Polska w Nigerii

Na terenie całego kraju występuje zagrożenie napadami rabunkowymi. Nie można też wykluczyć ataków terrorystycznych. Swobodne przemieszczanie się po terytorium kraju może być utrudnione przez służby porządkowe, zatrzymujące przejezdnych i żądające bezpodstawnych opłat. Odradza się samotnych podróży i podróży po zmroku. Policja i inne służby często nie mają możliwości udzielenia pomocy w razie kradzieży.

W związku z brakiem polskiej placówki, możliwość udzielenia bezpośredniej pomocy konsularnej obywatelom polskim może być ograniczona. Zgodnie z prawem UE, obywatele polscy przebywający w państwach trzecich (poza UE), w których nie ma polskiej placówki, uprawnieni są do pomocy dyplomatycznej i konsularnej państw członkowskich UE posiadających w danym kraju placówkę, na takich samych warunkach, na jakich państwa te pomagają swoim obywatelom. W celu nawiązania kontaktu z placówką państwa członkowskiego UE, zachęcamy do korzystania z wyszukiwarki na stronie Komisji Europejskiej.

1. Na jakim dokumencie podróży można przekroczyć granicę?

• Paszport TAK
• Paszport tymczasowy NIE
• Dowód osobisty NIE

2. Jaka jest wymagana minimalna ważność dokumentu podróży?

Paszport musi być ważny przez minimum sześć miesięcy.

3. Czy trzeba wyrobić wizę?

Tak. W celu wyrobienia wizy należy złożyć: wypełnioną aplikację wizową, jedno zdjęcie paszportowe, list zapraszający, list sponsorski, bądź zaświadczenie z banku, zaświadczenie o odbyciu wymaganych szczepień (tzw. żółta książeczka), potwierdzenie ubezpieczenia, kopię potwierdzenia wniesienia opłaty za wizę.

4. Czy są inne, dodatkowe wymogi dotyczące wjazdu?

Zaleca się posiadanie międzynarodowej książeczki szczepień m.in. przeciwko żółtej febrze.

5. Czy jest wymagana pisemna zgoda rodziców/opiekunów prawnych na podróż dziecka z osobą trzecią?

Wymaga się pisemnej, poświadczonej notarialnie zgody rodziców/opiekunów prawnych na podróż dziecka z osobą trzecią.

6. Zasady pobytu

Wizy wydawane są na okres do 90 dni. W razie chęci przedłużenia pobytu należy udać się do urzędu w Monrovii pod adresem: Gbarngaye’s Town, 24th Street, Sinkor i złożyć wniosek o przedłużenie pobytu o  maksymalnie 60 dni.

Zagraniczne ubezpieczenia mogą nie być honorowane; należy skonsultować się z ubezpieczycielem. Zaleca się wykupienie kompleksowej polisy ubezpieczeniowej pokrywającej koszty leczenia, hospitalizacji i transportu medycznego.

Występują znaczne zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne, głównie malarią różnego typu, cholerą, tyfusem, żółtą febrą, wirusowym zapaleniem opon mózgowych, żółtaczką A i B, AIDS i wieloma chorobami tropikalnymi (stopień ryzyka może być bardzo różny, w zależności od miejsca i warunków, w jakich się przebywa). Należy ściśle przestrzegać zaleceń sanitarnych obowiązujących w tropiku. W sprawie szczegółowej i aktualnej informacji dotyczącej szczepień należy kontaktować się z wojewódzka stacją sanitarno-epidemiologiczną lub specjalistą ds. medycyny tropikalnej.

Dostęp do opieki lekarskiej na poziomie zbliżonym do europejskiego jest praktycznie niemożliwy. Zakres usług medycznych jest ograniczony, a poważniejsze zabiegi, zwłaszcza wymagające specjalistycznej aparatury, trzeba wykonywać poza Liberią. Nie zaleca się kąpieli w stałych zbiornikach wodnych z powodu znacznego ryzyka zachorowania na bilharcjozę.

Po Liberii można podróżować praktycznie tylko samochodem terenowym z napędem na cztery koła. Po wieloletniej wojnie domowej nadal trwa odbudowa podstawowej infrastruktury kraju. Prowadzenie pojazdów samemu nie jest zalecane. Podróżowanie w okresie pory deszczowej może być bardzo trudne, a czasami wręcz niemożliwe. Okresowo może brakować paliwa.

Restrykcje celne nie odbiegają od powszechnie przyjętych standardów. Stosowanie przepisów przez miejscowe władze może być jednak nieprzewidywalne. Warto zwrócić się do ambasady Liberii wydającej wizę z pytaniem o aktualnie obowiązującą praktykę.

Konsekwencje naruszenia prawa w Liberii mogą być bardzo dotkliwe, a z uwagi na inercję systemu wymiaru sprawiedliwości już samo podejrzenie o popełnienie przestępstwa może prowadzić do niezwykle trudnych sytuacji. Posiadanie narkotyków jest ścigane i surowo karane. Zakazane jest wykonywanie zdjęć obiektów wojskowych, rządowych i strategicznych oraz na obszarach zastrzeżonych. Zakazane jest również noszenie ubiorów podobnych do mundurów wojskowych i policyjnych (należy unikać nawet koszulek i spodni typu moro). Należy zawsze mieć ze sobą co najmniej fotokopię paszportu i miejscowej wizy w celu wylegitymowania się lokalnym władzom. W przypadku zatrzymania lub aresztowania należy domagać się powiadomienia o tym fakcie konsula.

Homoseksualizm jest nielegalny. Akty seksualne między osobami tej samej płci są zagrożone karą grzywny i pozbawienia wolności.

Dolary amerykańskie można wymienić w każdym banku; często traktowane są one jako równorzędny środek płatniczy.

 

---

Ministerstwo Spraw Zagranicznych dokłada wszelkich starań, aby informacje dla podróżujących publikowane na stronach MSZ były rzetelne, wyczerpujące i aktualne. Jednocześnie podkreślamy, że publikowane przez MSZ treści należy traktować wyłącznie jako rekomendacje, które nie mogą stanowić podstawy do jakichkolwiek roszczeń. Należy pamiętać, że MSZ nie ma prawnych możliwości zakazania wyjazdu do jakiegokolwiek państwa.