Polska w Egipcie

Sudan jest państwem w okresie transformacji ustrojowej, rządzonym przez wojsko. W Darfurze regularnie dochodzi do starć zbrojnych pomiędzy rebeliantami a siłami rządowymi. Zwiększyło się zagrożenie przestępczością pospolitą.

Ambasada RP w Chartumie nie prowadzi na obecnym etapie czynności konsularnych, dlatego możliwość udzielenia bezpośredniej pomocy konsularnej obywatelom polskim może być ograniczona. Do 2025 roku za sprawy konsularne formalnie odpowiada Wydział Konsularny Ambasady RP w Kairze. Zgodnie z prawem UE, obywatele polscy przebywający w państwach trzecich (poza UE), w których nie ma polskiej placówki, uprawnieni są do pomocy dyplomatycznej i konsularnej państw członkowskich UE posiadających w danym kraju placówkę, na takich samych warunkach, na jakich państwa te pomagają swoim obywatelom. W celu nawiązania kontaktu z placówką państwa członkowskiego UE, zachęcamy do korzystania z wyszukiwarki na stronie Komisji Europejskiej.

1. Na jakim dokumencie podróży można przekroczyć granicę?

• Paszport: TAK
• Dowód osobisty: NIE

2. Jaka jest wymagana minimalna ważność dokumentu podróży?

Paszport: 6 miesięcy od planowanej daty powrotu z Sudanu.

W przypadku zagubienia paszportu, należy zgłosić się do wybranej placówki konsularnej UE w Chartumie z wnioskiem o tymczasowy dokument podróży ETD (Emergency Travel Document). 

3. Czy trzeba wyrobić wizę?

Między Polską a Sudanem obowiązuje ruch wizowy. O wizę można ubiegać się w Ambasadzie Republiki Sudanu w Berlinie lub w sudańskich urzędach konsularnych w innych krajach (w tym w Ambasadzie Republiki Sudanu w Kairze oraz w Konsulacie Republiki Sudanu w Asuanie). 

Nie ma możliwości uzyskania przez obywateli RP wizy na lotnisku w Chartumie ad hoc po przylocie. W celu uzyskania wizy na lotnisku procedurę wizową powinien wszcząć wyprzedzająco hotel, obywatel lub rezydent Sudanu. 

Wiza udzielana jest na 30 dni. Można uzyskać przedłużenie wizy pobytowej.

Posiadanie wizy izraelskiej uniemożliwia wizy sudańskiej.

Aby uzyskać wizę z prawem do pracy lub w celu podjęcia nauki albo stażu, należy do wniosku wizowego dołączyć pismo z instytucji oferującej zatrudnienie lub stosowny dokument z uczelni sudańskiej. Od przyjeżdżających do Sudanu (z wyjątkiem posiadaczy paszportów dyplomatycznych) pobierana jest „opłata rejestracyjna” w wys. 12000 SDG. Należy ją uiścić w ciągu 3 dni od wjazdu na teren kraju; ewentualnie przy wyjeździe o ile cudzoziemiec nie przedłużył pobytu ponad okres obowiązywania wizy. Kara za takie przedłużenie jest naliczania w wys. 6000 SDG za każdy dzień.    

4. Czy są inne, dodatkowe wymogi dotyczące wjazdu?

Brak wymogów wjazdowych związanych z COVID-19.

5. Czy jest wymagana pisemna zgoda rodziców/opiekunów prawnych na podróż dziecka z osobą trzecią?

Tak, wymagana jest pisemna zgoda rodziców/opiekunów prawnych na podróż dziecka z osobą trzecią.

6. Zasady pobytu 

Istnieje obowiązek meldunkowy (w ciągu 3 dni od przyjazdu). Formalności można dopełnić indywidualnie, przez administrację hotelową lub właściciela kwatery prywatnej.

Ubezpieczenia osobowe nie są obowiązkowe, jednakże zaleca się wykupienie stosownej polisy pokrywającej koszty leczenia oraz transportu medycznego.

Na dużą skalę występują zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne, ale nie ma obowiązku profilaktycznych szczepień. W sprawie szczegółowej i aktualnej informacji dotyczącej szczepień należy kontaktować się z wojewódzką stacją sanitarno-epidemiologiczną lub specjalistą ds. medycyny tropikalnej.

Powszechne są febra i malaria, a ostatnio zwłaszcza denga. Z tego też względu niektóre kraje regionu od osób przyjeżdżających z Sudanu wymagają okazywania książeczki szczepień, szczególnie przeciwko żółtej febrze. Z uwagi na skalę zagrożeń epidemiologicznych i częste w tym kraju zatrucia pokarmowe należy ściśle przestrzegać zasad higieny, spożywać produkty tylko wiadomego pochodzenia oraz pić wodę oryginalnie butelkowaną bądź przegotowaną.

