biobójczego;
  11. numer pozwolenia, zezwolenia na handel równoległy albo pozwolenia na obrót oraz datę ich wydania i termin ważności.

 

Wykaz Produktów Biobójczych prowadzi Prezes Urzędu, który dokonuje wpisów i zmian wpisów w Wykazie na podstawie ostatecznych decyzji administracyjnych. Obecnie Wykaz Produktów Biobójczych, który jest prowadzony w Urzędzie obejmuje produkty, które otrzymały pozwolenie na obrót zgodnie z art. 16 ustawy o produktach biobójczych (czyli wg procedury narodowej) oraz produkty, na które wydano pozwolenie na udostępnianie na rynku i stosowanie zgodnie z procedurami ujętymi w rozporządzeniu nr 528/2012, tzw. procedurami europejskimi.

 

Wykaz Produktów Biobójczych publikowany jest na stronie Urzędu w Biuletynie Informacji Publicznej. Prezes Urzędu aktualizuje Wykaz Produktów Biobójczych, co najmniej raz w miesiącu.

 

Jedną z ww. europejskich procedur rejestracyjnych jest procedura prowadząca do wydania pozwolenia unijnego, ważnego we wszystkich państwach EU. Informacji o produktach biobójczych, które uzyskały taki rodzaj pozwolenia należy szukać jedynie w wyszukiwarce pozwoleń zamieszczonej na stronie Europejskiej Agencji Chemikaliów (https://echa.europa.eu/pl/information-on-chemicals/biocidal-products), która umożliwia uzyskanie informacji o pozwoleniach wydanych zgodnie z tzw. procedurami europejskim opisanymi w rozporządzeniu nr 528/2012

Kosmetyki używane w zakładach fryzjerskich

Podczas usług świadczonych w zakładach fryzjerskich (strzyżenia, golenia, układania włosów) stosowane są często produkty kosmetyczne, mające kontakt z włosami i skórą klienta.

 

 

Kosmetyki mogą być jednorazowe (np. farby do włosów) lub wielokrotnego stosowania (szampony, odżywki, balsamy, wody kolońskie i toaletowe oraz lakiery, olejki, pasty, żele i pomady do stylizacji fryzury lub brody).

 

Bez względu na ich przeznaczenie/funkcję oraz miejsce aplikacji wszystkie kosmetyki używane w zakładzie fryzjerskim powinny być bezpieczne dla zdrowia klientów.

 

Ocena tego, czy nabyte na rynku kosmetyki spełniają te wymogi spoczywa przede wszystkim na personelu zakładu, który stosuje je w świadczonych usługach. Może to również zweryfikować sam klient zanim kosmetyk zostanie użyty.

Jak możemy ocenić, czy kosmetyk jest bezpieczny?

Kosmetyki używane w zakładzie fryzjerskim należy przechowywać w oryginalnych i prawidłowo oznakowanych opakowaniach, a informacje tam zawarte powinny być zrozumiałe i czytelne! Opakowania kosmetyków nie mogą być uszkodzone mechanicznie ani zniekształcone (wydęcie wieczka lub denka może świadczyć o bombażu mikrobiologicznym lub chemicznym masy kosmetycznej).
 

Personel zakładu fryzjerskiego powinien:

- kupować na rynku i stosować jedynie kosmetyki spełniające wymogi europejskiego prawa kosmetycznego,

- przechowywać je w warunkach określonych przez ich producenta na opakowaniu lub wg środków ostrożności określonych w postaci dodatkowej ulotki/instrukcji (np. poza środowiskiem wilgotnym, wysokimi temperaturami oraz światłem słonecznym (UV), czyli czynnikami sprzyjającymi rozwarstwieniu masy kosmetycznej i rozwojowi drobnoustrojów chorobotwórczych),

- stosować kosmetyk zgodnie z jego funkcją, terminem trwałości oraz w miejscach aplikacji określonych przez producenta (informacje w oznakowaniu oraz dołączonych instrukcjach bezpiecznego i profesjonalnego użycia),

- w przypadku używania danego kosmetyku u więcej niż jednego klienta - aplikować go w sposób uniemożliwiający zanieczyszczenie pozostałej masy kosmetycznej przez czynniki chorobotwórcze obecne na skórze i włosach dotychczasowych klientów, np. grzybica skóry gładkiej (wywoływanej np. przez drożdżaki), bakterie ropotwórcze (np. gronkowiec złocisty, paciorkowiec), łupież, czy wirusy (np. HPV).

Oznakowanie kosmetyków

O bezpieczeństwie kosmetyków decyduje m.in. ich właściwe oznakowanie. Zgodnie z przepisami obowiązkowymi elementami, jakie powinny się znaleźć się na pojemnikach i opakowaniach zewnętrznych kosmetyków, w postaci informacji nieusuwalnych, łatwych do odczytania i widocznych, są:

 

1) dane osoby odpowiedzialnej za jego bezpieczeństwo (w tym jej nazwa i adres, np. producenta, importera lub dystrybutora mających swoją siedzibę na terenie Unii Europejskiej); w przypadku kosmetyków importowanych podaje się też nazwę kraju pochodzenia;

 

   2) nominalna zawartość w momencie pakownia wyrażona w jednostkach masy lub objętości;

 

3) data jego minimalnej trwałości, do której zachowuje w pełni swoje pierwotne właściwości, poprzez jednoznaczne i trwałe wskazanie na pakowaniu/etykiecie:

 

