Polska w Angoli

Kraj uważany jest za bezpieczny i atrakcyjny turystycznie.

W związku z brakiem polskiej placówki, możliwość udzielenia bezpośredniej pomocy konsularnej obywatelom polskim może być ograniczona. Zgodnie z prawem UE, obywatele polscy przebywający w państwach trzecich (poza UE), w których nie ma polskiej placówki, uprawnieni są do pomocy dyplomatycznej i konsularnej państw członkowskich UE posiadających w danym kraju placówkę, na takich samych warunkach, na jakich państwa te pomagają swoim obywatelom. W celu nawiązania kontaktu z placówką państwa członkowskiego UE, zachęcamy do korzystania z wyszukiwarki na stronie Komisji Europejskiej. 

Obywatele Polski posiadający ważny dokument paszportowy, są zwolnieni z obowiązku wizowego przy wjeździe na Wyspy i pobycie nieprzekraczającym 15 dni.

W pozostałych przypadkach należy mieć wizę na pobyt czasowy, pobyt stały, z prawem do pracy lub tranzytową. Można ją uzyskać w ambasadach lub konsulatach tego kraju: w Lizbonie, Brukseli, Nowym Jorku, Libreville i w Luandzie. Ubiegając się o wizę pobytową powyżej 90 dni konieczne jest przedłożenie zaświadczenia zdrowotnego oraz zaświadczenia o niekaralności.

Każdorazowo przy wjeździe na terytorium Wysp służby graniczne mogą żądać okazania biletu powrotnego, środków na utrzymanie, rezerwacji hotelu. Przy wjeździe pobierana jest opłata lotniskowa w wysokości ok. 20 EUR.

Zalecane jest wykupienie polisy ubezpieczeniowej gwarantującej zwrot poniesionych kosztów leczenia i ewentualnej ewakuacji ratunkowej.

Szczepienie przeciw żółtej febrze nie jest obowiązkowe. Jedynie osoby podróżujące z krajów wysokiego ryzyka zachorowalności na tę chorobę są zobowiązane do okazania międzynarodowego świadectwa szczepienia (tzw. żółta książeczka). W sprawie szczegółowej i aktualnej informacji dotyczącej szczepień należy kontaktować się z wojewódzką stacją sanitarno-epidemiologiczną lub specjalistą ds. medycyny tropikalnej.

Jak wszędzie w tropikach, zalecana jest daleko idąca ostrożność, jeśli chodzi o spożywanie żywności (należy unikać barów i restauracji o wątpliwym stanie higieny, a owoce i warzywa starannie myć przed jedzeniem). Pić należy wyłącznie napoje butelkowane, puszkowane albo sporządzane z wody przegotowanej. Państwowa służba zdrowia jest na niskim poziomie. Zadowalający poziom reprezentują kliniki prywatne. Minimalna cena wizyty prywatnej u lekarza wynosi 20 USD.

Nie ma ograniczeń. Najczęściej wykorzystywane są prywatne taksówki, mikrobusy lub samochody z wypożyczalni. Górzyste ukształtowanie obu wysp, wąskie drogi i częste deszcze utrudniają jazdę. Zalecana jest ostrożność przy wyborze połączenia morskiego między wyspami archipelagu.

Międzynarodowe prawo jazdy honorowane jest zarówno przez policję, jak i przez firmy wypożyczające samochody podczas krótkich pobytów turystycznych. Rezydenci muszą uzyskać miejscowe prawo jazdy. Oferty wynajmu samochodów dostępne są w internecie.

Należy zadeklarować wwóz i wywóz pieniędzy. Nie wolno wywozić krajowej waluty – próby wywozu podlegają wysokim karom. Bez zgody władz nie wolno wywozić papug, żółwi lub ich skorup ani zwierząt objętych ochroną

Przemyt narkotyków i ich zażywanie są przestępstwami zagrożonymi wysokimi karami.

Cudzoziemiec powinien podać służbom imigracyjnym miejsce zamieszkania podczas pobytu. W hotelu należy wypełnić zgłoszenie meldunkowe.

Miejscowa baza hotelowa oferuje usługi na dobrym poziomie. Hotele i agencje turystyczne  doliczają do opłaty za świadczone usługi podatek turystyczny w wysokości ok. 3,5 EUR na dobę od osoby.

Słabo rozwinięta jest sieć bankomatów. Istniejące bankomaty akceptują tylko lokalne karty płatnicze. Jedynie w niektórych hotelach można wyjątkowo regulować należność kartą kredytową. Płatność gotówką jest regułą, a w obiegu płatniczym, oprócz miejscowej waluty, akceptowane mogą być euro, dolary oraz franki Środkowoafrykańskiej Wspólnoty Walutowej (XAF). Szczególnie uprzywilejowane jest euro, wg którego wyliczane są ceny np. w lepszych hotelach.

Łączność telefoniczna z zagranicą jest automatyczna, przynajmniej w stołecznych centrach obu głównych wysp. Działa telefonia komórkowa.

Ministerstwo Spraw Zagranicznych dokłada wszelkich starań, aby informacje dla podróżujących publikowane na stronach MSZ były rzetelne, wyczerpujące i aktualne. Jednocześnie podkreślamy, że publikowane przez MSZ treści należy traktować wyłącznie jako rekomendacje, które nie mogą stanowić podstawy do jakichkolwiek roszczeń. Należy pamiętać, że MSZ nie ma prawnych możliwości zakazania wyjazdu do jakiegokolwiek państwa.