Nieubezpieczony turysta może w razie potrzeby skorzystać nieodpłatnie z publicznej służby zdrowia, należy jednak pamiętać, iż standard usług szpitali i przychodni jest bardzo niski. Poza Chartumem brakuje w nich podstawowych leków i fachowej kadry medycznej. Nieliczne w Sudanie szpitale prywatne świadczą usługi na lepszym poziomie, lecz ich ceny są wysokie.

Przemieszczanie się po kraju wymaga pozwolenia na podróżowanie, które wydawane jest przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. Z uwagi na stopień zagrożenia odradza się podróże poza stolicę. Szczególnie niebezpieczne są tereny Darfuru, który jest terenem waśni plemiennych, Płd. Kordofanu oraz okolic granicznych z Sudanem Południowym.

W kraju istnieje wystarczająca sieć połączeń autobusowych i lotniczych, zwłaszcza z Chartumu. Należy jednak mieć na uwadze, że od kwietnia 2010 r. wszystkie zarejestrowane w Sudanie linie lotnicze z powodu dużej wypadkowości znalazły się na europejskiej czarnej liście linii lotniczych. Rozwija się baza hotelowa. W stolicy kraju jest wiele hoteli o różnym standardzie i cenie. Wzrasta liczba hoteli o wyższym standardzie.

Honorowane jest międzynarodowe prawo jazdy.

Regulacje celne zawierają wiele rygorystycznych przepisów dotyczących przywożenia lub wywożenia rzeczy do użytku osobistego. Należy pamiętać, aby w deklaracji celnej zgłaszać wwożone przedmioty o znacznej wartości. Zakazane jest posiadanie i wywóz wyrobów z kości słoniowej. Od niedawna obowiązuje podatek VAT, chociaż odzyskanie go przy wyjeździe może być dla cudzoziemca uciążliwe ze względu na opieszałość urzędów.

Obowiązuje całkowity zakaz przywozu i spożywania alkoholu. Naruszenie obowiązującej w Sudanie prohibicji pociąga za sobą karę grzywny i może wywołać negatywne reakcje Sudańczyków. Za próbę przemytu narkotyków grozi kara śmierci. Zniesiono natomiast restrykcyjne przepisy dotyczące wwozu i wywozu dewiz oraz obrotu nimi. Waluty zachodnie można obecnie swobodnie wymieniać w kantorach prywatnych i bankach (nie ma obowiązku okazywania paszportu). Przestał także obowiązywać wymóg uzyskiwania zgody Ministerstwa Informacji na fotografowanie w miejscach publicznych. Należy jednak zachować szczególną ostrożność gdyż nadal obowiązuje zakaz wykonywania zdjęć obiektów mających znaczenie dla obronności kraju (budynki rządowe, obiekty wojskowe, węzły i główne szlaki komunikacyjne oraz mosty). Nie ma możliwości dokonywania transakcji za pomocą karty płatniczej lub czeku podróżnego.

Homoseksualizm jest nielegalny. Akty seksualne między osobami tej samej płci są zagrożone karami cielesnymi, pozbawienia wolności. W przypadku recydywy dożywotnim pozbawieniem wolności oraz karą śmierci.

W Sudanie nie należy nosić krótkich spódnic, szortów i strojów plażowych. Niewłaściwe jest również noszenie krótkich spodni przez mężczyzn. Kobiety powinny mieć ubranie zakrywające ramiona i nogi do kolan. Należy też mieć na uwadze, iż kobiety bez towarzystwa mężczyzn narażone mogą być na zaczepki ludności miejscowej. Źle jest postrzegana kobieta paląca papierosy w miejscach publicznych, a zwłaszcza na ulicy. Z uwagi na napiętą sytuację polityczną odradza się podejmowanie wszelkich dyskusji i polemik mogących wywołać emocje.

Dużą uciążliwością może być dla turystów klimat. Sudan jest najgorętszym krajem Afryki, nawet zimą temperatura wynosi tam ponad 35 st. C.

Piątek jest dniem wolnym od pracy.

W dni robocze urzędy czynne są w godzinach 8.00-15.00.

Większość sklepów otwarta jest przez 7 dni w tygodniu, a oferowane w nich towary pochodzą głównie z importu i są stosunkowo drogie. Dotyczy to nie tylko towarów luksusowych, lecz również podstawowych produktów spożywczych, które nierzadko kosztują więcej niż w krajach zachodnich.

Ministerstwo Spraw Zagranicznych dokłada wszelkich starań, aby informacje dla podróżujących publikowane na stronach MSZ były rzetelne, wyczerpujące i aktualne. Jednocześnie podkreślamy, że publikowane przez MSZ treści należy traktować wyłącznie jako rekomendacje, które nie mogą stanowić podstawy do jakichkolwiek roszczeń. Należy pamiętać, że MSZ nie ma prawnych możliwości zakazania wyjazdu do jakiegokolwiek państwa.