  • miesiąca i roku lub dnia, miesiąca i roku, do których można bezpiecznie go używać
    (datę lub informacje o jej umiejscowieniu na opakowaniu poprzedza symbol Obraz zawierający czarne i białe
Opis wygenerowany automatycznie przy niskim poziomie pewności lub zwrot „najlepiej zużyć przed końcem”),
  • w przypadku kosmetyków o minimalnej trwałości powyżej 30 miesięcy, wskazanie daty nie jest obowiązkowe (choć możliwe) i wówczas na opakowaniu umieszczany jest symbol Obraz zawierający czarne, ciemność
Opis wygenerowany automatycznie
    (tzw. znak PAO - Period After Opening) z podaniem okresu (w miesiącach lub latach) w jakim po otwarciu opakowania (pojemnika) produkt może być bezpiecznie użyty przez konsumenta, np. (6 lub 12 miesięcy - PAO-Period-After-Opening-Symbol - Kosmetyki naturalne Resibo  lub  Obraz zawierający szkic, rysowanie, Czcionka, logo
Opis wygenerowany automatycznie ),

 

4) szczególne środki ostrożności (w języku polskim), jakich należy przestrzegać podczas ich stosowania, w tym ich profesjonalnego użycia, np. jakie substancje mogą być zawarte w kosmetyku tylko z zachowaniem określonego ostrzeżenia lub pochodzące od producenta instrukcje ich bezpiecznego użycia lub zalecenia stosowania środków ochrony skóry lub oczu w związku z możliwym niekorzystnym oddziaływaniem konkretnych substancji chemicznych (np. zalecenie użycia dołączonych rękawiczek przy użyciu farb do włosów);

 

Informacje te podaje się w języku polskim w celu właściwego i bezpiecznego użycia danego kosmetyku (tak przez użytkownika końcowego, jak i dla produktów kosmetycznych do stosowania profesjonalnego, np. używanych przez personel zakładu fryzjerskiego).

 

Jeżeli ze względów praktycznych (za mało miejsca na opakowaniu kosmetyku) nie jest możliwe zamieszczenie informacji dot. szczególnych środków ostrożności:

  • informacje te umieszcza się na załączonej lub doczepionej ulotce (np. instrukcja użycia farby do włosów), etykiecie, taśmie, metce lub karcie;
  • jeżeli to możliwe odniesienie (odesłanie) do tych informacji podaje się na pojemniku lub opakowaniu zewnętrznym w postaci informacji skróconej lub symbolu   Obraz zawierający szkic, rysowanie, clipart, design
Opis wygenerowany automatycznie                      

 

5) numer partii produktu lub oznaczenia pozwalające na identyfikację produktu kosmetycznego (np. informacje zakodowane w kodzie EAN lub QR, m. in. o przeznaczeniu na rynek danego kraju, oznaczenie podmiotu wprowadzającego do obrotu, data produkcji, nr partii);

 

6) funkcja produktu w języku polskim (np. odżywka do włosów, olejek do brody, pasta do układania fryzury), o ile jednoznacznie nie wynika ona z jego prezentacji (zdjęcia, grafiki i symbole umieszczone na opakowaniu kosmetyku mogą wskazywać na jego przeznaczenie i miejsce aplikacji);

 

7)  wykaz składników, jakie kosmetyk zawiera (substancje chemiczne), poprzedzony jest określeniem
 ingredients; nazwy składników podaje się w porządku malejącym, wg masy w momencie ich dodawania do produktu kosmetycznego, składniki mają nazwy zgodne z Międzynarodowym Nazewnictwie Składników Kosmetycznych (Internatoinal Nomenclature of Cosmetic Ingredients – INCI), dzięki czemu w całej Unii Europejskiej wszystkie surowce kosmetyczne nazywają się dokładnie tak samo).

 

Znajomość składników zawartych w danym kosmetyku jest istotna dla użytkowników (klientów zakładu, w którym są stosowane), którzy mogą być uczuleni na daną substancję chemiczną lub w przypadku takiego działania niepożądanego pozwoli to wytypować czynnik alergizujący i przyspieszy leczenie osoby poszkodowanej.

Podsumowanie

Powyżej przedstawione praktyki, prezentują właściwy i bezpieczny sposób świadczenia usług fryzjerskich. Każdego klienta powinno traktować się jako osobę potencjalnie zakażoną chorobą zakaźną, wobec czego zachowanie czystości w tym przypadku jest jak najbardziej wskazane. Wszelkiego rodzaju wydzieliny ludzkie bądź płyny ustrojowe stanowią potencjalne ryzyko zakażenia chorobą zakaźną. Wobec zaistniałej sytuacji zasadnym jest zachowanie bezpieczeństwa i podstawowych zasad higieny.

 

Niewłaściwym jest, aby klient mający ropiejące rany i sączące się zmiany skórne głowy, korzystał z usług fryzjerskich. Taka sama sytuacja dotyczy wszy czy pcheł. W powyższych przypadkach świadczący usługi ma prawo odmówić wykonania zabiegu w trosce o własne bezpieczeństwo. Ponadto fryzjer nie powinien przystępować do pracy, gdy na rękach posiada sączące się rany lub niewłaściwie zabezpieczone urazy.

 

Jeśli podczas wizyty w zakładzie zauważysz jakieś nieprawidłowości, zgłoś swoje wątpliwości do Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej właściwej terenowo dla miejsca działalności salonu, z którego korzystasz.

Materiały
{"register":{"columns":[]}}